Zakazany romans z przyjaciółką matki. Ryan: Ona jest najlepszą przyjaciółką mojej matki. Jest inna niż wszystkie kobiety które znam. Jej obecność w moim życiu jest naturalna. Zakochałem się. To nie jest młodzieńcze zauroczenie. To prawdziwa miłość, którą czuję każdą komórką swojego ciała. Mia jest dla mnie stworzona, a ja muszę ją przekonać, że ja jestem stworzony dla niej. Mia: Widzę jego figlarny wzrok, wyłapuję próby flirtu. Ryan to już dorosły mężczyzna, ma dwadzieścia pięć lat i w niczym nie przypomina dzieciaka, przy którym trwam od zawsze. Jednak jego mama jest moją najlepszą przyjaciółką, nie mogę mu ulec. Nie mogę zniszczyć mu życia. Jestem dla niego przecież zbyt stara. To zwykła, młodzieńcza chęć eksperymentowania, którą ja muszę zdusić w zarodku.

„Kiedy byłam młodsza, sądziłam, że jestem motylem. A raczej chciałam nim być. [...] Pomijana, niewidzialna, wyobrażałam sobie czasem, że korzystam z kamuflażu, który zapewniały mi moje barwne skrzydła. Skrzydła, które chroniły mnie przed złem, bo przecież dzięki nim mogłam odfrunąć. Uciec". Choć Sara i Adrien znają się od zawsze, tak naprawdę nic o sobie nie wiedzą. Przez lata mieszkali naprzeciwko siebie, ale ich rodziny nigdy za sobą nie przepadały. Teraz, studiując na jednej uczelni, mijają się bez słowa. Gdy pewnej burzowej nocy Sara staje w drzwiach pokoju Adriena, chłopak wie, że musi jej pomóc. Dziewczyna opowiada mu o rozwodzie rodziców i o tym, że czuje się winna rozstania. Ma jednak pomysł, w jaki sposób może uratować ich związek. Planuje przejechać brytyjskie wybrzeże i uwiecznić na obrazach miejsca ważne dla historii rozpadającej się rodziny. Wierzy, że wspomnienia na nowo ożywią miłość jej rodziców. Poruszony tą opowieścią Adrien proponuje, że będzie jej towarzyszył. Czy wspólna podróż na pewno jest dobrym pomysłem? I co zrobią, gdy będą musieli się pożegnać? Dedykowany wiek +14