Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Hera Yarkan lise son sınıf öğrencisidir. Geçmişin pençe izlerinden kurtulmaya çalışırken on yedi yaşında hayatına giren Atlas Katrivas'a karşı duyduğu platonik aşk onu hayata bağlar. Babalarının ortaklığı sebebiyle devamlı aynı masada oturmak zorunda kalmalarına, karşı karşıya gelmelerine rağmen Atlas bir an bile Hera'ya bakmamaktadır. Atlas'ın okuduğu okula nakil aldırmasıyla beraber uzaktan hayranlık duyduğu bu adamın kolları arasına düşer. Artık her şey hem Hera için hem Atlas için daha zordur. "𝐊𝐚𝐛𝐮𝐫𝐠𝐚𝐥𝐚𝐫ı𝐧𝐝𝐚 𝐛𝐢𝐫 𝐚𝐠̆𝐫ı, 𝐒𝐮𝐬𝐦𝐮𝐲𝐨𝐫 𝐢𝐜̧𝐢𝐧𝐝𝐞𝐤𝐢 𝐚𝐜ı. 𝐓𝐞𝐧𝐢𝐦𝐢 𝐲𝐚𝐤ı𝐲𝐨𝐫 𝐬𝐨𝐧 𝐤𝐞𝐳 𝐬𝐞𝐯𝐢𝐬̧𝐭𝐢𝐠̆𝐢𝐦𝐢𝐳 𝐲𝐚𝐭𝐚𝐠̆ı𝐧 𝐬𝐨𝐠̆𝐮𝐤 𝐭𝐚𝐫𝐚𝐟ı."

Kitap bize ait değildir. Halit Ertuğrul'un KENDİNİ ARAYAN KADIN isimli kitabını hiçbir ekeleme / çıkarma yapmadan yazarından izin alarak yayınlamaktayız. RUHUNUZUN SORULARINA CEVAP BULACAK ÇOK ETKILENECEKSİNİZ!

#1-Fantastik/#1-Özelgüçler Fantastik bir dünyaya adım atmaya hazır mısınız? Cadılar,deniz kızları,vampirler... Yepyeni türler de size kapılarını açıyor. Hayal gücünüzü fazla zorlamanız gerekecek. Kıvılcımların dansına bakın ve kim olduğunuzu görün! Peki ya buna gerçekten hazır olduğunuza emin misiniz? Gerçekleri kaldırmaya mesela ya da kim olduğunuzu öğrenmeye? Durmayın, ateşi takip edin!

Kitap şarkısı : Model-Bir melek vardı... 17 yaşında bir kızın gerçek ailesini bulması. Ve sonrasında meydana gelen bir evlilik. Bu hikaye sizleri bambaşka bir serüvende hissettirecek. Eğer aksiyon, entrika ve gerçek ailem kurgusunu seviyorsan ELİMİ TUTAN HAYALLER ailesine katılmaya ne dersin? Bir şansı hak ettiğimizi düşünüyorum . Aleyna: gerçek ailemi çok tufah bir şekilde bulmuştum. Saçlarımı okşamak yerine kesen annem, beni sevmek yerine döven babamı şimdi anlıyorum. Ben onların çocuğu değilmişim. İğrenç olan seyse annemin kendi öz çocuğunu başka bir aileye vermesi. Şimdi ise 5 abim vardı bir de ikizim. Ben artık mutluydum ama her ihtimale karşı sesli söyleyemiyorum. Çünkü kötülük perisinin beni duymasını istemiyorum.. ★★Yetişkin içerik içerebilir! ★★ Hikaye şahsıma aittir! Çalınması halinde yasal işlem başlatılır. ★★ Gerçek ailem kurgusundaki hikayeler birbirine çok benzer. Sizlere olayları biraz farklı anlatmak istedim. Umarım beğenirsiniz. ★★ Bence bir şans hakediyoruz. Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. ★★ Wattpat 'de bu isimli ilk kitaptır. Başlangıç tarihi : 03. 08. 2021 ********************************* ~ Bakışaçısında 150 hikayede 3. Sırada 10. 08.2021 ~ Para 2k hikaye arasında 50. Sırada. ~ Üveyanne 168 hikaye arasında 5. Sırada. ~ Merhamet 1k hikaye arasında 40. Sırada ~ Hastane 1.68k hikaye arasında 58. Sırada ~ süslü 36 hikaye arasında 3. Sırada ~ Şımarık 188 hikayede 9. Sırada ~ Kolej 1.49k hikayede 72. Sırada ~ Aile 18.2k hikayede 929. Sırada ~ Yenihayat 1.52k hikayede 94. Sırada ~ Hemşire 339 hikayede 22. Sırada ~ Sosyete 106 hikayede 14. Sırada ~ İlanı aşk 14 hikayede 2. Sırada ~ Karışıklık 160 hikayede 35. Sırada ~Gerçek aile 166 hikayede 93. Sırada 😊

İlk (17.06.2023)✨ Instagram: ybuofficial Tanıtım bölümünde kitabın konusunu spoilersız bir şekilde bulabilirsiniz. ____________________________________________________ "Uçurtmanı kırdığımız günden söz ediyorum, elbet hatırlıyorsundur. O gün ne dediğin aklında değilse ben hatırlatayım. Uçurtman kırıldı, yere düştü ve sen dedin ki: ' Keşke uçurtmamı gökte aradığım kadar yerde de arasaydım...' Hatırladın, değil mi? Yine unutuyorsun Evren. Sana söyleyeceğim tek şey bu. Yine yeryüzüne bakmayı unutuyorsun. Gözünün önünde yaşananları görmeyecek kadar kör ve beni böyle ağır bir şekilde cezalandıracak kadar gaddarsın çünkü. Buraya cevaplar almaya gelmiştin, değil mi? Sana verebileceğim tek cevabı da duy öyleyse. Yeryüzüne bakmayı unutma Evren. Çünkü aksini gerçekleştirirken hem kendi canını acıtmaktan hem de çocukluğumuzun ruhunu daha fazla kanatmaktan başka hiçbir şey elde etmiyorsun."

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

X-18AB9 adında bir virüs..Kim bile bilirdi ki bu küçücük virüsün medeniyetin eşiğindeki Dünya 'nın sonunu getireceğini..Kaosun..Katliamın..Acı içinde haykırış ve çığlıkların kısacası vahşetin habercisi olduğunu.. Hayat ile ölüm arasındaki ince çizgide kıyasıya bir mücadele vererek bir o yana bir bu yana savruluyorsunuz..''Ölüm '' tüyleri diken diken eden soğuk ve sırlarla dolu bu kelime belki de tek kurtuluşunuz.. ''Şuanda bilmediğim dağların arkasında kuzeyde yaşam vardır umuduyla yürüyorum... '' Bilim kurgu #3 Zombi #1 Fantastik#10 Kitap tamamlanmıştır.Hakları saklıdır izinsiz kopyalanamaz ve çoğaltılamaz..!