Gerçek Ailem. "Sessiz olmalıydım ama kafamın içinde dönen çığlıklardan dolayı bir şey duyamıyordum, Etrafı iyi gözlemlemem gerekiyordu ama zihnimin ardındaki düşlerden dolayı bir şeyleri netleştiremiyordum, Ayağa kalkıp yürümem gerekiyordu ama nereden başlamam gerektiğini bilmiyordum, Çıkışı bulup buradan kaçmam gerekiyordu ama güneş ışıklarıyla karşılaştığım zaman ne tepki vermem gerekiyordu hiçbir fikrim yoktu." Ben Liva Yaren AKÇA. Hayatsız değildim ama ruhumun varlığından emin değilim. Sessiz biri değildim ama artık kime karşı konuşacağımı bilmiyordum. "Seni esir alan insanlardan kurtulmak için kaçman gerekiyor. Bende kendi esaretimden kurtulmak için bana verilen her canı ateşe attım." LİVA YAREN AKÇA. -.- Not: Esinlenilme ya da çalınma durumunda yasal işlemler başlatılacaktır. Kitaba saygı duymanızı rica ederim. :)

Leyla 21 yaşında disiplin, otorite ve katı kurallar ile büyümüş genç bir kız. Fakat yıllar önce doğumda karışmıştır ve şimdi gerçeklerin ortaya çıkması ile yeni bir hayata başkayacaktır. Hem de hiç alışık olmadığı bir hayat. Peki ya bu karıştırılma gerçek mi yoksa planlı mı. Sizce bu işin içinde bir iş var mı? Kim bilir?

On sekiz sene boyunca dedesinin yanında büyüyen İlay, artık anne ve babasının kim olduğunu öğrenmek istediğinde tek başına kalmıştı. Dedesi için o büyük bir hatadan geriye kalan bir kusurdan başka bir şey değildi. Ve babasını bulmak için çıktığı yol ona mutluluk getirecekken geçmişten gelen bir gölge onun felaketi olacaktı. AİLE KURGUSUDUR

Yeni ailesi ile tanışan evanın bu sıra hasta olduğunu öğrenip, yeni tanıştığı ailesine karşı olan tutumu hayata karşı bakış açısı ne olmalı? onun bu hayattaki amacı ne olmalı?karşısındaki insanlara nasıl yaklaşmalı? Eva için muamma sorular. peki bu sorular onun umrunda mı? sanırım "HAYIR?!"

Öncelikle evet evet GERÇEK AİLE hikayesi. Klasik demek istemiyorum ama galiba klasik, bu kurguyu o kadar çok okudum ki. Bi an karşıma cıktı ve bi anda nerdeyse yazılanların tamamını okudum. Aşırı sarıyor ve yazmak istedim. Daha fazla uzatmadan geçelim o zaman hanımlar beyler. Umarım beğenirsiniz... Herkesin kendine sorması gereken bi soru vardır adamım. Ben kimim demeli insan kendine. İçimden geçen şarkı sözünü fısıldadım. "Ben kimim? " Ben Lâl, bi ekim sabahı bu saçma salak dünyaya gelmiş dünyaya geldikten iki hafta kadar sonra zorla ailesinde kabul görmüş ve zorla o eve girmiş. Öyle zorlama olmuş ki bu durum sırf yetimhaneye gönderilmeyim diye hastane görevlileri tarafından hasta olmamama rağmen hastaneye yatırılmış büyük ihtimalle o sırada da karışmıştım. Ben Lâl. İsmimi bile sessiz sakin bi bebek olduğum için bana bakan hemşireler vermiş 17 yıl önce ilk anneme hemşire söylemiş ismimi "bu kızın ismini Lâl koyduk biz ." Demiş. Orda ağlayan o bebek şimdi büyüdü ve bugün diğer annesine söyledi. "Benim ismim Lâl." Ama hemşireler koymuş demeyi yediremedim kendime. Sizin gibi onlar da sevmezdi beni diyemedim. Sadece Lâl dedim. Ben Lâl. Konuşmayı gerçekten sevmiyorum, belki bugüne kadar kimseyle yakın olamadığım için Lâl olmuşumdur onu da bilmiyorum ama tek bi kişinin yanında vazgeçiyorum ismimden. Tek bi kişi söküyor dilimdeki kilidi. Ben Lâl. Bu dünyadaki tüm kimsesizlikleri tatmış kendi kendime kimse olmuştum. Ben yalnızlığıma sığınmış yalnızlığımı bu dünyadaki tek arkadaşım yapmıştım. Ben Lâl, defalarca kez terk edilmiştim ama tek bi terk edişi yedirememiştim kendime. Ben Lâl asla Lâl olmayı istememiş ama Lâl olmak zorunda bırakılmıştım. Ve ben Lâl, şimdi feriştahı gelse Lâl olmayı bırakmaz bıraktırmalarına izin vermezdim.

Dara yani Alina'nın hikayesi...

(Gerçek aile kurgusudur) Birinin ölmesini engellerken kendiniz ölümle burun buruna gelseydiniz ne hissederdiniz? Deren, arkadaşının intiharını engellemeye çalışırken düştü çatı katından. Sonsuzluğa kapattığını düşündüğü gözlerini açtığında kendisini yeni bir aile bekliyordu. Tüm yaşamı boyunca yanında olan, düştüğünde kaldıran, gerektiğinde azarlayan abisi onu hatırlamıyordu. Çocukluğunun geçtiği ev ona yabancıydı artık. Hafızasını kaybettiğini düşünen ve onu çok seven bir aileye ise daha çok yabancıydı. ©Tüm hakları saklıdır. Herhangi bir çalıntı durumunda adli işleme başvurulacaktır.

"Ben on iki yaşımdayken gerçek sandığım annem ve babamı kaybettim. Bunca yıl babaannemle yaşadım ve o bana hem anne, hem de baba oldu. Babaannem benim tek ailemdi ve ben onu da kaybettim. Size gelmek ne kadar doğru olur bilmiyorum ama bu yaşıma kadar yaşadığım her şeyi geride bırakmak da istemiyorum." -260725 #1 - paramparça (030825)

(Gerçek aile kurgusudur) Annesinin yaptığı seçimle abilerinden koparılan Güz, üvey babasının koyduğu katı kurallarla büyür. Yıllarca tek umudu, abilerinin gelip onu bulması olur ama kimse gelmez. Kendi hayatını kuracak kadar başarılı olduğunda abilerinin kapısını o çalar. Aralarındaki kan bağına rağmen kesişim sıfır noktasına ulaşmaz. Her tarafında birbirine geç kalmasının çokça nedeni, çokça pişmanlığı vardır. Güz'ün hikâyesi; kaybolan bir çocukluktan, yeniden kurulan bir aileye, aşka ve özgürlüğe uzanan zorlu bir yolculuğa...