Arya hayata kırgın bir kızdı. Birkan Aslan ise hayatın tüm acımasızlığını omuzlarına yük edinmiş bir adamdı. Aralarında aşk her şeyin üstesinden gelebilecek miydi?

Tuğkan (not delisi) : Aslansın, kaplansın, aşkımsın. Luna Handan : Aşkın mıyım? Tuğkan (not delisi) : Şaka olsun diye.

"Peki ya sen?!" diye sordum çatallaşan sesimle. Anın stresiyle dudaklarımı yaladığımda gözlerini dudaklarıma indirip bir müddet orada tuttu. Alnında beliren mavi damarı soluk ışığa rağmen fark edebiliyordum. "Sen de çıkacak mısın benim hayatımdan Dinçer abi?!" Gözlerimiz tekrar buluştuğunda, alev alev yanan hareleri içimde bir ateşi yaktı, yandığımı hissettim. Bu his, elimi kolumu bağlamıştı sanki. "Hayır!" taviz vermeyen katı sesi benliğimde yankılandı, yankılandı... Üstüme daha da eğilerek çenemden tutup kendi yüzüne doğru yaklaştırınca heyecandan titredim. Hiç bilmediğim bu duyguyu, pembe nevresim takımımın içinde, yirmi sekiz yaşında olan Dinçer abiyle yüzlerimizin arasında milimler varken yaşamak... Hele ki hala abi diyordum, boğazıma taş gibi oturdu. "Ben senin bu dünya da ahirette de elini tutacağın tek adamım.." ◾

*Yetişkin içerik barındırır. *Nefretten aşka/anlaşmalı evlilik kurgusu --- "Kimi öptüğünün farkında bile değilsin," dedim üzerime tüm ağırlığıyla kapanan bedenini omuzlarından hafifçe iterek. Yüzlerimiz arasında bir nefeslik mesafeden fazlası yoktu. Aldığı her nefes benden doğuyor, aldığım her nefes ondan kopuyordu. Az önce dudaklarıma dokunan dudaklarını diliyle ıslattı ve ardından göğsü şişerek göğsüme yaslandı. Altında ezilmeye, o isteyerek üstümden kalkmadıkça son veremeyeceğimi biliyordum. Yatakla arasında kalan bedenimi kıvrandırıp yormak yerine onu ikna etmek için dudaklarımı araladım. "Sarhoşsun, farkında bile olmadan beni öptüğün için pişman olduğunu haykırdığın bir sabaha uyanmak istemiyorum." "Kim olduğunun farkında olmadığımı mı sanıyorsun?" diye sorarken sarhoşluğunun izlerini taşıyan sıcak nefesi yüzümü okşadı. "Karımı öptüğümün farkında olmadığımı mı sanıyorsun?" İrkilerek gözlerimi kırptım birkaç kez. Etrafta birilerinin olup olmadığını görmek için delice odaya bakındım. Kimse yoktu. Cevahir Avcıoğlu'nun beni 'karısı' olarak benliğine katmasına sebep olacağı oyunumuzun seyircilerinden hiçbiri burada değildi. Dudaklarını biraz önceki hafif baskıdan çok daha yoğun bir biçimde yeniden dudaklarıma bastırdığında zihnim binlerce soruya aynı anda yanıt aramaya başladı. Bizim dünyamızda her şey sahteydi. Her şey oyundu. Seyirciler gittiğinde perde kapanır, oyuncular birbirlerinin yanından hızla kaybolurdu. Ama şimdi ilk kez, hatta belki de son kez seyircisiz oynuyordu oyununu. Avcıoğlu'nun kurallarına kendisinden başka kimse karşı çıkamazdı. Bizim için yıkımı getirecek olan da, işte bu nedenle, bizzat kendisi olacaktı. --- '260224

Tek gecelik ilişkiden doğan bir şey? * Siz: hamileyim. 541***: ne? 541***: yanlış oldu herhalde. Siz: yok olmadı çağan aydın değil misin? 541***: evet oyum. Siz: senin çocuğuna hamileyim. 541***: siktirtme şimdi belanı 541***: kötü şakanı al ve beraberinde defol. 541***: aynı taktik bıkmadınız mı? Siz: ciddiyim ben 541***: ciddiysen ciddisindir. Umrumda değil 541***: o çocuk benden değil. Benim altıma yatan rastgele bardaki bir kadın kaç kişinin daha altına yatmıştır. Kim bilir? Siz: hakaret etmen seni kurtarmayacak Siz: senin yuzunden hayatım mahvoldu. 541***: ben mi dedim altıma yat diye? Siz: korunsaydın! 541***: sende korunsaydın! Siz: üstüme çıkan sendin! 541***: altıma yatanda sendin. Tamamen çerezliktir. ...

"Neden geldik buraya, içmek için mi?" Omzunu indirip kaldırdı. "Arada bir geliyorum. Ama bu sefer başka birşey için." Bardağı bırakıp masasına ilerledi, çıkarttığı tükenmez kalem ve kağıtlara bakarak yutkundum, "onlar ne?" Kağıtlarla beraber yanıma oturdu ve önümüzdeki sehpaya koydu. "Evleniyoruz." Duyduklarımı algılayamadım. Birkaç dakika boş boş Karan'a baktığımda tepkime gülerek tepki verdi. "Ne demek evleniyoruz ya?!" Aniden ayağa kalktığımda bardak yere düşmüş ve kırılmıştı. "Evlenmiyorum ben,Ne evlenmesi!" Karan gömleğinin kollarını dirseğine kadar sıyırdı. "Evleneceksin. O imzayı birazdan atacaksın," dedi karşıma dikilirken. "Atmıyorum hiçbir şey!" Yavaş yavaş alnındaki damarlar belirginleşirken dişlerini sıktığını sıkı çenesinden anlıyordum. O kadar kötü hissediyordum ki ne yaptığımın farkında bile değildim. "Atacaksın." Dedi biraz daha dibime girerken. "ATMAYACAĞIM. DELİRTME BENİ!" Kolumdan tuttuğunda öfkeyle geri çektim. "BEN BİR KATİLLE EVLENMEM!" Bakışları daha da koyulaşmaya başlayınca bir iki adım geri gittim. "Evleneceğiz, eğer o imza atılmazsa," dedi üzerime gelirken. "Kardeşine ve annene veda edersin." Bunu düşünmemiştim. Karan'ın yurtdışında yaşayan üç yaşındaki erkek kardeşimi ve annemi bildiğini bilmiyordum.

DÜZENLENİYOR "Aşk bazen bir dokunuşta değil, kalp ritminde başlar..." Nazlı... Aldatılmış, yalnız bırakılmış ama asla teslim olmamış genç bir kadın. Karnında taşıdığı minik kalple yeni bir hayata doğru yola çıkarken, geçmişin izlerini ve geleceğin belirsizliğini Hakkâri dağlarında göğüslemeye hazır. Savaş... Adı gibi sert, bakışları gibi soğuk bir asker. Kimseye açmadığı kalbini, bir kadının sessiz gücüne ve doğmamış bir bebeğin tekmesine kaptıracağını nereden bilsin? Bir karargâh... Sessizlikle büyüyen bir bağ, söylenmeyen cümleler, dokunulmayan duygular... Ve o kalp atışı... Sadece bir bebeğin değil, kırık bir adamla yaralı bir kadının da yeniden başlamasının sesi. Bu hikâyede kan bağı yok... Ama can bağı her şeyin üstünde.

Tamamen çerezliktir. TEXTİNG. (Tamamlandı.) Sare: Ev için alışveriş yapılması gerekiyor. (12.28) Doruk Ali Ozansoy: Kapıdakilere söyle gitsin alsınlar. (17.20) Sare: Kendim görüp almak istiyorum. (17.40) Doruk Ali Ozansoy: Kapıdakilere söyle götürsünler. (17.46) Sare: Benim kocam kapıdakiler sanki! (Mesaj gönderilmedi.) Sare: Kendim giderim! (Görüldü✓✓)

Duru Arkadaşı ile tanımadıkları bir aşiret düğününe eğlencesine gider ve oradaki mardinin taş kalpli Ağa'nın dikkatini çekerse ne olur ? Öğrenmek istiyorsan kitabımı okumaya davetlisin ✨