Seren: fanlarını hemen başımdan alıyorsun Tunç: özür dilerim haklısın takipleştiğim insan sayısı az olduğu için biraz şaşırmışlar anladığım kadarıyla Seren: ayrıca evet o nerden çıktı tunç Seren: seni her taciz edeni takip ediceksen büyük bir problemimiz var Tunç: seren Seren: tunç Tunç: çok güzelsin Numarasını vermek için serenin telefonunu alan arkadaşı kendi numarası yerine yanlışlıkla ünlü bir boksörün numarasını yazar...

Cinsellik ve yaş farkı içerir, rahatsız olacaklar okumasın❗️❗️❗️ ~ Azer abi: Bir daha gecelikle balkona çıkarsan inan acımam Mavi: N'aparsın? Azer abi: Altıma alırım Azer abi: Ve emin ol o geceliği üzerinde parçalarım

Asel, abisinin arkadaşına aşık olur. Bir zaman sonra o çocuğun evleneceğini duyar ve kendisini aşarak başka bir numaradan ona mesaj atar. Yonca, Asel'in en yakın arkadaşı. O ise en yakın arkadaşının abisine aşık olur. kendisini rüyada sanan Yonca oldukça sert ve akıllıdır ama aklı ona gelince durmya meyillidir. iki genç kızın sonu ne olacak sizce?

*Abimin arkadaşı konulu mahalle kitabı "Ah be küçük kız. Beni peşinden koşturmayı çok seviyorsun," dediğinde soluklanmak için durduğu kısa saniyede kaslı göğsü sertçe yükseldi. "Koşma o zaman!" Aramızdaki mesafeyi tek adımıyla kapattığında belimin arkasına avcunu yaslayıp esir aldı ve bedenimi kendine sertçe çekti. Göğsüm göğsüne çarptığında soluğum kesilerek başımı kaldırdım ve gözlerinin içine baktım. Bakışları alev almışçasına yanıyordu. "Dikkatimi hiç çekmemeliydin," diyerek sırtımı arkamdaki duvara yaslayarak gözlerimin önünü düşen saçımı çekerek kulağımın arkasına sokup yaklaştı. Dudaklarımızın arasında tek nefeslik yer vardı. "Bensiz bir hayatı unut. Seni almasına asla izin vermem!" AŞK ONLARI ÇOK HABERSİZ VURACAK

•ANLAŞMALI EVLİLİK •ABİMİN ARKADAŞI •SMUT •ROMANTİK •YAŞ FARKI (7) •ÇOCUKLUK AŞKI MAİT'in infazcı ajanı Zehir, Ailesi trajik bir şekilde katledildiğinde henüz yedi yaşındaydı. Travmatik geçmişiyle birlikte, tadını almak için sabırsızlandığı intikamı en sadık dostlarıydı artık. Ettiği bozulmaz yeminle Zehir olarak yeniden doğmuş, sırlarıyla yüreğine bir kale inşa etmişti. Kan dökmez, ardında hiç iz bırakmadağı zehirleriyle imzasını atardı. Onu gerçek adıyla, Damian King olarak tanıyan insanlar, bir gün zehrinin hedefi olmamak için yalnızca dualara ve onun merhametine sığınabilirdi. Etrafına dev bir kale inşa ettiği kalbinin kapıları ise bir zamanlar yalnızca tek bir isim için açılmıştı. En yakın arkadaşının kız kardeşiydi o... Yasaktı. Fakat yıllar sonra Küçük Gölge'si hayatına tekrar girdiğinde, hiçbir şey planladığı gibi gitmeyecekti. Kapılarına dayanan anlaşmalı bir evlilik küle dönmüş ateşi harlamak için yeterli bir kıvılcımdı. Üstelik kâğıda atılan imzalar, Zehir için yalnızca bir anlaşma olmaktan çok, bozulması imkânsız bir başka yemindi. April (Nisan) Jones. Neşeli bir ruhun, çarpıcı bir güzellikle harmanlandığı kıvrak zekâsıyla kusursuz bir genç kadındı. Bir gördüğünü asla unutmayan fotografik hafızası, onun hem laneti hem de lütfuydu. MAİT başkanının kızı olmak ona ayrıcalıklı bir hayatın kapılarını açmış olsa da tüm yaşamı boyunca hissettiği eksik parçalar ona bir türlü huzur vermiyordu. Sadece tek bir isim ona kendini tamamlanmış hissettirme gücüne sahipti... Hayranlık duyarak büyüdüğü, umutsuzca âşık olduğu Zehir... Onu tanıdığında henüz çok küçüktü. Teşkilatın göz bebeği, abisi Steve'in en yakın arkadaşı ve sağ koluydu o... Fakat Nisan, Zehir için daima küçük bir gölgeydi. Yasaktı. Kırılan kalbiyle ülkeyi terk edip altı sene sonra tekr

("Nasılsa sabah hatırlamam di mi?" diyerek yıllardır yapmak istediğim o şeyi yaptım. yanağındaki çukura, ölünce beni gömmelerini istediğim o yere öpücük bıraktım. Hemen dudağının kenarına.. arkamı dönüp gidecektim hızla. sonrasını sonra düşünürdük! hatta düşünmezdik! zaten düşündüğüm gibi de olmadı! ayağa kalkmamla bileğimden kavrayıp sertçe kendine çekmesiyle yine yüzü hizasına indim. "bi işi yapıyorsan tam yap ufaklık" dediğinde ne olduğunu anlayamadan dudaklarını dudaklarıma kapadı... kollarımı boynuna doladım hızla. Bunu bekliyordum. Yıllardır.. kendimi bildim bileli bekliyordum.) Biz dört çocuktuk... Dört can.. Birbirine aile olmaya çalışan dört kişi. Kimsesiz.. birbirine tutunan.. +18 sahneler olacak, klasik durumlar da söz konusu, evet abimizin arkadaşına, hatta kardeşi dediği o çocuğa aşığız! ama hikaye çok güzel ilerleyecek. birlikte büyütelimmmm😍💜 Okunmaya göre yeni bölüm geliyor. Sizleri seviyoreee

" Çıkar üzerini!" " Uğraşma benimle yüzbaşı." Gözlerim dudaklarına kayarken, elimin altındaki çıplak tenine tırnaklarımı bastırdım. " Ya uğraşmak istiyorsam?" Gülümsedim. Altındaki bedenim sinsi bir yılan gibi kıvrıldı. Alaylı ifadesi dağıldı. " Uğraşırım seninle o zaman." Gür bir kahakaha attı. " Bu şekilde mi sayın savcım? " Gözlerim karardı. Elimin altındaki bedenine bacaklarımı dolayarak ensesinden başını kendime çektim. Ateş gibi yanıyordum. " Bu şekilde yüzbaşım." Dudaklarımı dudaklarına bastırmamla dona kaldığını hissettim. Karnında gezdirdiğim elim karnının içeriye çökmesiyle parmaklarım da içe kıvrıldı. Her hafta sonu cumartesi yeni bölüm yayımlanıyor. 4/10/2024 Tutku bir.🥇

"Utanılacak bir şey yok Defne zaten utanacağın başqa şeyler olacak utanmanı ona sakla güzelim" Güzelim dedi bana inana biliyormusunuz güzelim dedi İç ses: Harbiden salaksın Defne o kadar cümleden bunamı şaşırdın "Başka neye şaşırımki" Allahım bu kadar salaklık olamaz adam sana resmen sevişeceğimiz günler yakın sen ona utan dedi Bunu duymamla gözlerim şaşkınlıkla açıldı nasıl ya......

"Zorla evlendik farkındasın değil mi?" dedim dehşetle. Umursamadı ve gözlerimin en derine bakıp, belimde olan eli belimi okşamaya başladı. "Evet karıcım. Gayet farkındayım." dedi.

"O silahı elinden indir!" Dediğimde yan duran vücudunu bana doğru çevirdi ama o silah abimin alnına daha çok yaslandı. "Yoksa?" Diye soruşu meydanda ki bütün insanları endişelendirmeye yeterdi. Çenemi herkesin inadına dikleştirip "Yoksa sana yemin olsun ! Bu meydanı kanınla yıkarım!" Diye bağırdım. "Efsun!" Diyen abime bakmadım, yüzü kan içindeyken ona bakıp gardımı düşürebilirdim. "Demek kanım ile yıkarsın ha !" Dediğinde fısıltısı bile meydanı inletti. "Azad ağa, yaparım bilirsin! Bu seni ilk vuruşum olmaz!" Deyişim onun kaşlarını çatarakken kalabalıktan bir kaç kişinin kaçmasına sebep oldu. Koskoca Mardin! En iyi o bilirdi yıllar önce nasıl AZAD KARAASLAN'ı gözümü bile kırpmadan vurduğumu. O gün Mardin yasa bürünürken Diyarbakır'da zılgıtlar eşliğinde bir çok kapıda düğün yapıldı. Ben EFSUN ŞANLI... Yıllar önce babamın kanını akıtan adamın kanını bu meydanda dökmüştüm. Zerre korkmadan, zerre aşkımı aklıma getirmeden. Bunu tekrar yapacağımı onun gibi Mardin de biliyordu. "O halde durma, yine elin titremesin!" Dediğinde onunla beraber tetiği indirdim. Arkamda koskoca Diyarbakır'ın en büyük aşireti olan Şanlı Aşireti vardı. Benim Aşiretim! Onun da arkasında Mardin'in en büyük aşireti olan KARAASLAN aşireti vardı. Liderliğini onun yaptığı Aşiret. "Abi'mi bırak azad ağa!" Dedim durması için. "Babam gibi onun da kanını akıtmana izin vermem! Babamın kanı için sadece senin kanını döktüm ama Vallahi, Billahi ve Tillahi abim için ailende ki herkesin kanını dökerim!" Diye devam ettim. Uğultular arttı da arttı.