"Unutmak ihanet sayılsın sayılmasın, hatırlamak genzimi yakıyor."dedi genç adam, elindeki içki bardağını defalarca yaptığı gibi dudaklarına getirirken. Güçsüz kaldığı, kamburlaşan omuzlarından belliydi. "Sende mi unutmak isterdin?"dedi genç adamın karşısında oturan bir diğer genç. "Asla!"dedi haykırırcasına genç adam ve elindeki içki bardağını sertçe masaya koydu. "Üzüntüsü bırak benliğimi yok etsin, kum tanesi kadar bile bir kısmı silinmesin hafızamdan. Bırak yok olayım onsuzluğun susuzluğunda ama hafızam onsuz salise bile geçirmesin."diye ekledi genç adam. Gözünden süzülen yaştan haberi dahi yoktu oysa. "Ağlıyorsun lan!"dedi arkadaşı. "Ne ağlaması lan!"diye ayağa kalktı genç adam. Saniyeler içinde beyninde dolanan düşünceler onu kalktığı yere geri oturttu. "Geberiyorum lan!"diye haykırdı. ••• "Hissediyorum."dedi genç kız. " İliklerime kadar hissediyorum onu."diye ekledi. Özlemişti, neyi özlediğini bile bilmeden...

Kitapta yetişkin içerik vardır(+18, şiddet) ✨ Ben Leyan. Bigem Leyan Baylan. Rüzgarlı bir son bahar akşamı... •Elimde bir bıçak. • Dizimde bir ceset. •Babamın cesedi. ✨ "Bigem Leyan Baylan."dedi otoriter sesi ve sert yüzüyle, kapının girişinde gözleriyle beni arayan gardiyan. "Ziyaretçin var."dedi. Daha az önce ziyaretçi hakkımı kullanmıştım oysa. "Kim geldi? Avukatım mı?"dedim oturduğum yerden kalkarak. "Hayır."dedi göz teması kurarak. "Kim o zaman? Benim başka kimsem yok ki?"dedim kaşlarımı çatarak. "Gidince öğrenirsin."dedi gardiyan. Sesindeki tahammülsüzlük apaçık bir şekilde ortadaydı. ✨ Hayatının değişeceğinden habersiz soğuk koridorları yürüyen genç kız, onu ziyaret odasında sessiz ama heybetle bekleyen adam..