İntihar Hattı adıyla bilinen çete, insanları intihara sürükleyerek öldürmesi ve dolandırmasıyla bilinir. Herkes onlardan kaçmaya çalışırken, genç kız nereden geldiğini bilmediği bir cesaretle çete liderine yazmaya başlar. Akşin; Ölmek istiyorum ama bunu bile yapamayacak kadar cesaretsizim. Akşin; Beni siz öldürebilir misiniz? Akşin; Beni sen öldürebilir misin? Yazdığım numaranın karşısında kim olduğunu bile bilmiyordum. Tek bildiğim onlar hakkında çıkan kan dondurucu haberlerdi; insanları intihara sürükleyerek ölümlerine yol açtıkları, dolandırdıkları ve kimliksiz oldukları dışında hiçbir bilgi yoktu. Onlarca insana musallat oluyorlardı ancak eminim bu zamana kadar hiç kimse kendi isteğiyle onlara bulaşmamıştı. Benim dışımda. Belki de bu büyük bir hataydı, beni hiç istemediğim yerlere sürükleyecekti ama artık geriye dönüş yoktu; her şey için çok geçti çünkü mesajlarım çoktan okunmuştu. İntihar hattı; Söyle küçük kız, İntihar hattı; Ölümün, zihninde bile hissedeceğin derecede acılı mı olmalı, İntihar hattı; Yoksa yaşadığın tüm hayatın bir boşluk olduğunu hissettirecek kadar acısız mı?

Her yaşadıklarını arkadaşlarına anlatmak yerine kaleme döken o senarist... (Bana ait olan şiirleri ve ya sözleri) Çalınma, kopyalanma gibi durumlarda şikayet edilecektir bilginize :)

"Görüşeceğiz küçük hanım bir gün mutlaka! "

"Gitmek istiyorum, " Dedi kadın. .... "Nereye, " Dedi, sevdiği kadının kahvelerine bakarak. Hayatına gireli çok kısa bir zaman olmuştu ,ama yeri kimsenin alamayacağı kadar derinlerdeydi. "Senden gitmek istiyorum, " Dedi. Seviyordu. Bunu kabullenmemek için istiyordu gitmeyi, çünkü ona aşık olacağını hiç bilmiyordu. Düşüncelerinden bile.... "Gidemezsin, " Dedi adam. Son derece kararlı bir sesle. "Hayatıma bir anda girdin, ama bir anda çıkamazsın, " Olanak bile vermiyordu değil mi kadının gideceğine, halbuki düşünse neler çekicekti. Elindeki ilaçları yere atarak Bağırdı asel. söylediklerini , önce kendine kanıtlamak istiyordu. İnanmak istiyordu, sonra kameri inandırmak istiyordu. "Neler hissettiğimi mi merak ediyorsun, " Dedi. Gözlerine nefretle bakamıyordu o okyanusu andıran gözlerine nefretle bakamıyordu, çünkü nefret etmiyordu. Seviyordu. "Evet, " Dedi kamer. Duyacaklarlarından korkmayarak. Çünkü onun bir doğrusu vardı. Hayatına hiç kimse izin almadan giremezdi ve çıkamazdı onun doğruları bundan ibaretti. "Ayrılmak istiyorum, herşeyden, " Dedi. Çünkü kamer onun herşeyiydi. "Boş konuşmayı kes yat zıbar, sen uykusuz kalınca iyice saçmalıyorsun, " Bunları şaka manasında söylemiyordu. Seviyordu. Ve sevdiğine sahip çıkıyordu...

POYRAZ: Abin kendi ayağıyla bana gelene kadar burdasın ufaklık" AMARA: sen kendin demedinmi Kimlik değiştirmişler, onları bulamazsın ki" POYRAZ: Sen varsın" AMARA: Ben onların umurlarındamıyım sence? " POYRAZ: Haklısın seni sevselerdi bırakıp gitmezlerdi" Dedi gülerek AMARA: Ne o hoşuna mı gitti beni bırakmaları? POYRAZ: Hayır, senin yerinde olmak istemezdim sevilmeyen çocuk " AMARA: Sensin çocuk! " POYRAZ: İyi düşün ben miyim gerçekten? " AMARA: Sensin" POYRAZ: O yüzden seni bıraktıklarını duyunca çocuk gibi ağladın, krize girdin " AMARA: sanane " POYRAZ: kapa çeneni şimdi küçük " AMARA: Lan ben 22 yaşındayım bana ha bire küçük deme salak " POYRAZ: Senin o dilini keserim lan, seni şu an öldürmüyorsam senle ilgili planlarım var geri kafalı sözlerine dikkat et seni uyarıyorum şimdi kalk zıkımlan! " AMARA: Senden gelen hiç bir şey istemiyorum defol git " POYRAZ: sen bilirsin açlıktan öl geber, umrumda değil " Dedi ve kapıyı çarpıp gitti...