Bade sınıfında oyun oynuyordu. Onu uzaktan izledim biraz. Bade benim mucizemdi. Kaza anında daha bir bezelye kadar olmasına rağmen hayata tutunmuştu. Benim komada kaldığım 8 ay boyunca da beni terk etmemişti. Uyandığımda karnım şişti. Karnımda benimle beraber yaşamış bir kızım vardı. Hem de ne ilk tekmesini hissettiğim ne de tam anlamıyla yaşayamadığım hamileliğimin sonucunda bir kızım vardı. İşin kötüsü sadece bunları değil babasını da bilmiyorum. Tek bildiğim Antalya açıklarında batan gemiden kurtulmuştuk. Bizi kurtaran uluslararası yolculuk yapan bir gemiydi. İçinde Diana vardı. Diana da bir diğer şansımdı. O kazadan sonra benimle yakından ilgilenmişti. 8 ay boyunca komadayken işimi, kimliğimi, oturma iznimi ayarlamıştı. Uyandığımda bana kaza anından sonrasını anlatmıştı. O gemide tek değildim eminim ama kimleydim, geçmişimde ben kimdim bilmiyordum.

"Sakın birbirinizden ayrılmayın. Yerler de tavan da sağlam değil." Hepimiz başımızla onayladık. Feride parmaklıkların arkasına bakıyordu. Bir anda çığlık attı. Hepimiz ona döndük. Korku dolu bir ifadeyle sırtını duvara yaslamıştı. Karşısındaki koğuşu gösteriyordu. Abim, "Feride!" diye bağırıp yanına koştu. Feride duvar dibine çökmüştü ve ağlıyordu. "Ne oldu?!" koşarak yanına gittik. "O-orada, ces-ceset var!" dedi fısıltılı ama baskılı bir sesle. Ceset mi? Bu bir ship kurgusudur. Gerçeklikle ilgisi yoktur.

Ahferr olsunn 777

"Arkadaş deme lazım olur Feride" "★AhFer★" 'AhFer kitabıdır'★ (Kitap içeriği tamamen kurgudur)

Nasıl aklımıza gelmez!" dediğinde o anın telaşıyla ona baktım. "Ne gelmez?" dediğimde taşları yerine oturtmuş bakışıyla bana bakıyordu. "Siz abi kardeş gibi büyüdünüz evet, ama artık büyüdünüz. Belki sana hala bu kadar baskı yapmasının altındaki sebep o değildir. Başka bir şeydir.." dediğinde doğru mu anladım acaba diye, hala kuşkuyla ona bakıyordum. "Mesela?" dediğimde, "Abi deme lazım olur, derler." dedi imalı bir bakışla. "Ay Sıla, saçmalama sen de. Ahmet kim ben kim, boğazlarız kızım biz birbirimizi. Koskoca mahallede bula bula beni mi buldun sende?" dedim gülerken. "Büyük aşklar kavgayla başlarmış." dediğinde kahve boğazıma kaçmıştı. O kahkahalarla gülerken ben su içip kendime gelmeye çalışıyordum. Bu bir ship kurgusudur. Olanların gerçeklikle bağlantısı yoktur.

!'Kırmızı Limon' ismindeki ilk ve orijinal kitaptır! Kesit~ Gözlerim dudaklarına kaydı. Aynı şeyin onda da olduğunu fark ettim.. Buradan sonra ya mantıklı düşünecektim ya da şu âna kadar yaptığım gibi hiçbir şey düşünmeden devam edecektim... Aramızdaki mesafeyi azaltırken aklımda, zihnimde çok büyük bir savaş vardı. Kalbimi katayım desem olmuyordu.. Çünkü kalbim de yanıtsızdı... En iyisini yapmam gerekiyordu, en doğrusunu.. ~Âniden yazılan bir kitap..

İyiki varsın sakın üzülme belki başka bir şehirde karşılaşırız... ~FERİDE ♡