1940'lı yıllarda, kasabaya atanan genç bir Belediye Başkanı ile kasabanın ağasının güzeller güzeli kızı arasında geçen bir aşk öyküsü. (...) "Şimdi sen öğrendiğin bütün harflerle bir cümle kurmanı istesem yapabilir misin?" Nevbahar kalemi eline alıp yazmaya başladı. Daha sonra kağıdı Yavuz'a gösterip gülümsedi. Üzerinde seni seviyorum yazıyordu. "Ben de seni seviyorum." dedi Yavuz kıvrılan dudaklarıyla, uzanıp alnına bir öpücük kondurdu. Genç kızdan aldığı ilk ve alabileceği şüphesiz en güzel mesajdı. Yanağını okşayıp yeşil gözlerine sevgiyle baktı. "Lâkin 'y' harfini öğretmedim henüz." Buna binaen oturduğu yerden masada duran çantasına uzandı, içinden işlemeli bir mendil çıkarıp adama uzattı. "Bunu yapabilmek için öğrenmiştim." Mendilin üzerine adamın isminin ilk harfi işlenmişti. (...) Kitapta geçen kurum ve kuruluşlar, yaşanan olaylar ve ismi geçen şahıslar tamamıyla hayal ürünüdür. Yetişkin içerik bulundurmaktadır.

toprak'ınmavitiki: Hatırlıyor musun bundan aylar önce demiştin ki 'Eğer bin takipçiyi geçersem götümü açar paylaşırım.' toprak'ınmavitiki: Ben hatırlıyorum. toprak'ınmavitiki: Bekliyorum. Görüldü. Yazıyor... topraknotverified: Manyak mısın amına koyayım? Kendi halinde yaptığı coverları paylaşan Toprak, aylar önce attığını unuttuğu bir tweetin yeniden karşısına çıkmasıyla hayatına bir anonim dahil eder. Çerez, yaz kurgusu. Gerçek kişi ve kurumlarla hiçbir alakası yoktur. Tamamen eğlence amaçlı yazılmış, ciddiyetten uzak bir kısa hikayedir.