"Σιγά μην ερωτεύτηκα το μικρό ρε"

- Τι άλλο θέλετε; ~ξεροκατάπιε~ - Εγγύηση! Θα πάρουμε ένα άτομο της οικογένειάς σας μέχρι να ξεπληρώσετε. Εξαιτίας ενός παράδοξου γεγονότος η Ηλέκτρα αναγκάζεται να μείνει στο σπίτι μίας οικογένειας μαφιόζων μέχρι ο πατέρας της να ξεπληρώσει το χρέος τους. Η ζωή της όμως αρχίζει να παίρνει τα πάνω κάτω όταν ο μικρότερος γιος της οικογένειας Στρατηγού αποφασίζει ότι θέλει την Ηλέκτρα δική του! - Δεν σου επιτρέπω να μου μιλάς έτσι! Ο Ανδρέας γέλασε ειρωνικά και έκανε ένα απειλητικό βήμα προς το μέρος της και εκείνη με τη σειρά της ένα βήμα πίσω. - Θα σου μιλάω όπως θέλω! Εγώ κάνω κουμάντο εδώ πέρα! Κάνω ότι θελω και συ αν ξαναντιμιλήσεις δεν θα έχεις καλή κατάληξη... - Δεν μπορείτε να με πειράξετε! Είμαι εγγύηση! ~είπε με θάρρος~ - Μην με προκαλείς Ηλέκτρα... Τώρα πλέον βρισκόταν αρκετά κοντά της και τα πρόσωπα δεν απείχαν πολύ. #1 - Έρωτας ( 05-06.2020 ) #1 - Φαντασία ( 08-09.2020 ) #2 (10-11.2021) #1 - Πάθος ( 09.2020 ) #4 - Αγάπη ( 09.2020 )

Βιβλίο πρώτο από την τριλογία: Υπάρχει ένας κόσμος, μακρινός και απομονωμένος από τον δικό μας όπου η μαγεία, οι λυκάνθρωποι και οι βρικόλακες δεν είναι μονάχα ένα παραμύθι. Ένας κόσμος όπου εκπαιδεύεσαι για την σκοτεινή πλευρά της πραγματικότητας. Το Χάβεργκορτ. Το σπουδαιότερο σχολείο με κοιτώνες και τάξεις με μαθήματα ενάντια της μαύρης μαγείας αλλά και την εκμάθηση λευκής όπως και την εκπαίδευση των κυνηγών. Ένα σχολείο όπου οι χειρότεροι σου εφιάλτες παραμονεύουν στις σκιές. Ένα σχολείο από όπου ξεκίνησαν όλα.

Κάθε άνθρωπος που γεννιέται είναι γραφτό να συναντήσει την αδερφή ψυχή του μετά την συμπλήρωση του δέκατου όγδοου της ηλικίας τους. Έχουν ένα πρωτότυπο τραγούδι στο μυαλό τους που μόνο αυτοί και η αδερφή ψυχή τους θα το γνωρίζουν. Μια παρέα εφήβων γιορτάζουν τα δέκατα ένατα γενέθλια της μιας κοπελιάς η οποία είναι η μόνη που δεν την βρήκε. Μεθυσμένοι πλέον προσπαθούν να καλέσουν για πλάκα ένα δαίμονα. Ωστόσο δεν πετυχαίνει. Ή τουλάχιστον αυτό πίστευαν μέχρι που η ίδια βρήκε το πρωί στην πολυθρόνα του δωματίου της τον δαίμονα αυτοπροσώπως.

Μια φορά και έναν καιρό, κάπου μακριά σε ένα χωριό ονόματι Λόνγκσαϊντ, υπήρχε ένα βασίλειο που κυβερνιόταν από την οικογένεια Σνόου. Όμως, όταν ήρθε ένας βαρύς χειμώνας, ο βασιλιάς έχασε την ζωή του και ο αμέσως επόμενος διάδοχος για το θρόνο ήταν η μεγαλύτερη κόρη του. Η Ελενόρ Σνόου γνωστή ως Χιονάτη, λόγω της κατάλευκης επιδερμίδας της όμοια με το χιόνι και τα κατακόκκινα χείλη της. Δυστυχώς όμως ήταν αδύνατον να κυβερνήσει δίχως σύζυγο στο πλάι της λόγω της έλλειψης περιουσίας της οικογένειας. Για αυτό το λόγο έπρεπε να παντρευτεί, ποιος θα είναι ο ένας και μοναδικός; Εφτά πρίγκιπες, ένα μήλο και μια ιστορία.

Δεύτερο βιβλιο. «Αλέξη;» Μια γνώριμη φωνή με σταμάτησε στην μέση του δρόμου. Μια φωνή που είχα χρόνια να ακούσω και δεν ήξερα αν ηταν αλήθεια ή απλά η ζωηρή φαντασία μου. Η καρδιά μου σφίχτηκε σαν άκουσα την γλυκιά μελωδία της χροιάς της. Δεν μπορούσε να ήταν στα αλήθεια αυτή. Ήταν όλα στο μυαλό μου. Το φάντασμα του παρελθόντος. «Δεν είναι αλήθεια» ψιθύρισα στον εαυτό μου και με μια στροφή γύρισα να κοιτάξω προς τα πίσω Μα σαν τα μάτια μου συνάντησαν δυο γνώριμα δεν μπορούσα παρά να την κοιτάξω σαστισμένος. «Μικρή;»

Πρώτο βιβλιο. «Εγώ Αλέξη δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζι σου! Πάει κι τελείωσε» φωνάζω τόσο δυνατα που η φωνή μου ηχεί σε όλο το σπίτι «Άκου μικρή, σε εμένα όχι τέτοια. Μην μου πουλας εμένα τσαμπουκά. Δεν σου ταιριάζει» Το αίμα μου να βράζει, ανοίγω την πόρτα κι τον ρίχνω το πιο δολοφονικό μου βλέμμα. Τον αρπάζω από τον γιακά κι τον σπρώχνω να φύγει. «Χάσου από τα ματια μου» λέω με μια πικρία «Αν νομίζεις πως έτσι θα γλιτώσεις από εμενα σε γελάσανε» λέει κι με πλησιάζει απειλητικά Περπατάω προς τα πίσω μέχρι που χτυπάω κατι σκληρό. Γυρνάω και κοιταω κι βρίσκω τοιχο. Τώρα είναι που την έχω βαμμένη. Με πλησιάζει με ένα χαμόγελο κι κολλάει στο στερνο του στο δικό μου. Η ανάσα του να χτυπαει στο λαιμό. «Τέλος παιχνιδιού μικρή, έπαιξες κι έχασες»

"Το πιάνο ήταν ο σωτήρας της στις δύσκολες στιγμές. Μετά όμως από την κρίση που πέρασε το διέλυσε. Κομμάτιασε κάθε πλήκτρο, ώστε ο ήχος να βγαίνει σαν βοή. Μπορεί να ναι επικίνδυνη και για τον εαυτό της." πρόσθεσε ο γιατρός με σοβαρό ύφος καθαρίζοντας με μηχανικές κινήσεις τα γυαλια του "Θα γίνει καλα; " ρώτησε με ανησυχία "Θα χρειαστεί χρονος και στήριξη αλλά δεν είναι ακατόρθωτο " απάντησε ήρεμα "Θα δώσω το καλύτερο του εαυτου μου για αυτό το κορίτσι" ειπε με τον πόθο να ξεπετάγεται από τα μάτια του. "Καλή τύχη λοιπόν" ψιθύρισε ο γιατρός και βγήκε από το δωμάτιο #1 θέση σε ιστορίες μη φαντασίας 1-2-2016 " Γιατί όταν ραγίσουν τα πλήκτρα ο ήχος βγαίνει σαν βοή..."

~ το παρόν τους χωρίζει αλλά το παρελθόν τους φέρνει πιο κοντά ~

Φανταστείτε ότι είστε τρελά ερωτευμένες με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου σας, φανταστείτε ότι ένα βράδυ γίνεστε μάρτυρας μια δολοφονίας και αναγκάζεστε να μπείτε σε πρόγραμμα προστασίας. Και σαν να μην φτάνει όλο αυτό, ανακαλύπτετε ότι ο φαινομενικά "καλός" καθηγητής σας είναι ένας σκληρός αστυνομικός που από εδώ και πέρα θα πρέπει να σας προστατεύει από τον δολοφόνο που σας κυνηγάει! Στη ζωή της Λίζας ότι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει.