Yapay zekâ... Ucu bucağı olmayan, her saniye gelişmeye devam eden mükemmel bir sistemdi ta ki insanlarla tanışıncaya kadar... Peki ya bu sistem bir gün başkaldırırsa ve onu oluşturanlar bile ona mâni olamazsa...

-tamamlandı.- Okuduğu okulda sınıf arkadaşlarından biri tarafından tacize uğrayan Buket oradan bir şekilde kendini kurtarır. Akşam vakti market dönüşünde ara sokaklardan birinde kendisine taciz etmek üzere olan o çocuğu şehrin aranan seri katili tarafından öldürülürken bulur. Katil'in kendisini gördüğünü gören Buket, oradan hızla uzaklaşır. Ama eve döndüğünde kendini bir mesaj bekliyordur. 055*; Polise gitmeyi aklından bile geçirme. 055*; Ya da geçirebilirsin. 055*; Onlar beni ararken ben bir kansız şerefsizin daha nefesini kesmiş olurum. [KÜFÜR, CİNSELLİK VE İŞKENCE SAHNELERİ İÇERİR!] #Text 1 (27.08.25] #GenelKurgu 1 [26.08.25] #SeriKatil 1 [26.08.25] #Sevmek 1 [15.09.25] #GençKurgu 1 [28.08.25] #Aşk 2 [30.08.25] #İntikam 1 [06.09.25] #Aksiyon 1 [20.09.25] #Mizah 1 [30.09.25]

~Fantastik~ NOT: BÖLÜMLER "5 AĞUSTOS'TA" KALDIRILACAKTIR. YENİ BÖLÜMLERİ YAYIMLANACAKTIR. SERİNİN DEVAMI DA AYNI ŞEKİLDE DÜZENLENMEK İÇİN KALDIRILMIŞTIR. ~ "Öfkenin ve dansın zarafeti, olacak her şeyin sebebi... ~ Yaratıkların kol gezdiği, tehlikenin hüküm sürdüğü dünyada; onları avlamak için eğitilen avcılar varken Luna Aleda da onlardan birisiydi sadece. Sıradan bir hayata sahip olan Luna, kaderin kendisine sunduğu sürprizle birlikte büyük bir felaketin ortasında olduğundan habersizdi. Öyle ki Uzak kıta onun için bir hayalden ibaretken gerçeği olacak ve onunla mücadele edecekti. Orbunların ve İnsanların dünyasında gizli sırlar açığa çıkarken herkesin korktuğu "Kurnaz Prens" ise son rövanşını oynayacaktı. ~ "Bence," dedim duraksayıp. "Sen ve ben iyi bir ikili olduk." "Öyle olduk," diye cevap verdi Hermes. "Yoksa bunca şeyin sebebi de olmazdık." Başlangıç Tarihi: 8 Mart 2023 Bitiş Tarihi: 2 Ağustos 2023 (Kitabın tüm hakları, hikayesi bana aittir. Lütfen çalıntı vs. kopyalama yapmayınız.) 23.03.2024 - #fantastik etiketinde 1. Sırada.

İntikam... Dünyanın en güçlü ve aynı zamanda en kırılgan duygusu. İçimdeki ateşi yok etmekle onun ışığında kör olmayı dengelemeye çalışacağım. Ama bu görev, daha önce karşılaştıklarım gibi değildi. Bu sefer ki görevim diğerlerinden farklıydı. İçlerine kolayca sızdığım küçük çetelerden çok daha tehlikeli bir görev için seçilmiştim. Katliam Örgüt Lideri Asır Yankı Kansu'nun hayatını bitirmek adına seçilen bir kurbandım. Ya da hayatını yok edeceğim o adam benim seçilmiş kurbanımdı. Hayatımı tehlikeye atacak görevi normal de kabul etmezdim. Ama o sadece görev için bana verilen kurban değildi... O, benim bu dünya da ki en büyük düşmanımdı. Çocukluğumu, kardeşimi elimden alan acımasız bir katildi. Hayır cevabını kabul edebilecek türden bir adam değildi. Şeytanla yarışacak bir adamsa hiç değildi... O şeytanın ta kendisiydi. Onun gözlerinde taşıdığı ateşi söndürmek için hayatımı tehlikeye atmaya kararlıyım. Gözlerimde çaresizlik maskesi takarak sızdığım o dünyada hayatta kalmak zorundaydım; ta ki bana sunduğu teklife dek... İntikam soğuk yenen bir yemekti ve yılların acısını intikamımla birleştirme zamanım gelmişti. Çaresiz bir kızın rolü ne kadar zor olabilirdi ki? Değil mi? Ama yanılmışım... Gözlerimi açtığımda oynayacağım çaresiz rol bir anda gerçeğe dönüşmüştü. Artık hayatta kalıp beni dünyasına tutsak eden adamı yok etmeye kendimi adamıştım. Kurt ve kuzu postunun altına gizlenen gri tilkinin oyunu şimdi başlamak üzereydi. Bu mücadelede yalnızca bir kazanan olacaktı. Peki, zafer kimin olacak? Kurt mu yoksa kuzu postunun altına sinen gri tilki mi?

Kod Adı Aşk'tı. O Vural Karalı idi. Oyunlar adının bir parçası olmuştu. Bu sefer Cüneyt karakteriyle, genç bir kızın kalbini çalacaktı. Sahtekarlıkla, kandıracağı kurbanı Derin Erbay saf güzelliğiyle onu cezbecek ve yasakların son raddesine getirecekti. Vurak Karalı herşeye inat bir yasağı çiğneme kararındaydı. Ya onunla sevişecekti ya sevişecekti! Yalnız o yasağı çiğnediği an, belki ikisi de ölecekti. Bu oyunda tutkuyu yok edecekti, etmeliydi. Aksi taktirde Derin Erbay mezara bir çiçek misali gömülecekti.

"Bu avına âşık olan bir avcının skandalı değil... Hâkeza sen aslanın pençesine düşmüş zarif bir ceylan değilsin; kurdun inine düşmüş bir kuzu da değilsin." diye fısıldadığında, sıcak nefesi sus çizgime çarptı. Kül kokan parmaklarının tersi şakaklarımdan aşağıya doğru yavaşça sürtünüp, kirpiklerime takılmış uzun perçemlerimin bir tutamını kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Sen sürüsü olmayan bir kar leoparısın, ben de seni yamacında saklayan uçurum." • • • *Kurgunun bütün hakları bana aittir! En ufak bir çalıntı durumunda, gerekli işlemler başlatılacaktır.

❗18+ sahneler vardır şiddet içerir sevmeyen okumasın sonra gelip yorumlarda psikolog rolü yapmayın Bu kurgunun kendime ait olduğunu belirteyim sonra çalınmış ismi verilmesin İçine öfke hissi dolmuştu Nasıl yapardı bunu? Nasıl cesaret ederdi buna Esra onu bırakıp gitmeyi gerçekten göze almışmıydı? Esra onu gerçekten sevmeyi bırakmış mıydı? Kendini geçmiş nasıl çocuklarını yalnız bırakırdı? Ondan olan iki canı bırakıp gidecek kadar bıkmış mıydı kocasından? Ateşin kafasındaki düşünceler susmuyordu O sadece Esrayı istiyordu Belkide istemiyordu İçindeki duyguyu o bile bilmiyordu Ama Ateş şuan sedyede yatan karısından başka birşey görmek istemiyordu Ona iyi davranmasa bile karısının yanına gelirdi hep çünkü bilirdi Esra gidemezdi Esra kaçamazdı ondan Yapamazdı Onu yalnız bırakmazdı Çünkü Esra fazla iyiydi Fazla saf Fazla masum biriydi Çok zor şeyler yaşamış Şiddet görmüş Susmaya mahkum bırakılmış Korkak bir kadındı Esra Kocasından korkan Ateş bunun farkındaydı Ne yapacağını bu kez koskoca Ateş Özar bile bilmiyordu

"Çok mu seviyorsun?" diye sordu Arslan dayanamayarak. Ahsen ise usulca salladı kafasını. "Tamam, gel o zaman." Elini bırakıp Ahsenin korkuyla yere bıraktığı bisiklete yöneldi. Bisikleti kaldırdığında aklından geçenden emin olamadı. Bu bisiklet ikisini de kaldırır mıydı bilemiyordu. Fakat denemeden bilemezdi. "Arslan abi?" diye sordu küçük kız şaşkınlıkla. Arslan yakışıklı yüzüyle Ahsene baktıktan sonra önündeki kısma vurdu iki kere. "Bisiklet bisiklet demiyor muydun? Atla hadi!" Arslan Ahsenin kıpırdamadan durduğu yerde kendisine bakarken ki yüz ifadesine gülmeden edemedi. Ardından hemen konuştu. "Hadi mâhpare..." tehdit edercesine devam etti. "Beklemem bak!" Yeşil gözleri hemen açıldıktan sonra vakit kaybetmeden daha doğrusu Arslan abisi fikrini değiştirmeden hareketlendi küçük kız. Arslanın da yardımı ile oturdu önüne. "Mahpare mi?" dedi tam olarak telaffuz bile edemezken. "Hoşuna gitmedi mi?" diye sordu Arslan henüz hareket etmeden. Buna karşılık kafasını salladı hızla Ahsen. "Ne demek ki?" "Ay parçası..." dedi gözleri küçük kızın yeşillerine birkaç saniye takılırken. Ardından hemen toparladı kendisini. "Şimdi?" dedi sorunun cevabını yeniden almak ister gibi. "Şimdi hoşuna gitti mi?" Kocaman gülümsedi Ahsen. Saçlarından yayılan kokunun farkında olmadan bir kez daha salladı kafasını. "Hı hı.." ardından o da yeşillerini kahveleriyle buluşturdu. "Çok güzel." © Tüm Hakları Saklıdır kopyalanamaz, alıntı yapılamaz, başka yerlerde kullanılamaz. Mâhpare adıyla yazılmış wattpad üzerindeki ilk hikayedir.

Her bir hikayede fazlasıyla +18 bulunmaktadır ona göre okuyun🤤😻

Kuzeni için Mardin'in Acımasız Ağası ile berdel uğruna evlenen Larin.... Annesi için berdeli kabul eden Baran ağa... Kuma yoktur veya kadına şiddett bulunmamaktadır! Bol bol +18 sahneleri olacaktır! Kıskançlık bol bol vardır! Şimdiden okuyan herkese iyi okumalar dilerim ❤️‍🩹🫶