Dudakları hafifçe dudaklarıma temas etti. Nefesi nefesim olacak kadar yakınımdaydı. "Gül Güzeli.." diye fısıldadı. "Hep kal." Hep kalmak isterdim Afşin eğer parmağında başka bir kadının yüzüğü olmasaydı. Zihnimde yankılanan gerçekle kendime gelerek gözlerimi araladım. Bedenimi ondan uzağa iteleyerek yanağıma süzülen bir damla yaş ile baktım ona. O evliydi. Tanıştığımız gün kendi ağzıyla karısını sevdiğini söylemişti bana. Varlığımın bile ihanet olduğu sevdalarını daha fazla kirletmeye hakkım yoktu. Şu an yaptığım aptallıktan başka bir şey değildi. Bir şey söylemeden ne olduğunu anlamaya çalışan adamın kucağından kalktım. Adımı seslenişini duymazdan geldim, ona sırtımı döndüm. Hızlı adımlarla mutfağı terk ettim. O haklıydı ben onun hayatında açmaya çalışan kardelen çiçeğiydim o ise benim gönlümde yeşeren hercaiydi. Biz kavuşması imkansız; başka mevsimlere ait çiçeklerdik.

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Siz: Bir de lütfen karınızı biraz daha hızlı şey eder misiniz? Siz: İkide bir bağırıp durmasın. +905********: Aslı Hanım +905********: Ben evde değilim. ****** 17 Ağustos 2023 genelkurgu 2. 17 Ağustos 2023 ihanet 2. 17 Ağustos 2023 romantizm 8. 18 Ağustos 2023 genelkurgu 1. 18 Ağustos 2023 ihanet 1. 18 Ağustos 2023 romantizm 1. 18 Ağustos 2023 aşk 3. 18 Ağustos 2023 aşk 1. 21 Ağustos 2023 gençkurgu 1.

"Sessizliğin bu kadar gürültülü olacağını senden önce bilmezdim." (Kitap yetişkin içeriklidir.) 02.12.21

O insanın tenini ürpertecek kadar güzel. Tenine işleyen karanlığa rağmen. O ölümcül derecede soğukkanlı. Çimen yeşili gözlerinin derinliklerinde, karanlık bir kuyuya attığı acı dolu bir geçmişi var. Onun bir kalbi yok. O bir kimsesiz. O bir yabancı. O bir katil. O... Ediz Çağıran. Ve pençesine aldığı kurbanına aşık olmak üzere.

Kalbinde büyüttüğü adamı karşılıksız sevmeye daha ne kadar dayanabilecekti ? 21.08.2019

Küçük bir kız çocuğuydum. Bedenim büyüdü. Ruhum bir üvey babanın elinde yok oldu. Adımı parlamam için Yıldız koyan annem, gün geldi tüm ışığımın sönmesine göz yumdu. Yıldız oldum, ruhum tutunamadığım gökyüzünden kaydı. Ben, hiç parlayamadım. Tahtımı yapmayanlar, bahtıma kara leke sürmek için uğraştılar. Direndim. Hayattan tek öğrendiğim bu oldu benim. Yaşamadan bilemezsin denilen ne varsa, yaşadım da öğrendim. Yaşadığım mahallede mazlum diye anıldım. Tek Mazlum'un ben olmadığını öğrendiğim gün, hayatımın akıbeti değişti. Yetişkin içerik mevcuttur. Kapak Tasarımı @hestianinkalemi ♥️

Karacadağ 'ın eteklerinde yaşayan bir avuç insanın öyküsü... Doğulu'nun kaleminden alışılmışın dışında bir töre kurgusu. Çakmak çakmak gözlerle bakan genç adam, karşısında ki genç kızın korktuğunu hesaba katmadan eline aldığı küçük beyaz güvercinin boynunu gözünü kırpmadan gövdesinden ayırdı! Korkuyla geriye doğru bir adım atan Ariya' yı tutan yine Arjen oldu, korkusu artan genç kız, işaret parmağını kocasının göğsüne doğru savururken ''sen bana zorla... sahip mi olacaksın?'' Alaylı gözlerle karısını inceleyen adam, '' çokta kitap okudum diyorsun! Ne olacak sonra sana aşık falan olacağımı mı sanıyorsun?'' deyip arkasını döndüğü kadının kendisine alışmasını beklemeye karar verdi. Bu gece için kendini her şeye hazırlamış olan Ariya, kendisiyle dalga geçilmesini beklemiyordu. O an ki öfkeyle kolundan tuttuğu kocasını kendisine döndürerek gözlerine baktı ve 'ilk işim seni kendime kul köle etmek, şalvarlı entel! ' diye içinden geçirdi, kendisine bakan adama en içten gülüşünü bahşederken zaten onun gönül telini sızlattığından bihaberdi... Küfür ve hafif +18 içerir. kapak tasarımı için @buraktommy teşekkürler Kasım 2017-Eylül 2018

-TAMAMLANDI- Ellerini öpüyorum ve yavaşça bornozunu omuzlarından sıyırıyorum. Beklediğim gibi bir göğsü yok. Sol göğsünün olması gereken yerde bir yara izi var.... Karşımda kanseri yenmiş genç bir kadın var. Yaşadıklarını yok saymak onun için ne çok zor olmuştur. O tir tir titrerken gözlerimin dolmasına engel olamıyorum. Yavaşça eğiliyorum... kalbinin üzerine yanan dudaklarımı bastırıyorum. Önce irkiliyor sonra ne yaptığımı anlayınca tekrar ağlamaya başlıyor. Yeniden bir öpücük konduruyorum. Sonra bi tane daha... Yarasından öpüyorum onu. Utandığı noksanını seviyorum. Ruhunu iyileştirmeye bu noktadan başlamalıymışım belki de... Hıçkırarak ağlamaya başlıyor, başını alıp göğsüme bastırıyorum, bana sımsıkı sarılıyor. "Benim de şimdi canım yandı Nurefşan.... Sen göğsün için ağlıyorsun ama ben... benim kalbimi söküp aldılar sanki. Senin ne acılara katlandığını düşündükçe kafayı yiyecek gibi oluyorum. "

"Peki ya sen?!" diye sordum çatallaşan sesimle. Anın stresiyle dudaklarımı yaladığımda gözlerini dudaklarıma indirip bir müddet orada tuttu. Alnında beliren mavi damarı soluk ışığa rağmen fark edebiliyordum. "Sen de çıkacak mısın benim hayatımdan Dinçer abi?!" Gözlerimiz tekrar buluştuğunda, alev alev yanan hareleri içimde bir ateşi yaktı, yandığımı hissettim. Bu his, elimi kolumu bağlamıştı sanki. "Hayır!" taviz vermeyen katı sesi benliğimde yankılandı, yankılandı... Üstüme daha da eğilerek çenemden tutup kendi yüzüne doğru yaklaştırınca heyecandan titredim. Hiç bilmediğim bu duyguyu, pembe nevresim takımımın içinde, yirmi sekiz yaşında olan Dinçer abiyle yüzlerimizin arasında milimler varken yaşamak... Hele ki hala abi diyordum, boğazıma taş gibi oturdu. "Ben senin bu dünya da ahirette de elini tutacağın tek adamım.." ◾