Gururun suskunluğu, geçmişin gölgesi ve konuşulamayan duyguların sığındığı bir konağın içinden geçen kadın ve adam... Feriha, genç yaşında ağır sorumluluklar yüklenmiş, sessizliğiyle konuşan bir köy kızı. Hamza Ağa, sert bakışlarının ardında geçmişten izler taşıyan, hükmetmeyi bilen ama çözülmeyi öğrenememiş bir adam. Kader onları bir konağın taş avlusunda, herkesin bakışlarından uzak ama vicdanlarının tam ortasında buluşturur. Birbirlerine karşı ne uzak durabilirler ne de yakın olmanın yükünden kaçabilirler. Yasakla masumiyetin, sessizlikle iç hesaplaşmanın, pişmanlıkla kabullenişin iç içe geçtiği bir hikâye... Nefesi nefesime, dudakları dudaklarıma değerken beni belimden daha sıkı kavradı. "Sen, sadece benimsin...Benim kadınımsın. " dedi mırıltıyla dudaklarıma doğru. Öpmek için hamlede bulunacağım sıra kendini geri çekti. "Duyguların zamansız olsa da bir kere sana kapıldım, beni bir kere daha bırakırsan..." Tehdit dolu cümlelerinin sonunu nefesim sıklaşarak bekledim. "Senden geriye hiçbir şey bırakmam." dedi ve dudaklarımız sonunda buluştu. Bu kitap eski dönemde 1975-1985 arasında ki bir yılda geçiyor. (Çaktırmayın hangi yıl yapacağıma karar veremedim.) Eski dönem işte kardeşim. (Çok açıklayıcı oldu gerçekten.) Nevşehir'in bir köyün 'de geçen bir kurgudur.

Dediğiyle bir lahza beklemeden defterini alarak gitmişti bey oğlu. Ardında dolu dolu olmuş gök gözler bıraktığını bilmeden öylece gitmişti. Genç kız ise bastırmıştı güceniklikle titreyen kiraz dudaklarını birbirine. Boğazından sesli bir yutkunuş geçerken masaya bırakmak yerine daha sıkı sarınmıştı sepetinin sapına. O marabalara yapmamıştı ki bu lokumları. Aşlıkta kalan son malzemeleri tanımadığı etmediği marabalar karın doyursun diye harcamamıştı. Lakin yoktu. Onun bu işten caymaya hiç mi hiç niyeti yoktu. Bugün değilse yarın, yarın değilse öbürsü gün olacaktı istediği. İnce parmağını kaldırıp gözyaşlarını durdurmak ister gibi bastırmıştı gözpınarına. Ve içine kesik bir soluk çekip geldiği yola dönerken titrek bir solukla mırıldanmıştı. -Şu göynümü eze eze un ufak etsen de caymayacam Yıldırım Bey! Yüreğimi yerinden söküp yerde sürüsen de caymayacam! Emmingile gelin, konağına hanım olmazsam bana da Asya kız demesinler!'

1975 yılı yazıydı... Köylülerin 'çil papatya' ismini taktıkları Leyla, bu sıcak salı akşamında ilk görüşte vurulduğu, çalıştığı tütün tarlasının sahibi, ağa oğlu Demir ile nişanlanacaktı.

•1990'lı yıllarda Adana'da geçen tutku dolu bir aşkın hikayesi. °Argo, küfür ve yetişkin içerik barındırır! °Yaş farkı bulunmaktadır! °Gerçek kurumlarla alakası bulunmamaktadır. °Her bir olay hayal gücümden ibarettir. 12.07.2023 ♧

Küçük yaştan Eroğlu konağında yaşayan Güneşin tek hayali Harun Eroğlu olmuştur yıllarca. Bir gün kader onun yüzüne güler ve bu hayalini gerçek kılar. Eroğlu konağına gelin gider...Ama her şey hayalettiği gibi değildir.

Eski bir köy kurgusudur. İnsanların bilinçsiz ve cahil olduğu "dönem" kurgusu olduğunu unutmadan okumanızı rica ediyorum. Bu bir kitap, gerçek hayata dair, geçmişe dair içinde yüzlerce düşünce barındırıyor. Yazılanlar 'yazarın' düşüncesi değildir, içine büründüğü karakterin o döneme uygun düşüncesidir. Her karakter ile onun düşüncesini savunuyor anlamına gelmez bu. İyi bir tipleme yazarken iyi, kötü bir tipleme yazarken nasıl ki bizde kötü olmuyorsak, yazdığımız şeyler de istediğimiz şeyler olmadığında, kendi fikirlerimiz ya da düşünce yapımız olmadığında bir karaktere büründüğümüzde, saygı göstermeyi bilmeliyiz. ☠︎︎⚠︎⚠︎⚠︎☠︎︎ *YAŞ FARKI İÇERİR *BİR ANDA DEĞİL ZAMANLA GELİŞECEK BİR KURGU BARINDIRIR. *SAYGISIZ VE OKUDUĞUNA ÇAMUR ATMAYI SEVEN İNSANLAR RİCA EDİYORUM BAŞLAMASIN. Keyifli okumalar...