Yaraliruhlarmatemi
"O, Antalya'daki denizin kıyısındaki ev sensin.
Senin olduğun her yer ev bana, Karahan." Dediğimde, dudakları dudaklarıma kondu. Sanki kaybettiği soluğunu bende bulmak ister gibiydi, dili dudaklarımın arasından sızdı. Öpüşü yaşlarımı söndürdü.
İşte şimdi birdik. Bizdik.
Sonralar da, önceler de bizimdi.
Antalya bizim hikâyemizin başlangıcıydı.
Şimdi sonu olacaktı.
Ve bu sefer iki kişi değil, üç kişiydik.