Ben Arsu. İsmim su gibi berrak anlamına gelse de çoğu zaman bataklıkta kalmış Arsu. Ne zaman o bataklıktan kurtuldum desem kendine yeni bir bataklık oluşturan Arsu. Kimsenin sevmediği Arsu'ydum ben . Kimsenin tahammül edemediği , lanetliymişim gibi herkesin bir gün terk ettiği Arsu.

"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

"Asker Kurgusu" Asker-Doktor🏚🩶 Bir ailenin ocağı yanmıştır yine. Kızlarının şehit haberi kasıp kavurmuştur ocaklarını. Sadece ailenin değil ,sevgilisinin de yüreği yanmıştır. Ama beş yıl sonrası yine ortalık darmaduman olmuştur. Bir havaalanı aydınlatmıştır ortalığı .Gerçekler her zaman umutlardan daha tutarlıdır. Umut sadece bir zaman kaybıdır.

Babaları lise arkadaşı olan Efla ile Akgün Tan, aynı gün doğan, yıllarca içlerinde onlarla birlikte büyüyen aşk ile yürüyen iki dost iken yolları yirmi iki yılın sonunda bir sebep yüzünden ayrılır. Her saniyelerini birlikte geçiren bu iki dost ve iki aşık ayrılığın acısını yıllarca göğüslerinde taşır. Sekiz yıl sonunda karşılaştıklarında ikisi de eskisi gibi değildir. Efla Korkmaz, dünyaca ünlü bir oyuncu olmuş, herkesin hayranlıkla baktığı, güçlü, gözü kara, kendinden emin oluşuyla yürekleri dolduran bir kadın haline gelmiştir. Kameralar her zaman onu çekerken o yalnızca gülümsemesiyle yıllardır taşıdığı yalnızlığını saklamaya çalışır. Bir gün içinde bulunduğu dizi projesi yüzünden başı belaya, kariyeri tehlikeye giren Efla ne yapacağını bilemez. Onun imdadına her zaman olduğu gibi çocukluk arkadaşı koşar. Akgün Tan Acar, ser verip sır vermeyen bir adam oluşu yüzünden piyasada 'Kale' lakabıyla bilinen, herkesin çekindiği, bir bakışıyla tüm duvarları yıkabilecek kesinlikte bir avukattır. Ve Efla'yı içinde bulunduğu yalnızlıktan kurtararak geçen zamanı telafi etmeye çalışacaktır. ⚖♛ ❛Bir adımdan bir şey olmaz, Tan.❜ ❛Ben o adımı sana hep atarım, Eflatun. Benim bütün adımlarım senin. İlk adımdan son adıma kadar.❜

Yeniden Düzenlendi. ... Bir askeri sevmek mi zor? Bir askerin seni sevmesi mi zor? .... "Biz sevdik!" Sesim... boğazımın en derininden, içimde bir yerlere saplanan o keskin acıyla çıktı. "Biz seninle deli gibi sevdik... aşık olduk!" Kelime kelime, nefes nefes döküldü. Sanki her kelimede biraz daha eksiliyordum. "Ya... biz seninle seviştik!" Sanki o an, dudaklarımdan çıkan cümleyle bütün o anılar, tenimde kalan bütün dokunuşlar, gecenin içindeki o tarifsiz yakınlık... hepsi bir anda havaya karıştı. Gözlerim doldu, ama gözyaşlarım hâlâ inat ediyordu. Yankılanan tek cümle: "Nasıl yapacağım? Seni hiç tanımamış gibi nasıl yapacağım Demir?" Kelimeler titredi, sanki boğazımda asılı kalmıştı, çıkmamak için direniyordu. Ama o... cevap vermedi. Bir adım attı. Sonra bir adım daha. Ve sonunda... ayağa kalktı. Bütün dünya sustu o an. Saatler, duvarlar, nefesim... hepsi dondu. "Hoşçakal." dedi. Bir bıçak gibi, soğuk, keskin, acımasız. Gözümün içine bakmadı bile. Ve işte o an... ben yıkıldım. "Git!" diye bağırdım. Ama içimden gelen o gerçek cümle... fısıltı gibi boğazıma saplandı: "Gitme... Daha gün ağarmadı!" Daha karanlıktaydık, daha sabah olmadı, daha hiçbir şey bitmedi... "Senden nefret ediyorum!" dedim. Ama içimde yankılanan, kelimelerin arasına sıkışmış o çıplak gerçek... sadece ben duyabiliyordum: "Sana aşığım..." Daha güneş bile doğmamıştı. Ve o... beni en karanlık anımda, en savunmasız hâlimde bırakıp gitti. Gözümde hâlâ sabahın gri aydınlığı yoktu. O kapıdan çıkarken, sanki gökyüzündeki bütün yıldızlar söndü. Sanki içimdeki bütün umutlar sustu. Ve ben... ayakta durmaya çalışırken içimden tek bir cümle geçiyordu: "Beni karanlıkta bırakma..." *Gecenin Bir Batısı isim hakkı bana aittir ve tek bu kitapta kullanılmış bir isimdir... * Karater isimleri herhangi bir kitaptan yada hikayeden alıntı değ

❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

"Benim adım yok Narin, gölgem yok, ayak izim yok." dedi umutsuzca. "Olsun!" dedim omuz silkerek. Onun aksine umarsız çıkıyordu sesim. "Adını dilim zikretmese de kalbim senin adınla çarpar..." dedim üzerine basa basa "Olmasın ayak izin ben kokundan anlarım geçtiğin yolları..." diye devam ettim sözlerime. İkimizde kilitlenmiş gibi birbirimizin gözlerine bakıyorduk. Sesim o kadar netti ki, kısık sesle konuşuyor olmam bile anlaşılmaz gelmiyordu. "Varsın olmasın gölgen benim gölgem ikimize de yeter!" dedim kararlılıkla. BU HİKAYE TAMAMEN KURGU OLUP KİŞİ VE KURUMLAR HAYAL ÜRÜNÜDÜR. Kitap tasarım: birkadehsevgi- Tanıtım tarihi: 21.02.2021 Yayınlanma tarihi: 21.09.2022