Sevdiğiniz kız yoğun bakımdan çıktıktan sonra eski sevgilisini sevseydi ne yapardınız? *** Bir tarafta hafızasına yenik düşen kız, bir taraftan aşk acısı çektiği için acısını bastırmaya çalışan bir adam.. *** Bu hikayenin sonunu mutlu mu bitirecekler? Yoksa mutsuz mu bitirecekler? *** Merak ediyorsanız buraya tıklamanız yeterli :))

Üzerimize ilmek ilmek işlenen kaderimiz belirlerdi hayatımızı. Bazı kehanetler yapışırdı sırtımıza, sevmemizi, sevilmemizi engellerdi. Hissetmemizi önlerdi, sadece acı verirdi... Hazel, masallarla büyümemişti. O babasının anlattığı intikam yeminleri ile, küçük yaşta nefreti hissetmişti. Tanıyamadığı annesinin isyanı yüklenmişti omuzlarına. Babası "Ölüm Lordu'nun" sarayında tutsak olan Hazel'in, ailesinden tek kalan üyeyi kurtarmak için Ölüm Lordu'nu alt etmesi gerekiyordu. Sonucunda canını koymuştu ortaya, hayır lanetini silecekti. O güçlü olmaya zorlanmıştı, bu sefer bozacaktı kehaneti, bir aile üyesini daha kaybetmeyecekti. Belki babalar kızlarının kahramanı olurdu, Hazel babasının kahramanı olmayı yeminlemişti... (Hema adında yazılan ilk kurgudur! ) (Eliftuana58)

ACEMİ KURGUDUR Flora ve Lara isimli iki ikiz kardeşten Flora sarayda ailesi ile büyürken, Lara doğduğu zaman saraydan kaçırıldı. Lara büyüyünce ve herşeyin farkına varınca kendisini kaçıran kişiden kurtulmak istedi ama aslında o Gamelli Krallığından yaşaması için seçilen tek kişiydi... Kalede hapsolan Lara her şeyi duyarken Sky'ın duygularına nasıl bu kadar kör olmuştu... Flora kardeşinin yokluğunu David ile dolduramıyordu ...

Eksen Güzay, katı bir ailenin sınırları içinde büyümüş, kendi kararlarını alırken ailesinin görüşüne dikkat eden, başarılı bir iş kadınıdır. Kendi yazılım şirketinin patronu olan Eksen'in herkesten gizlediği bir sırrı, onunla iş birliği yapmak isteyen Yamaç Zifir tarafından öğrenilir ve Yamaç o gün ilk defa kendisi için bir şey yapmaya karar verir. Arkeolog olan Yamaç, öğrendiği sırrı Eksen için koz edinir ve onu birlikte çalışmaya ikna etmek için kullanır fakat Eksen'in bilmediği bir şey vardır, Yamaç Zifir, Eksen Güzay'ı kesinlikle sadece ortağı olarak görmüyordur. Ben Eksen, dünyanın yörüngesi değil; mevsimlerin en çetin, en soğuk hallerini peşinde sürükleyen Eksen... En çok kendimi tanıyordum hayatta ve en çok kendimden korkuyordum, hırslarımdan, sınırlarımdan, sırlarımdan ürküyordum. içimdeki küçük çocuk altı yaşında kalmışken ben onu hatalarla büyümeye zorluyordum. Hatalarım, benim günahlarım değildi, benim hatalarım doğru veya yanlış davranışlarım değil, başarılarım ve başarısızlıklarımdı. Yaşamak ve hissetmek arasındaki ince çizgiyi aşalı yirminci yılımı dolduruyordum. Sekiz haziran doğum günüm değildi ama doğduğum gündü. Ben zihnimin iplerini yönettiği bir kuklaydım, senaryosu ailesi tarafından yazılmış bir oyuncuydum. Bir çemberin sınırlarında dolaşıyordum ama tek adım dışarı çıkamıyordum, yaşıyordum, hissetmiyordum, biliyor ama sevmiyordum. Ben Eksen, kendi yörüngemde, sınır kapılarının önünde dolaşıyor, dışarı adım atamıyordum... "Sakın benim için fedakarlık yapma." Dedim yalvarırcasına, kolay değildi, olanları hazmetmek hiç kolay değildi, "Çünkü bende bundan sonra senin için kendimi feda etmeyeceğim." Sevmek ne demek bilmiyordum, ilk defa bağlanmıştım birine. Beni bencil yetiştiren bir ailenin çocuğuydum, ben kendimi nasıl feda edeceğimi bile bilemezken Ya

Tanışmaları değişik olmuştu biraz.Adamın düşmanının kendisine yaptığı saldırı sonucunda,sıyrılan kurşunun biri denk gelmişti genç kıza. Yan komşuları,yeni belalar,yeni olaylar ve yeni duygular getirmişti yanlarında. Birbirine kardeş kadar yakın dört kız,yoktu aileleri.İçlerinden birinin babası vardı sadece. Bekliyorlardı küçüklüklerinden beri,geleceklerdi diye. Onlar için yalan kelimesi farklı bir anlam taşıyordu. Gelmeyeceklerini bildikleri halde inanmışlardı ailelerinin geleceklerine. Umut etmişlerdi... Onlar için yalan kelimesinin anlamı umuttu. Geçmişlerinin tozlu ve karanlık sayfalarına rağmen hala ayakta ve hala güler yüzlüydü onlar. Çılgınlardı biraz,biraz manyak ve mükemmeliyet kelimesinin vücut bulmuş hali kadar da güzel... Dört yakışıklı genç. Geçmişlerinin tozlu ve karanlık sayfaları peşlerini bırakmamıştı,hala karanlık ve tozlu sayfalardan ibaretti hayatları. Bu sekiz kişi birbirini tamamlayan yapboz parçaları olacaklar mıydı? Geçmişinin tozlu ve karanlık sayfalarını atlatmış kızlar,hala karanlık olan bu dört kişiyi o karanlıktan kurtarabilecekler miydi? Her şeyi zaman gösterecekti. Sadece zaman,belki biraz da aşk...? Kapak tasarımı için theillegalturuncu'ya çok teşekkürler. *Küfür İçerir* 08.05.2018 Genç Kız Edebiyatı #3 24.04.2018 Genç Kız Edebiyatı #4 18.04.2018 Genç Kız Edebiyatı #5 ❗️TAMAMLANDI❗️

"ÇIĞIR AÇANLAR Kategorisi - The Wattys 2016 Ödülü Sahibi" Mutluluk yoktu, sevinç yoktu, heyecan yoktu, korku yoktu, üzüntü yoktu, acı yoktu, hiçbir şey yoktu. Sadece saatin her geçen saniye vücuduma bıçak gibi saplanan akrep ve yelkovanı vardı. Bu saat sonsuzdu, sonsuzluktu. Ben sonsuzdum, sonsuzluktum. Eğer bu bir infazsa; zaman cellâttı, bense mahkum. Yayın tarihi: 20.12.2014 Bitiş tarihi: 17.09.2016 Tüm telif hakları saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz ya da paylaşılamaz aksi takdirde gerekli yasal işlemler başlatılacaktır.

Aksiyon 1. sıra 30.09.2017 Yalnızdı. İlk doğduğu andan itibaren, emeklemeye başlarken, ilk harflerini söylerken ve büyürken. O hep yalnızdı. Kimsesiz büyümüştü ona yabancı insanların arasında. O kimsesizdi. Tüm hayatı boyunca tek istediği şey sadece bir aileydi. Şimdi ise bir aileye sahip olacağını düşünüyordu ama nereden bilebilrdi ki kendisini ülkenin en çok aranan soygun çetesinin bir üyesi olarak bulacağını? Bilemezdi. Peki ya kendisinden nefret eden ve hatta korkan bir adamı seveceğini nereden bilebilrdi? Bilemezdi. Başlangıç Tarihi: 16.10.2016 Bitiş Tarihi: 30.09.2018 "Kiralık Cehennem." Adıyla yayınlanan ilk Wattpad eseridir. Tüm telif hakları saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz ya da paylaşılamaz aksi takdirde gerekli yasal işlemler başlatılacaktır.

Geleceğin çanları çaldı, mürekkep yazmaya başladı. Siyah beyaza damladı, renkler ağladı. Geçmişin sessiz çığlıkları hançere bulaştı, Hançer yılan oldu, yılan içeri sızdı. Geçmiş ağladı. Yılan süzülerek girdi dört odacıklı yere, Kan ağladı. Bıraktı zehrini, Damar kanadı. Tüm kana bulaşan zehir yayıldı, Her yere bulaştı. Gelecek güldü. Zehir zihine sızdı, Kalp teslim oldu. Geçmiş enkaz oldu, gelecek kuruldu. Karanlık fısıldadı; 'kalbine ihanet et, kendini kurtar.' Alin fısıldadı; 'kalbini dinle bana ihanet et.' . Hukuk öğrencisi Ceyla'nın kısa süreliğine çalıştığı motel de cinayet işlenir. Bunun şokunu henüz atlatamamışken, dönem sonu ödevi ise bu cinayeti çözmektir. Davayı çözmek için bir süreliğine beraber çalışacağı Cinayet Büro ile katilin peşine düşerler. Fakat fark ettikleri korkunç şey ise, katilin seri katil olduğudur. Geçmişinin geleceğe yansıyan görüntüsü, onu çıkmaza sokmaya çalışırken, hem okumak hemde bir seri katil ile baş etmek onun için oldukça zordur. Başarılı bir Savcı olmak isteyen Ceylayı, geçmişinden itibaren bugününe ve yarınına kadar bir sürü şey sınar.

Açılmamış, paslanmış sandıklar, Üzerinde kıvrılmayı bekleyen bir anahtar, Oynamayı bekliyor sola doğru, Bir tık sesi, Açılıyor yılların birikmişliği, Ve bir hucüm, Susturulanların çığlığı. 🕸️ Cumhuriyet savcısı Karmen Kaya kendisine gelen bir cinayet dosyasıyla ilgilenmeye başladığında bir mıknatıs misali her şeyi kendisine çeker ve hiç beklemediği bir zamanda sırların hapsedildiği zarfları açmaya başlar. 🦋 "Beni dik bir uçuruma sürüklediler, kanatlarımı kopardılar ve uçmamı söylediler."

Ayağa kalkıp göz yaşlarımı sildim. Gözlerim son kez baktı ardından. Son kez seslendim adını. Bana öyle bir yara bırakmıştı ki, asla affetmeyecektim onu. Asla. O benim için ölmüştü. Bende onu gömdüm. Ruhumu tamamladı sanıyordum. Meğer o kendine orada bir mezar hazırlamış... O benim ruhumdaki bir ölüydü artık.. "Hoşçakal sevgilim." ...