O kurtların göğsünde ateş vardır. Dağları aşıp ovaya iner, geceleri gündüze çevirirler. İşte böylece, yolunu o ateşten bulan bir ekip. Beyinleri vatanın toprağıyla yıkanmış, alaycı bir ekip... (İsyankarlar Komandosu) -Amacınız nedir, asker? -İsyan, komutanım. -Aferin, asker...

Kitabı tamamen düzenlemeye aldım. İlk on bölüm kısa olduğu için uzatıyorum, yazım ve mantık hatalarını da düzeltiyorum. Düzenleme süreci bittiğinde bölümleri yenilenmiş hâliyle paylaşacağım. Kitapların arasında kaybolmak, Firuze için bir kaçıştı. Düzenli raflar, sararmış sayfalar ve eski ciltlerin kokusu... Hepsi dış dünyanın gürültüsünü susturuyordu. Sessizlik alışkanlıktı onun için. Güvenli, tanıdık, kimsenin karışmadığı bir dünya. Ta ki, bir mesaj yanlış kişiye gidene kadar. Ve o kişi, kitapların aksine sessiz değildi. Tahir'in hayatı; gece kadar karanlık, kuralsız ve tehlikeyle örülmüştü. Bir kitap listesiyle başlayan bu tesadüf tanışma, ikisinin de kaderini yavaş yavaş silmeye başladı. Tozlu sayfalar açıldıkça, geçmişin karanlığı satır aralarına sızacaktı. 060625 🕯️

İnsanlık bir kez daha kendi sonunun eşiğine geldiğinde, Üç büyücü, üç büyük Tanrıça'ya güç için yalvardı. Selene gecenin derinliklerinden suikastçilerin doğuşuna güç verdi, Gölgelerin içinde sessizce süzülen ölümün kollarını açtı. Hekate kırmızının kudretini vampirlere bahşetti, Keskin gözlerin ve kanın karanlık sırlarını onlara sundu. Artemis doğanın özünü şekil değiştirenlere aktardı, Ormanın kalbinde doğanın gücünü kontrol eden varlıklar yükseldi. Ben Karina Visroh. Tek hedefim var, Soyluların en güçlü varisi Valerian Nigmora'yı yenmek Ve bu diyarın komutanı olmak. Gücün, ihanetin ve kaderin kesiştiği bu dünyada Karanlıkla aydınlık arasındaki ince çizgide, Benim destanım yazılacak.

BÖLÜMLER UZUNDUR.. HAFTALIK, HER PAZAR GÜNÜ BÖLÜM GELMEKTEDİR.. Bebektik, çocuktuk, gençtik ve büyümüştük. Her insan gibi bir dölden meydana gelmiştik. Ancak herkesin döleni farklıydı. Kahrolası dölleri bir sanat eseri gibi kullanıyorlardı. Amaçları hiçbir zaman normal insanlar gibi olmamıştı. Bir mirasçıya, bir kurbana ihtiyaçları vardı ve bu yüzden o kahrolası döllerin bedenlerine yuva yapmasına izin vermişlerdi. Ne acı ki anne ve babalarımız, çocuk sahibi olmanın heyecanıyla "anne" kelimesini işitmek ya da "baba" kelimesi uğruna dünyayı yakacak bir tutku için bizi var etmemişlerdi. Yaşamımız, yaşantımız hiçbir zaman insanlar gibi olmamıştı. Bir kurbanı avuçlarında tutan kurbanlar olmuştuk. Biz seri katillerin çocukları, seri katillerdik... Bu hikayede kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir..

Aynı kapının önünde durduğumuz da kızın bana olan samimi bakışları değişti ve bana anlam veremediğim bir şekide baktı. Galiba ikimizin karıştırılma ihtimali onu sinirlendirmiş, üzmüş, endişelendirmişti. Odaya girdiğimiz de kocaman bir doktor odasında ayrı yerlere dağılmış dört aile gördüm. Karışmış beş çocuk vardı. Beş karıştırılmış çocuk... İki erkek, üç kız bebeğin hayatı değiştirilmişti bir 22 kasım gecesinde..

"Bazen,hiç var olmamış ve hatırlanmayan insanlar gerçektir.Yalnızca bir zaman arasına sıkışmış olabilirler." Zaman arasına sıkışmamaya dikkat edin. Herkesin normal olarak bildiği bir lisede hiç var olmamış insanları hatırlayan öğretmenlerin olması kimsenin ilgisini çekmez.Her zamanki gibi okuluna giden Umay,bir anda kendini 1980'li yıllarda öğretmenlerinin öğrenci olduğu zamanda bulur.Bir büyü sonucu zamanlar arası sıkışmıştır ve büyüyü bozup hiç var olmayan hatırlananları kurtarması için yanlız bir haftası vardır.

(KİTAP OLUYOR!) "Bazı savaşlar kurban seçmez, yeni hükümdarını yaratır." Bratva'nın lideri; üç tanrıdan birincisi, ejderhalara, Caput Serpentis'in lideri; üç tanrıdan ikincisi, yılanlara, Renascita Ignifera'nın lideri; üç tanrıdan üçüncüsü, ankalara öncülük ederdi. Bu üç örgüt, Reprisal adındaki büyük bir savaş düzenine bağlıdır. Bratva'da bir "Vor" olan Roman Raskalov, Tanrı'nın tahtını korumakla görevlendirilmiş bir Seraf'tır. Ama yıllar önce, kaderlerin yazılı olduğu Requiem Kitabı'ndan Tanrı'ya ve yardımcılarına ait sayfa kaybolur. Ne Roman'ın koruduğu Tanrı biliniyordur, ne de tahtın hangi soyla devam edeceği. Roman, Pakhan'ın taht için seçtiği en güçlü adaylardan biridir. Bir gün işi için geldiği Türkiye'de, babasının adamları tarafından bıçaklanır. Kanlar içinde yığıldığı sokak, yıllardır babasının çalışma odasında asılı duran tablodaki evin bulunduğu sokaktır: Sıfırıncı numaralı ev. Sıfırıncı numaralı evde yaşayan Mirel, birden fazla işte çalışarak kız kardeşinin tedavi masraflarını karşılamaya çalışan, yirmi iki yaşında genç bir kadındır. Gece geç saatte çıktığı işinden dönerken yolların her zamankinden daha ıssız olduğunu fark eder ve o sessizlikte, bahçesinde kanlar içinde yatan bir adamla karşılaşır. Kural bir: Bratva'da tesadüf diye bir şey yoktur. *** "Sana bir teklifim var," Yavaşça öne doğru eğildi. Artık tüm yüzü ışığın altındaydı. Sanırım onu ilk kez bu denli net görüyordum. Bir anlığına onun gibi tehlikeli işlere el süren bir adamın, bu denli güzel olmasına hayret ettim. "Benimle evlenmeni istiyorum." *** (Kurgu; yetişkin içerik barındırır. Bunu bilerek başlamanızı öneririm.) REPRİSAL SERİSİ - Ø 01.08.2024

❝ Kanla açılan bir hikâyenin sayfaları, daha çok kanla yazılmaya mahkûmdur. Çünkü kan başladıysa, sonuna kadar akar. ❞ Bir gece belirsiz kişiler tarafından ülke adamlarına yönelik yapılan vahşi katliam sonucu ülke geri dönülmez büyük bir uçuruma sürüklenip kendi içinde parçalara ayrılır. Ve bu bütün dengeleri altüst eder. Çünkü ülkenin her bir bölünmüş bölgesi farklı federallerin hâkimiyeti altına girmeye başlamıştır. Her federal kendi düzenini, kendi kurallarını oluşturur. Kimi federal halkına özgürlüğü, eşitliği ve rahatlığı sunarken, kimisi acımasız diktatörlüğü ile halkını anarşi içinde kaybeder. Bölgelerinde yaşayan insanlar ise; bu korkunç düzene uymak zorundadır. Oluşan iç savaşlar ve sınıfsal çatışmalar şehirler arasında kanla çizilen sınırlar... Bu korkunç düzeni dünyaya ifşa etmek için yola çıkan Ülke Başkanın tanınan kızı Doktor Pera Dorokva ve bu yolda ona eşlik edecek olan ülkeni en üstün askeri ordusu Matov'da Yüzbaşı olan Harpkan Davis. KANLI HARBİYE ( PANTEHUS EVERENİ-1-)

𝙋𝘼𝙉𝙏𝙃𝙀𝘼 𝙑𝙀 𝙋𝙀𝙏𝙍𝙊𝙑𝙄𝘾𝙃 𝙈İ𝙍𝘼𝙎𝙄 𝙎𝙀𝙍İ𝙎İ, İ𝙇𝙆 𝙆İ𝙏𝘼𝙋𝙏𝙄𝙍. {𝙀𝙩𝙠𝙞𝙡𝙚𝙧𝙞 𝙠üçü𝙠 𝙙𝙚 𝙤𝙡𝙨𝙖, 𝙍𝙤𝙢𝙚𝙤 𝙫𝙚 𝙅𝙪𝙡𝙞𝙚𝙩 𝙧𝙚𝙩𝙚𝙡𝙡𝙞𝙣𝙜'𝙙𝙞𝙧.} 🗝₊˚⊹ Rusya'nın, Romanov ailesine soyu dayanan en asil ailelerinden Petrovich'lerin son oğlu bir suikasta kurban gider. Yakov Petrovich'ten, öldürülen son Petrovich oğlanından 20 sene sonrasında ise, onun bir imparatorluğa çevirmek için uğraştığı örgüt kendi içerisinde bölünmüş, Çekya gücü yeniden ele almıştır. Panthea isimli uluslararası organizasyonun içerisinde, Rusya'nın söz hakkı azalmış ve babasının üretmek adına senelerini harcadığı formül artık tamamen İtalyan Cosa Nostra'sının eline geçmiştir. Her şeyin bittiğini sandıkları yerde, Petrovich'leri bir zehirin bu kadar da kolay öldüremeyeceğini anlayacaklardır. Çünkü Petrovich'ler zehiri gözlerinde ve yüreğinde taşır. Yakov aslında son Petrovich değildir ve Rodeon Kostyev ailesinin mirasını devam ettirecektir. "𝓑𝓲𝔃𝓭𝓮𝓷 𝓫𝓲𝓻𝓲𝓷𝓲 𝓼𝓮𝓿𝓶𝓮𝓴 𝓫𝓲𝓻 𝓲𝓭𝓪𝓶 𝓬𝓮𝔃𝓪𝓼ı 𝓿𝓮 𝓼𝓮𝓷 𝓸 𝓼𝓮𝓱𝓹𝓪𝔂𝓪 çı𝓴𝓶𝓪𝓴 𝓲ç𝓲𝓷 ç𝓸𝓴 𝓱𝓮𝓿𝓮𝓼𝓵𝓲𝓼𝓲𝓷." 🗝₊˚⊹ İsmim Rodeon, Rodya da derler. Dostoyevski'nin en ünlü romanı Suç ve Ceza'daki karakterin isminden geliyor. Tek bir harfi farklı, babam i harfini sevmediğinden olsa gerek onu e ile değiştirmiş. Ama sen bunu bilmiyorsun, sen benim ismimi bilmiyorsun. Ben ise, senin hakkında her şeyi biliyorum. Kimseye söylemediğin günahlarını ve herkesten sakladığın armağanlarını. Küçük kuğu, uçmayı öğrendiğinde geleceğin ilk yer benim kollarım olacak.

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....