Psikolojik sorunları olan bir asker ve askeri psikoloğun ölümsüz aşkı. !KİTABIMDA BAŞKA KARAKTERLERİM, KİTAPLARIN, YAZARLARIN İSİMLERİNİN GEÇİRİLMESİNİ İSTEMİYORUM. Yazılmaya Başlama Tarihi:22.06.2022 1. Düzenleme ve Yayınlama Tarihi:29.12.2024 2. Düzenleme Tarihi:15.06.2025

Bir kurşun, iki hayat... Biri tetiği çekti, diğeri hayatı boyunca o anın yankısını taşıdı. O gece, bir kadının içindeki tüm baharları kuruttu. Artık asla filizlenmeyecek bir ihtimalin yasını tutarken, onu vuran adam gölgeler arasından izlemeye devam etti. Bir çanta, bir kurşun, bir oyun masası... Hayat yeniden kurgulanırken, en büyük kumar masada değil, kaderlerinde oynanıyordu. Ve herkes nefesini tutmuşken, o adam ilk kez kazanmaktan çok, kaybetmekten korkuyordu.

Kehanetlere inanır mısınız? Ya da aşka? "Aslında en iyi aşk, değil tanımak, hiç görmediğin kişiye duyulan aşktır." Der Orhan Pamuk. İşte bu yönüyle aşk, kehanetten ayrılır. Önceden bilemezsiniz aşık olacağınızı. Sezemezsiniz. Seçemezsiniz. Bir parçam haline gelen tarot kartlarım bile aksini söylerken kalbim delicesine onu istedi. Kapıldım rüzgarına. Savruldum ayazında. İşte o gün anladım. Aşk denilen illet, tüm kehanetleri önünde diz çöktürecek bir kudrete sahipti.

Aşk, göğe yükselten bir kanatsa; ihanet, o kanadı kıran keskin bir bıçaktır. ... "Sana olan aşkımı sadece görmeni değil hissetmeni de istiyorum." Dedim elimi göğsüne, tamda kalbinin üzerine koyarak. Gözleri bana mavinin binbir tonunu öğretirken içinde barındıran duyguları ustaca gizliyordu. İki dudağının arasından çıkan sıcak nefesi yüzüme çarparken elimi göğsünden çekip yavaşça beni kendinden uzaklaştırdı. Bu hareketi beklentilerimin arasında yer almadığı için kaşlarım hafifçe çatıldı. "Yapma..." dedi usulca. Her daim kendinden emin cümleleriyle beni kendine hayran bırakan adamın sesi oldukça çaresiz çıkıyordu. "Bu yangın sadece sana değil bana da zarar verecek..."

Tıpkı bir okyanus gibiydi gözleri.. Masmavi ve derin. Kumral saçlarının arasından bana gülümsüyor ve mavi gözlerini parlatıyordu. O gülüşü hiçbir kızda görmediğimi fark etmiştim. İçten bakışları insanın tenini ürpertecek kadar derine işliyordu gerçekten. Ona "maviş?" dememle bana o okyanusu andıran gözleriyle tekrar bakmıştı. O kızı hayatım boyunca hiç görmemiştim. Neden rüyamda tanımadığım kızı gördüm bilmiyorum. Ama o gece gördüğüm rüya hayatım boyunca gördüğüm ve etkilendiğim en harika rüyaydı. Rüya görmeyi seven bir insan değildim çünkü rüyalardan çok kabuslarla iyi anlaşırdım fakat o geceden sonra o rüyayı tekrar görmek için uğraştığımı itiraf ediyorum. Her saniye o rüyam aklımdaydı. İşte o karlı güne kadar rüyalara inanmayan insanlardandım. O karlı ve dondurucu soğuk sabahın aslında hayatımdaki en güzel gün olduğunu bilmiyordum. Maviş'i bulmuştum. Rüyamı bulmuştum. Okyanusumu bulmuştum. Rüyalar gerçek olur muydu? Evet, benim gerçekleşmişti. Ama çok önemli bir detayı unutuyordum "En az rüyalar kadar kabuslarda gerçek olur.." KİTAP BİTMİŞTİR

Annesi ayağı kalkıp babasının elinden saçlarını kurtarmaya çalıştı kızını incitmeden. Babası daha sıkı sarıldı saçlara, annesini itip yüz üstü düşmesini sağlarken. Ağlamaya başladı saye, benim gibi. "BIRAK ONU!" dedi annesi ayağı kalkıp babasına vurmaya çalışırken. Babası darbeleri umursamadı ama saçlarını bırakıp annesine yöneldi. Bir tokat daha atıp düşürdü annesini yere. Daha çok ağladım çırpınırken. Tekme attı kardeşinin olduğu yere, "HAYIR!" diye haykırdım. "Yapma baba" diye yalvardı saye babasının bacaklarını tutmaya çalışırken. Durmadı babası. Vurdu, üst üste aynı yere vurdu. İşte saye orda kaybetti kardeşini. Saye haykırdı, bende burda haykırdım. Diğer herkes ağladı saye ve annesine. Babası acımadı ikisine de. Annesi kendinden geçti saye'nin. Ağzından ve bacak arasından kanlar akarken. Babası durdu, saye annesine koştu. Yanına diz çöküp küçük elleri ile annesinin yüzündeki kanları silmeye çalıştı. Gözyaşları karıştı, annesinin kanlarına. "Anne uyan" dedi saye ağlarken. "ANNE UYAN" diye bağırdım bende. "ANNE!" diye bağırdım boğazım yırtılırcasına.

Hemdem; canciğer olmak, çok yakın dost, yoldaş olmak anlamına gelmektedir. Birlikte, manasındaki 'Hem' kelimesiyle, nefes, can, zaman manasındaki 'Dem' kelimesinden oluşmuştur. Hemdem olunan kişi ile aynı zamanda yaşamak, aynı nefesi almak, bir can olmak anlamına gelmektedir. *** Kurşunların arasında tanışacak, gerçeklerin peşine düşüp, sır perdelerini aralarken farkına bile varmadan birlikte bir yola çıkacaklar. Zaman usulca geçip gitse de onlar birbirlerinden gidemeyecekler. Çünkü gönülden gönüle yol aldıklarını, birbirlerine can, nefes olduklarını anlayacaklar.

Bu bir oyun. Başından beri öyleydi. Ama kimse tek başına kaybetmedi. Bir ölümle başladı. Oyun kurulduğunda, ilk hamle çoktan yapılmıştı. Kurbanlar belliydi, yollar çizilmişti. Ama kimse, piyonların da savaşacağını hesaba katmamıştı. Aden, arkadaşlarıyla birlikte bu oyunun içine sürüklendi. Kimi kayıplar verdi, kimi zaferler kazandı. Ama öğrendiği tek bir gerçek vardı: Her adımın bir bedeli oldu. Ve bazen, bir sonraki hamleyi yapmak için geçmişin hayaleti ile yüzleşmek gerekirdi. Katil pusuda beklerken, dostluklar sorgulanırken, her hamle yeni bir bedel doğururken... Onların önünde tek bir seçenek vardı: Hayatta kalmak. Ama ne kadar ileri giderlerse, o kadar geriye çekildiklerimi fark ettiler. Çünkü bu sadece bir kovalamaca değil, ölümün ta kendisiydi. Bir satranç tahtası. Kan döküldü. Piyonlar feda edildi. Kurbanlar verildi. Ama oyunu kuran bir şeyi unuttu: Piyonlar da şah olabilir. Oyunu kazanabiliriz. Ama önce hayatta kalmalıyız.

02.07.24 Ağabeyi'nin hatası yüzünden berdel evliliği yapan Bulut, kocasının ve ailesinin zulmüne dayanamaz ve Kıbrıs'a kaçar. Kıbrıs'ta bordo bereli ve doktor olmaya karar veren Bulut sizce daha sonra ne yaşayacaktır? •Yükseliş •Asker •Özgürlük •Töre •Bağımsızlık Uyarı! Cinsellik ve şiddet içerir! 01.03.2025 #1 Bağımsızlık 10.04.2025 #1 Yükseliş

(TAMAMLANDI.) Çok istediği bölümü kazanmak için çok çalışmış ve sınav sonucunun açıklanmasını büyük bir sabırsızlıkla bekleyen genç bir kız. O çok beklediği sonucun açıklanacağı günün gecesi, sadece eğitim hayatını değil, tüm yaşamını etkileyecek olaydan bihaberdi. ⏳ "Ben seni tanımıyorum," dedim, soğukça. "Tanıyacaksın," dedi, sakince. Konuşma tarzında beni rahatsız eden bir şey vardı. "Daha çok zamanımız var."