Ebru, kahvenin buğusu arasında gözlerini ondan ayıramıyordu. İçinde tanımlayamadığı bir yakınlık, sanki yıllardır eksik kalan bir parçayı bulmuş gibi bir his vardı. Dudaklarından, düşünmeden döküldü sözler: Onu ilk gördüğümde... gözlerin çok tanıdık geldi. Sanki yıllardır seni beklemişim gibi. Arjen, derin bir sessizliğin ardından hafifçe gülümsedi. O gülüşte sıcaklık değil, hesaplı bir gizem saklıydı. Gözlerini ondan hiç ayırmadan, yavaşça konuştu: "Belki de bekledin, Ebru. Ama bil ki... beni sevmek, bir bedel ödemektir." Ebru'nun yüzünde şaşkınlık belirdi. Kalbi hızla çarparken, bu sözlerin ardındaki anlamı kavrayamıyordu. Kaşlarını çatıp sordu: "Ne demek istiyorsun?" Arjen'in sesi alçaldı. Sözcükleri, tehdit ile çekiciliği aynı anda taşıyordu. Dudaklarından çıkan cümle, bir yemin kadar keskin, bir tuzak kadar cezbediciydi: "Bana âşık olursan... geri dönüşün olmaz. Ya benim olursun... ya da hiç kimsenin."

"Soyun." Gözleri kin dolu bakıyordu. Kin ve Nefret dolu. Duyduğum kelime beynime bir mızrak gibi saplandığında ceketimin cebinden çıkardığım bıçağı hızla ona doğrulttum. Her ne kadar bunu yapmaya cesaretim olmasa da; onun gözünü, korkmayacağını bildiğim hâlde ekmek kırıntısı kadar olamayan bir umutla korkutmaya çalışıyordum. Ne yazık ki bu bir aptallıktan ibaretti. Canım sadece daha fazla yanacaktı. Sağ elimi havada olumsuz anlamda savurarak, "Asla," diye bağırdım. "Git buradan!" Göz yaşlarım tek tek çeneme doğru süzülürken, bulanıklaşan görüntüleri netleştiremiyordum. Dudaklarının arasında ki sigara dumanını soluyarak alay dolu gülümsedi. Her kalp atışı, ruhumu titretiyordu. Omzunu yasladığı duvardan ayrılarak neredeyse bitmiş olan sigarasını yere attı ve rugan ayakkabısının ucuyla ezerek umursuz bir şekilde elimde ki bıçağa baktı. Gözlerini yeni bir alay bürüdüğünde, "Bu bıçakla mı tehdit ediyorsun beni?" diyerek, daha başlamadan sonlanan mağlubiyetime gülümsedi. Ardından kömür karası bakışları yeniden gözlerime uğradığında, keskin yüz hatları daha da derinleşerek öfkeli bir hâle büründü. Nabzı, nabzıma işliyordu. Gözlerinde ki alay silinerek okunamaz bir hale geldiğinde kaşları büyük bir soğukkanlılıkla çatıldı. "Hiçbir şey ama hiçbir şey; bana ait olduğun gerçeğini değiştiremez, Şura Yosun." ••• ▪ UYARI: LÜTFEN, ÇOK FAZLA GİZEM, FAZLA ACI, FAZLA GÖZ YAŞI, FAZLA ENTRİKA VE FAZLA DRAM İÇEREN KİTAPLARA TAHAMMÜL EDEMİYORSANIZ BAŞLAMAYIN, ÇÜNKÜ AŞIRI GİZEM, ŞİDDET VE PSİKOLOJİK GERİLİM İÇERİR! Okurken hissettiğiniz tüm duyguları sizinle birlikte hissediyor olacağım, bu bir bağımlılık. Peki ya, sen Bağlanmaya hazır mısın? ▪

- Hamile misin?" diye sordu tek nefeste. Sesi titremişti. Bana zarar vermemek adına sıktığı yumruklarını gördüm. Bir açıp bir kapatıyor bembeyaz olmuş parmak boğumları göze batıyordu. Tereddütle kafamı sallayınca bakakaldı öyle. Dondu kaldı. Sonra idrak etmekte zorlandığını belli edercesine derin bir nefes verip ellerini başının arkasına koyarak bana arkasını döndü. Ensesindeki saçlarını sertçe çekiştirip bıraktı. Ağzının içinde birşeyler geveleyip tekrar döndüğünde öfkeden kan çanağına dönmüş gözleriyle karşılaşmıştım. - Neden söylemedin bana?" Kendini dizginlediği, öfkesine mukayyet olmaya çalıştığı öyle belliydi ki. Hiddetle inip kalkan göğsünde kalbinin nasıl şiddetle çarptığını duyabiliyordum. Tüm bu öfkeye rağmen gayet sakin şekilde sorduğu soruya karşılık yutkundum, cevap veremedim. Ağzımı açacak cesareti bulamıyordum kendimde. - Niye söylemedin!?" dedi saniyeler sonra bu defa duvarları titreten ses tonuyla bağıra bağıra. İrkilip yerimde titrerken gözlerimi kırpıştırdım arkamdaki duvara iyice sinip. - Dilini mi yuttun Yeliz?! Cevap ver! Niye söylemedin bana? Niye?" Yanında duran demir rafa tekme atıp düşmesini sağlarken tekrar aynı şekilde bağırıp bu defa bir de üzerime doğru gelmeye başlayınca çözüldü dilim sonunda. - Korktum." **** Kitapta şiddet ve yetişkin içerikli unsurlar yer almaktadır. Bunlar güzelleştirilmiyor hepsinin sadece hayal gücümün ürünü olduğunun altını çizmek istiyorum. Konusu, kurgusu ve kapağı da olmak üzere kitabın her tür hakkı ve yapımı şahsıma aittir. Kitap Şarkısı/ Günü Gelir Yazar/ MeryemDoannn

"Bu dudakları tatmayı bırakırsam eğer,"dedi, gözleri dudaklarımdayken. "Bu kokuyu solumazsam,bu tene,"derken parmak uçlarını kadınlığımda hissettim. "Dokunmazsam eğer,buna sebep olan her şeye düşman olurum, güzel karım,"diye devam etti. "Seni, benden koparmaya kim kalkışırsa mahrum kaldığım yerden onu mahrum ederim,onun da nefesini keserim." O, sağanak bir yağmur. Ben ise ona savunmasız bir Diphylleia. Belki de beni görmesi için yağması gerekir. Nefretin büyüttüğü iki bedene vuran kasırga, duyguları bertaraf ettiğinde nefretten peyda olan güçlü duygu aklı köle;duyguları hükümdar yapar. Nefret güçlü bir duygu. Tutku,nefreti öldürebilecek daha güçlü bir silah. Yıldızlar, bir bir parladığında nefret ve tutku birlikte oldu. O gece birbirlerine çıkan yolun temeli atıldı. Birbirlerine karıştılar. Kızıl saçlı bir kadının ve kömür karası gözlü bir adamın tenine işleyen mühür, duygularının damgalarıydı. ℤ𝔸𝕐ℕ𝔸ℍ𝔸ℝ𝔸'𝔻𝔸ℕ CEVHER SERİSİNİN İLK KİTABIDIR. (Kitabın ismi şahsıma aittir. Herhangi bir kitapta kullanılmasına müsadem yoktur. )