ကိုယ္ေရးေနတဲ့ fic ထဲ ကိုယ္တိုင္ျပန္ေရာက္သြားတဲ့ Author တစ္ေယာက္ေၾကာင္း😉 ### ကိုယ်ရေးနေတဲ့ fic ထဲ ကိုယ်တိုင်ပြန်ရောက်သွားတဲ့ Author တစ်ယောက်ကြောင်း😉

တစ်ခါက ကလေးတွေအပေါ် မဟုတ်တရုတ် စိတ်တွေရှိတယ်ဆိုပြီး တဏှာစိတ်ကြီးမားတယ်လို့ ဝိုင်းသတ်မှတ်ခံထားရတဲ့လူတစ်ယောက်ရှိသတဲ့။ သူ့ရဲ့ကြမ်းတမ်းတဲ့အသွင်ပြင်၊ ခက်ထန်တဲ့ရုပ်ရည်၊ ရက်စက်တဲ့အကြည့်တွေကြောင့် သူ့ရဲ့မိဘတွေကတောင် သူ့စိတ်ကိုသံသယဝင်ခဲ့ကျတယ်။ သူ့ရဲ့အကြည့်တစ်ချက်နဲ့တင် ကလေးတွေကို ငိုယိုအော်ဟစ်အောင်လုပ်နိုင်တဲ့စွမ်းအားဟာ မွေးထဲကပါလာခဲ့ပေမယ့် တကယ်မှာတော့ လူကြမ်းကြီးဟာ ကလေးချစ်တတ်သူတစ်ယောက်ဆိုတာကို လူအနည်းကသာသိခဲ့ကျပါတယ်။ တစ်နေ့မှာတော့ သူဟာ သူ့ကိုတွေ့ပြီးမငိုတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်ကိုတွေ့ခဲ့ရပြီး သူလေးက သူ့ကိုလည်းမကြောက်ပါဘူး။ "ချီချီလေး မင်းက အရမ်းနူးညံ့ဖြူစင်တယ်ဆိုတာသိသာပေမယ့် ဘာကြောင့် ကိုယ့်ကိုမကြောက်တာလဲ?" လုံချီ:: "ဘာလို့ဆို ငါက အသက်ကိုးဆယ်ကျော်နေတဲ့လူအိုကြီးမလို့လေ" ### တစ္ခါက ကေလးေတြအေပၚ မဟုတ္တ႐ုတ္