Bal'ın yeni taşındığı mahallede Ömer adında genç erkekle tanışmasıyla olaylar başlıyor. Fakat birbirlerini tanıdıkça geçmişlerinin ortak karanlık yüzü ortaya çıkıyor. Geçmişlerinin o karanlık tarafı şuan ki hayatlarını da bir hayli etkiliyor.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Alperen: Hem senin benimle konuşmak ile alakalı o 'düşünce'lerine ne oldu? Alperen: Gerçekten yazmadığımı görünce sen mi yazmaya karar verdin? Şüheda: Özür dilediğin için bana eskisi kadar kinli olmadığını düşünmüştüm. Alperen: Hemen arkasından da arkadaş olmadığımızı söylemiştim. Alperen: Yanlış bir davranışımı düzelttim sadece. Alperen: Arkadaş değiliz. (Görüldü 23.21) Şüheda: Hatırlattığın iyi oldu. Kusura bakma rahatsız ettiğim için. (Görüldü 23.37)

defne: ben karışırım aynı şey değil demir: pardon kim olarak karışıyorsun defne: eski sevgilin olarak demir ~ 1subat2024, 100K❤️ 4mart2024, 200K❤️ 10agustos2024, 300K❤️

"0549******: Umarım iş telefonumu meşgul etmen için geçerli bir sebebin vardır. (20.13) Afra: OHA! OHA! OHA! (20.13) Afra: Koskoca Kuzey Taşoğlu bana cevap verdi. (20.14) 0549******: İş hattıma yazdın çünkü. (21.00) 0549******: Buradan yazan herkese cevap verdiğimin farkındasındır umarım. (21.00)" Yıllardır takip ettiği adama geri dönüş alacağını ummadan yazan bir kadının değişen hayatına hoş geldiniz. 19.10.2023 #HAYRANKURGU #1 15.11.2013 #EĞLENCE #1 15.11.2023 #KISAHİKAYE #1 21.11.2023 #AKSİYON #1 22.11.2023 #GİZEM #1 08.12.2023 #AKSİYON #1 15.12.2023 #DÖVMECİ #1

ilk kitabim oldugu icin kotu olmus olabilir saygi cerceveleri icinde elestirirseniz sevinirim.18+ ve kufur icermektedir

"Babamın bu okulun sahibi olduğunu unutmuyorum. Sizin babama söylemeniz bir şeyi değiştirmeyecek. Bundan sonra dikkat edeceğim hocam." Dikkatle dinledi ve en sonunda gülümsedi. "Emin misin babana söylememin bir şeyi değiştirmeyeceğine?" Alaylı sözüne karşılık gözümü devirmek istesemde yapamazdım. "Amacın ne?" Rahatça arkasına yaslandı. Bu rahat tavrı daha da sinirlenmeme sebep oluyordu. "Ben sadece seni uyarıyorum, Lavinya. Ve bu sondu. Seni bundan önce de defalarca kez uyardım fakat umursamıyorsun. Son, Lavin. Şimdi çıkabilirsin."

Burak: Ne istiyorsun? 055*: Bu kadar kaba olma ya. 055*: Alt tarafı bir soru soracaktım. Burak: O zaman sor, ders çalışmam lazım. 055*: Alıkoyduysam özür dilerim. 055*: Ama bu kadar kaba olmana gerek yoktu. Burak: Kaba değilim, ne soracaksan sor. *** İlk kurgum olacak şans verip de okursanız çok sevinirim :-) ~~~ Bu kurgu tamamen bana aittir ve bütün hakları saklıdır.

DİKKAT: ÖĞRETMEN ÖĞRENCİ KURGUSUDUR Lavinia: Sana vermem gereken bir ceza vardı. Defne: Tobe hasa Defne: Ben neden hatırlamıyorum? Lavinia: Hatırlatayım istersen. Lavinia: Yanına gelirsem hallederiz. Lavinia: Ama inlemelerin ile tüm binayı ayağa kaldırırsın. Lavinia: :) Kitap kapağı için: Instagram: camelia_angell Başlangıç tarihi: 04/02/2024

"Tabloyla ilgileniyordunuz sanırım, satılması kötü oldu" dediğimde güldü. "Evet satıldı, ben satın aldım" şaşkınlıkla kaşlarımı kaldırdım. "Ah öyle mi? O zaman sorun yok, tablom sizin gibi birisine gittiği için çok mutlu oldum" "Bu tablo sizin miydi?" dedi şaşkınlığını gizlemeye çalışarak. "Evet, benim tablomdu. Artık sizin"