Bir daha ayrılmayacağımızı adım gibi biliyorum. Nasıl mı bu kadar emin olabiliyorum? Çünkü biz GERÇEK AŞKIZ.

"Benim kalbimi de sen almak ister misin?" dedi. En içten sesi ile. Elini kalbine götürdü ve kalbini eline alırmış gibi yaptı. Ardından hayali kalbini bana uzatti. Ben hayranca ona bakarken beni sevmesinin hayalini yıllardır kurduğumu hatırladım. Titreyen ellerim ile elinden o hayali kalbi aldim ve elimi sımsıkı sıktım. "Dikkat et." dedi kalbinden bahsederek. "Çok soğuk ve taş kadar serttir..."

" O lânet çenenizi kapatmanız için ne yapmam gerekiyor?" dedi Samantha. Niall ve arkadaşları sırıtarak Samantha'a bakıyordu. Kızı iyice süzdü. Dün gece onu gözetlemişti. Oraya neden gittiğini bilmiyordu fakat edebiyat dersinden sonra onu düşünmeye başlamıştı. Ayrıca tüm hafta ondan uzak durmasına rağmen gelebileceğini düşünüp o aptal partiye onu görmeye gitmişti. "Eğer elimdeki topu alırsan, belki?" Sesine hafif alay duygusu katmaya çalışmıştı. Kendinden çok emindi çünkü okul takımının kaptanıydı. Samantha önce diğerlerine sonra Niall'a baktı. Ya kütüphaneye dönüp gürültüde ders çalışmaya devam edecekti ya da bu serserilere susmaları için bir şeyler yapacaktı. İsteksizce topu almak için uğraştı. Birkaç kez denese de başarılı olamamıştı. Spordan nefret ederdi ve hiç yeteneği de yoktu. Belki de bu yüzden nefret ediyordu. Yorulmaya başlamışken aniden aklına Jensen'ın öğrettiği -Samantha'ya göre gereksiz- hareket gelmişti. Yapabileceğinden emin olamasa da denemeye karar verdi. Niall elindeki topu parmağında döndürürken Samantha aniden boştaki elini yakalayıp ters çevirdi. Sımsıkı tutarken duyduğu fısıltılı küfürle ufacık bir gülümseme belirdi dudağında. İlk kez bu hareketi yapıyordu ve başarmıştı. Niall'ın böyle bir şey beklemediği ortadaydı. Yerde yuvarlanan topu alıp "Şimdi o lânet çeneni kapat." diyerek topu uzun koridora doğru fırlattı.

"Bazı kurallarım var Patron." Hadi ama bu konuşmayı yapacak mıydı? "Dur tahmin edeyim. Sana aşık olmamalıyım yoksa kalbim kırılır." Pis bir sırıtış ile ona baktım. Ne klişe bir adam. "Fazla aşk filmi izliyorsun. Birinci kural; gece beni arayıp yanına çağıramazsın. İkinci kural; insan içinde sana aşk kelimeleri kullanmam. Üçüncü kural; dışarıdayken benim dediğim olur." Gözleri alayla bana baktı. Normal şartlarda asla böyle birşey yapmazdım ama dediğim gibi normal şartlarda. Ve şuan şartlar normal değil. Elimi uzattım. "Anlaştık." Elimi tutma zahmetine girmeden arabasına ilerledi. Kapıyı açıp binecekken bana bağırdı. "Sen yinede bana aşık olmasan iyi edersin. Kalbin kırılmasın patron." Hızla uzaklaşırken bunun pekte doğru bir karar olmadığını düşünmeye başladım. Ama intikam almak istiyorsam denemeliyim.

ÖZGE VE ASRIN 'Yine hangi kızı yatağına atmak için beni kullanacaksın ha? ' 'Seni.' 'Efendim?' 'Seni, yatağıma atmak için seni kullanacağım. Ama diğerlerinin aksine sen o yataktan bir ömür çıkamayacaksın.' EFE VE GÜNEŞ 'Şşşt geçti, bak ben yanındayım. Hadi gel güzelim.' diyerek beni kucağına aldı. Kollarımı boynuna sararak beni kaldırmasına yardımcı oldum. Daha sonra beni kaldırıp yatağa yatırdı ve üstümü örtüp alnıma küçük bir öpücük kondurdu. Tam gidecekken kolundan tutup onu durdurdum ve 'Efe gitme, bu gece yanımda kal lütfen. Korkuyorum.' 'Gitmeyecektim zaten sadece telefonumu alacaktım. Senin karanlıktan, cinlerden ve gök gürültüsünden ölesiye korktuğunu, en sevdiğin yemeğin karnabahar en sevdiğin içeceğin elma suyu olduğunu, en sevdiğin şarkıcının Adam Levine ve en sevdiğin şarkının never gonna leave this bed olduğunu, Brant Daugherty gibi biriyle evlenmek istediğini. Kızının adının Eylül, oğlunun adının Burç olacağını ve hasta olduğunda diğer kızların aksine canının tuzlu şeyler istediğini biliyorum.' dedi sonra da 'Telefon senden önemli değil.' deyip yanıma yattı ve beni kollarının arasına alıp 'Beni yanında istesende istemesende hep yanında olacağım.' 'Seni hep isteyeceğim.' 'İyi geceler sarı papatyam.' 'İyi geceler abicik.' deyip ona iyice sokuldum ve kendimi Efe'nin kolları arasında uykuya bıraktım. SON İKİ ÜÇ..ŞİMDİ AŞK ZAMANI!

Bir adam, geçmişi kan ve intikamla dolu. Bir kadın, mutlu olmayı istiyecek kadar iyi niyetli. Bir aşk, sert , tutkulu... Bir hata insana neler yaptırır? Yada yanlış tercih nelerle sonuçlanır? Herkes isterdi sevdiği insanla mutlu olmayı peki kaçı gerçekten mutluydu? Biri İnatçı Diğeri Kontrol Manyağı. Biri Enerjik Diğeri Korkutucu. Çalışmak için gittiğiniz evin mafya liderinin evi olduğunu bilseniz oraya gider miydiniz? *** "Yeni hayatına merhaba de kül kedisi artık benimlesin" dedi keyifli sesiyle. Pis sırıtışına sinir olsamda sesimi çıkarmadım. Yavaşça bana yaklaşıp sırtımı duvarla birleştirdi. Başını boynuma yaklaştırıp etkileyici tonla konuşmaya başladı. "Artık tüm hücrelerinle bana aitsin. İtiraz etme hakkın kalmadı biliyorsun değil mi?" dedi boğuk çıkan sesiyle. Verdiği her nefes boynuma çarpıp vücüdümda elektirklenmeye neden oluyordu. Kendimi toparlamak isterken boynuma kondurulan buse, aklımı başımdan aldı. Karşımdaki adam inanılmaz ince zekaya sahip ama unuttuğu bir şey var kadın zekası. Kafamı yapabildiğim kadar geriye çektim. Sırf ben sinirliyken mutlu olduğu için "Senden öncekilerde öyle söylüyorlardı ama sonuç hep aynı " dedim. İşte gülme sırası bende. "Senden öncekiler de ne demek ?" dedi dişlerinin arasından kaşları çatıldı. Vücudu gerilirken gözleri öfkeyle kıstı. Ona bilmiş bakışlar atıp sırıttım. Sen beni anladın dercesine. "Bundan sonra hayatında kimse olmayacak" dedi yumruğunu yan tarafımdaki duvarla buluştururken. Siniri duvardan duman çıkarmaya yetti. ''Bakarız" dedim alayla kahkaha atarken. ®Tüm Hakları Saklıdır® Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır. NOT: Hikaye kitaplaşana kadar bölümler Wattpad' de kalacak silinmeyecek.

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

O benim delice tutkum, hiçbir zaman iyileşmeyecek yaramdı . ~01.01.2015~ Bu kitabı bitirdikten sonra okumaya "DEMİRKAN ARAS" adlı kitaptan devam ediniz...

Birbiriyle sürekli rekabet içinde olan iki okul arasında 1 aylığına öğrenci değişimi olursa ne olur ? Değişen öğrenciler o okuldan birinde kalmak zorundaysa ve bu kura ile belirlenecekse ? Hele ki kalacağınız öğrenci karşı cinsten biri denk gelirse ?

2014 yılında yazmaya başladığım ve içerisinde gereksiz fikirlerimi barındırdığım bir karalama defteri. P.E.K ailesine hoş geldiniz.