!!! +18 "Geçmişin bana ait," dedi ve kulağıma yaklaşarak fısıldadı. "İstesen de beni unutamazsın." Geçmiş can yakar. Yıllar sonra karşılaştığında bile. Fakat madalyonun iki yüzü vardır. Her şey çok güzel olabilirdi; onu tekrar görmeseydim. Henüz gençliğinin baharındayken, sevdiği adam tarafından acımasızca dünyası başına yıkılan Eylül'ün ölmekten başka hiçbir planı yoktu. Gözünü kapatıp teslim olduğu adam olan Vaha, onu bir başına ve yüzüstü bırakıp gitti. Yaşadıkları anların hepsinin acı bir hatıraya gömüldüğünü dehşetle izledikten sonra ardı ardına darbe aldı. Annesinden, babasından, ağabeyinden... Bir zamanlar deli gibi sevdiği Vaha, tüm hayatını ellerinden çalmıştı. Uykusunda gördüğü dur durak bilmeyen kabuslarla, uyandığında umutsuzluğun beslediği ruhunu huzura kavuşturmaya kararlıydı. Ta ki dünyanın en kibar ve anlayışlı adamı olan Özgür'le tanışana dek... Eylül, uzun yıllarının ardından onu unuttuğunu sanıp yeni hayatının taslağını çizdikten sonra Vaha ile tekrar karşılaşır ve fitilin ucu ateşlenir. Çaresiz, umutsuz ve bir o kadar da yasak aşkın pençesine girmemek için birbirlerini mahvetmek pahasına ikisi de mücadele eder. Eylül'ün doğru sandığı yanlışları tokat gibi yüzüne çarparken, gerçekler onu dipsiz bir kuyuya atar. Fakat yazgının kesin çizgisinden çıkmak ne kadar mümkün olabilirdi ki?

"Yoruldum. Benim artık seni yanıma almak için tüm dünyayı karşıma alacak hiç gücüm kalmadı. Senin istediğin gibi olsun, onların istediği gibi olsun. Bundan sonrasında karşıma çıkan her şeyi sadece sessizce kabulleneceğim. Herkes bunu bir vazgeçiş sayacak ama bu senin yenilgin. Beni bir daha asla kazanamayacaksın." Burukça gülümsedim. "Çünkü ben bir daha asla senin için savaşmayacağım." Gözümden akan yaşlara inat gülümsemeye devam etmeye çalıştım. "Hayatımda bir daha asla seni seçmeyeceğim. Eğer olur da bir gün seni seçmem gerekirse...olur da seçersem, o gün kendimden vazgeçeceğimden emin olabilirsin." "Ve sen, beni ilk kez gerçekten kaybettiğin anın neye benzediğini... ancak başkasının soyadını taşıdığımda anlayacaksın." "Evleneceğim...onunla." Bu aşkın değil, hıncın hikayesi...

Eva, İstanbul'un sokaklarında mütevazı bir dünyada yaşıyordu. Sevgilisiyle beraber romantizmin kollarında Fas'a tatile çıktığında, beklenmedik bir olayın onları çarpıcı bir kaderle birleştireceğini bilmiyordu. Tatilin eşi benzeri olmayacak bir rüya gibi geçeceğini düşünen Eva, sevgilisiyle birlikte Fas'ın cazibesine kapılıp giderken, karanlık gölgelerin peşlerinden sürüklendiğinin farkında değildi. Bir gece kulübünde işler karmaşıklaşmaya başladığında, Eva, akıllının alamayacağı bir dünyanın kapılarını araladı. Ünlü uyuşturucu baronu, İtalyan mafyasının gözdesi Valentino Cenverenin hedefi haline geldi. Valentino, İtalyan mafyasının en tehlikeli isimlerinden biri, karizmatik ve fazlasıyla acımasızdı. Fas'ın egzotik topraklarında kendini yabancı ve tehlikeli bir coğrafyada bulan Eva, kaderin hain oyunlarına karşı nasıl bir karar vereceğini bilemez. Aşktan kaçmak mümkün müdür? Eva ve Valentino kaderin ağlarına sıkışmış birer figüran mıdır? Gece kulübünün sırrıyla başlayan bu destansı serüvende, hayatlarını birleştiren gecenin siyahı, bir yapbozun parçaları gibi birbirine oturacak mıdır? İki zıt kutup içlerinde yükelen tutku ve romantizmi ve tehlikenin kesiştiği noktada kaçabilecek, aşkın ve tehlikenin dansında denge kurabilecek midir? Tutkulu aşkın, gizemli entrikaların ve nefes kesen aksiyonun içinde kaybolacak, Eva ve Valentino'nun çekimine kendinizi kaptıracaksınız. &&&

"Geçecek mi peki?" Diyebildim yalnızca hafif çıkan sesimle. Yüzüne bakmak istemiyordum çünkü eğer bakarsam, gözlerinde duymaktan korktuğum cevabı görmekten çekiniyordum. "Geçmeyecek," dedi dudaklarından dökülenlerin yüreğimi bin bir parçaya ayırdığından habersizce. "Ama alışıyor insan." "Sen alıştın mı?" Dedim. "Alıştım." Dedi. "Nasıl peki acıya alışmak?" Bir süre öylece gözlerime baktı. O an anlamıştım. Gözleriyle konuşup anlatmaya çalışmasını gerektirecek kadar zordu belki de onun için sorduğum sorunun cevabı. Gözlerinin çırpınışına daha fazla dayanamayıp önüme döndüğüm sırada aramıza bıçak gibi saplanan gerçek dudaklarından dökülüverdi. "Ölüm gibi." Acı biz gibiydi demek ki...

KAPAK TASARIMI🗝 Mssemka BU BİR BERDEL HİKAYESİDİR. Büyük bir yenilgi vardı genç kadının gözlerinde. Yorgunluk ve bitkinlik hakimdi tüm bedenine. Bakışları çevrildi küçük ellerinin ortasını kızıla boyayan lekeye. Hiç tanımadığı hiç sevmediği bir adamın karısı olacaktı yarın. Abisi içindi.... Ne yaşadıysa neye mecbur bırakıldıysa hepsi abisi içindi. O ve bebeği için.... Korkuyordu aslında adamdan. Gözlerinin kahvesi çok delice bakıyordu. Sanki.... Sanki canının yanacağını bangır bangır bağırıyordu gözleri.... Kardeşinin intikamını alacaktı elbet o kadından. Berzan BORAN. Canını yakacaktı o adamın. Ciğerini nasıl söktüyse öyle solduracaktı en kıymetli çiçeğini. Kabus olacaktı o aileye kardeşini ondan koparmanın bedelini ödetecekti elbet.... Fakat bir şey vardı.... Kalbi... Kalbi o çiçeği soldurmak istiyor muydu onu bilmiyordu işte. Gözleri.... Gözlerinde ürkek ceylanlar saklıydı sanki kadının. Hem korkusuzdu hemde koşarak kaçmak istiyordu sanki bir diğer yanı... Kıymetli bir mücevherdi kadın.... Adam ise farkında bile değildi elindeki servetin. Bir yanı delice kadından kaçmak isterken diğer bir yanı ise adını koyamadığı bir duyguyla yanıp kavruluyordu. Neydi hissettiği neydi o yoğun duygunun adı. Hazır ol Civan bey dedi genç adam. Yarın gelip alacağım kardeşini seçim senin ya kardeşim, ya kardeşin." Sözleri ağırdı, ortama büyük bir çaresizlik hakimdi çekemiyordu gözlerini kadının ürkek parıltılarla şekillenen harelerinden. Büyük, haşmetli bir intikamın kurbanıydı onlar. Kadın yanaklarından süzülen sayısız damlayla teslim olmuştu adama. Peki ya adam o... O neden çoktan kendinin saymıştı kadını. Geliyor.... büyük bir intikamın gölgesinde yeşerecek mucizevi bir destan geliyor. Ya intikam bitece

mecburdum İki hecelik bir kelime, aşkı kül etmeye yeter miydi? Oysa ki bu kelime, Ateş'i derbeder etmeye yetiyordu. Sinirden, iki eliyle ardı ardına vurdu başına adam. Bir şarkının en güzel noktası diye adlandırdığı ses, şimdi ölüm fermanıydı. "Sus lan, sus!" Genç adamın yanan yüreğinin feryadıydı bu. Bir adım yaklaşmak istese de kadın, adam bir adım geriledi, usulca başını iki yana salladı, işaret parmağını kadına uyarır gibi sallayıp dedi ki: "Başkasının yüz tutmuş ellerinle sakın dokunma bana, seni buna pişman ederim." Sırat köprüsünden çoktan dönüşmüştü bu aşk; ölmüştü, ama toprağa hasretti...

Aşk suçtu. Senin olmayan birisi için beslediğin duygular bir cellat gibi dikilirdi karşına. Sonra kollarına iki asker girerdi, o askerler başını bir kütüğün üstüne bastırırken boynuna inecek baltayı büyük bir sabırla beklerdi insan beklerdi ki, cellat alacak onun kellesini. Ama o balta inmeden önce, dururdu zaman. Sabır kanatırdı insanın her bir zerresini, bir işkenceden farksız akardı saniyeler, bir sudan sessiz, bir dalgadan daha hırçın. Aşk cellattı, ve o balta aşkın ellerinden inerdi insanın boynuna. Sevda cehennemdi, seni sevemeyen birinin aşkı ateşdi. Kendi kalbini yakan, kendi kanını akıtan bir kılıçtı. İnsan nasıl saplardı kendi sırtına bıçağı? İnsan ancak aşık olsa ihanet ederdi kendisine. Aşk ihanetdi, aşk en büyük oyun ve insanın kendine yaptığı ihanetdi. O Yavuz Payidar'dı, kendine en büyük ihaneti yapmış sırtına bir bıçak saplamış, boynunu bir cellatın önüne uzatmıştı. O Payidar'dı, sevdalanmıştı. Ve sevda, onun ihanetiydi. (Kitapta smut içerik yoktur. Yetişkin içerikli olması küfürlü sahneler ve küçük yakınlaşmalar içerdiği içindir.)

🍯Afra Seray Ulus, Amsterdam'da tam üç yılını geçirmiş ve çok sevdiği resim bölümünün son sınıfını birincilik ile tamamlayarak mezun olmuştu. Amsterdam'ın en ünlü sanat okullarından birinden teklif alınca, kariyeri için bir süre daha kalmaya karar vermişti. Fakat her şeyin yolunda gittiği bir gün olmadık bir şey oldu ve saldırıya uğradı. Maskeli iki adam tarafından üzerindeki tüm değerli eşyaları çalındı, üstüne darp edildi. Babasının arkadaşı Hüseyin Kandemir'den yardım istemekten başka çaresi yoktu. Çünkü kimliği dahil elindeki her şeyi kaybetmişti. Her şey aldığı o yardımdan sonra başladı. Afra, Hüseyin Kandemir ile buluşmak için gittiği mekanda hiç tanımadığı bir adam tarafından uzun, upuzun sürecek bir esarete mahkum edilecekti. Yetişkin içeriklidir.

AGIRÉ DIL Serisi Arjin isminin anlamı "Yaşam ateşi." Arjin Nihraşan; Alaz Rahlan'ın yaşamının en güzel ateşi. ❤️‍🔥 Size vadettiğim bir aşk hikayesi değil efsanesi. Yangının orta yerinde yeniden harlanan bir aşkın nişanesi. KUMA YOKTUR! Tamamen hayal ürünüdür. Kitabın kullanılan soyadları da dahil tüm hakları şahsıma aittir. Kitabın çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır bu konuda çok ciddiyim emeğime göz dikmeyin.

Bir öğretmen ve bir mafya ? Bir kuralsız kaç kuralı birden yıkabilir ? Aşkın, acının ve heyecan kol gezdiği bir hikaye... Rüzgar&Mehir aşkına birlikte şahitlik yapalım. Biraz küfür, biraz +18, biraz aşk, biraz da tutku.