Bildiğin dünya, yaşaman gereken dünya değilse? Bildiğin bir şehir, bildiğin bir okul, bildiğin arkadaşlar ve ailen... Her şey görünüşte normalse? "Neden Di'a'yı avlamıyoruz?" Amcam bir süre bakışlarını ileriye odakladı. Tam o anda Fenerbahçe stadının yanından geçiyorduk ve ben de bakışlarımı, stadın girişindeki mağazanın önünde birikmiş kalabalığa çevirdim. Kızıltoprak ışıklara geldiğimizde, yanan kırmızı ışık yüzünden durdu. Hafifçe yutkunup, dikiz aynasından tekrar bana baktı. "Aynı soruyu son sefer için de sormuştun." Sadece kafamı salladım. O zamanlar daha küçüktüm. Çok fazla konuşmama izin vermemişlerdi. Unutma, bu kitabı okumak için çocuk olmak zorunda değilsin... Hayallerinin rengini soldurmamış herkes Toetralar ve Asililerin macerasında soluksuz kalacak!

Annesi ve babasının intikamını almak için asker olmayı seçen bir kadın Anka. Kurallara uymayan ama tüm operasyonlardan başarı ile dönen bir deli. Deli boğaçlar adlı timin komutanı. Babasının yolundan gitmeyi ve onun şehit olduğu şehre atamasını isteyen Binbaşı Alp. Kuralları her şeyden önce gelen ve babasının intikamını almak için gözünü kırpmadan tüm operasyonlara katılacak olan ve Anka Yüzbaşını yola getirecek olan. İkisi arasında yaşananlar, ayrıca timdeki karakterlerin yaşayacak olduklarına okuyarak hepimiz şahit olacağız. 11.03 #aksiyon🥉 11.03 #şehit🏅 11.03 #operasyon🏅 25.03 #romantik 🏅 26.03 #özelkuvvetler 🏅 26.03 #binbaşı 🏅 24.01.2022 #macera 1.sırada 23.01.2022 #aksiyon 1.sırada 16.02. 2022 #romantik 1. Sırada 21.02.2022 #polis 1. Sırada

Kiraz Mahallesinin yaralı abisi Halit ve masum kızımız Nazenin'in hikayesi... Başlama Tarihi : 2017

Bir mahalle hemde en eğlencelisinden Bir kız en güzelinden ama azıcık inatçısından Bir Adam en delikanlısından ama biraz sinirlisinden Peki bu üçü biraraya gelirse ? Ne mi olur gelin hep birlikte görelim : Başlama Tarihi: 2016

Bir Yıldız'a tutuldu Cihan. Gölgesinde demlendi, ışığında huzura kavuştu. Gün geldi öfkesiyle kavruldu gün geldi yokluğunda yüreği buz tuttu. Amansız bir karanlığın yörüngesinde kâh ona tutundu kâh boşluğunda savruldu. Karanlık bir gece hançer gibi delip geçti Cihan'ın mevsimlerini. Umut Yıldız'ını da alıp aşılmaz uzaklarda kayboldu. Ve acı zamana yenildi. Zaman en acımasız düşmanken acılarını unutturan en büyük ilaç oldu. Ve karanlıkta kaybolmuş bir dua tekrar ışığı buldu: İyiyim... İyiyiz... Biz hep iyi oluruz...

Issız bir ormanın ortasında 3 genç, derin bir çukuru toprakla kapatıyordu. Titreyen eller işi bir an önce bitirip gitmek isterken, korku dolu gözler kaçamak bakışlarını birbirinde gezdiriyordu. Üçü de korkmuştu, üçü de suçluydu. Ve üçü de geleceğe dair endişeliydi. Yüzleri yoktu. Cinsiyetleri yoktu. Onlara dair hiçbir bilgi yoktu. Ellerindeki küreklerle ölümcül sırlarına toprak attılar ve en sonunda nefes nefese kürekleri bir kenara atıp kapatılmış derin çukurun önünde korkudan titreyen ellerini üst üste koydular ve birbirilerine sessiz bir yemin verdiler. "BU SIR, BU ORMANDA KALACAK! 3 KİŞİNİN ARASINDA, MEZARA KADAR GİDECEK!" ... Şimdi Mendirek Yayınları farkıyla RAFLARDA! ✨

Ardındaki demir kapının çıkardığı tok sesle yerinden sıçradı.Şaşkınlıkla etrafına baktı ve her şeyin ne kadar farklı olduğunu düşündü.Derin bir nefes alarak ne yapacağına karar vermeye çalıştı. Aslında günlerdir bunu düşünüyor ama bir yanıt bulamıyordu. Kafasını kaldırıp uçsuz bucaksız görünen gökyüzüne baktı. Hatırladığından daha mavi görünüyordu. Hayatta sahip olduğu her şeyin içinde olduğu küçücük bavulunu sıkıca tutarak yürümeye başladı. Ayakları nereye gideceğini biliyor gibi kendiliğinden ilerliyordu.Zaman kavramı O'nun için oldukça uzun bir süre önce önemini yitirmişti.Bu yüzden ne kadar yürüdüğünü fark etmedi. Çok özlediği o kokuyu hissedince aniden durdu ve derin nefes alarak içine çekti.Yıllardır birkaç metre karelik bir alanda volta atmaya alışmış bacakları bu uzun yürüyüşe isyan ediyordu ama genç kız bunu anlayacak halde değildi.Eskisinden hızlı adımlarla ilerledi ve masmavi denizi görene kadar durmadı. "İşte" dedi denizi görünce "İşte özgürlük bu" Kalabalık trafiğe dikkat ederek karşıya geçti ve boş bulduğu ilk banka bıraktı vücudunu. Yanaklarından akan yaşların farkında bile değildi. Elinden kayıp giden yılları için ağladı uzun bir süre. Kendine gelip ağlamasını durdurduğunda ne kadar zor bir durumda olduğunu düşündü.Ne ne yapacağını biliyordu ne de nereye gideceğini. İstanbul'a ilk geldiğinde ki hali aklına gelince acı ile kıvrıldı dudakları.Öğrencilik yıllarını geçirmek için ne kadar doğru bir tercih yaptığını düşünmüş aşık olmuştu bu şehre. Oysa bu şehir O'nun için "Sekiz Yıl On ay Altı gün" lük bir hapishane olmaktan öteye gidememişti.

"HEY KÖTÜ ÇOCUK!DİKKAT!" Uzun zamandır aklımda bu hikaye var Yne söylicem.Hiç bi resim bana ait değil.Üstüne editledim en fazla

Ne kadar zamandır yürümekte olduğunun farkında değıldi Başını kaldırdı, parmaklarını siper ederek yukarı bakmaya çalıştı..., güneş hala tam tepede parlamakta olduğuna göre muhtemelen ögle vaktiydi. terlemeyi saatler önce bırakmıştı. yüzü ,dudakları kupkuru, çatlamış. topuzu daha köyün sapağından ayrılmadan çözüldüğünden saçları yüzüne dökülmüş, sürülmüş tarlaların arasından yürüyebilmek icin saatlerdir mücadele vermekten ayakları kütük gibi ağırlaşmıstı. omuzuyla birlikte bütün sol kolu , sırtındaki kurşun deliği yüzünden yarı uyuşuk , biteviye zonkluyordu. sol yanı bütün sırtı boyunca beline kadar kan sızdırıyor, sağlam olan eliyle kolunu sabitlemeye çalışsa da her adımında sarsılıyor kızı acı acı inletiyordu. Dayanamayacağım .... Ana yola çıkamadan bulacaklar beni.... görünmemeye çalışarak evler gecti. yeni tarlalar asfalt asfalttan ayrıl seni orada arayacaklar yürü kızım... Kimbilir ne kadar zaman sonra adımlarını şaşırır olduğu zaman zihni iyice bulanmaya başlayınca günü geceyi karıştırır oldu Sırtındaki yarasını şişmiş iyice gerilmiş gibi duyumsuyordu Önceden omuzunun oralari mahveden acı artık bütün vücuduna yayılmıştı su ... şuracıkta ölmeden önce bir yudum su bulması gerekiyordu Dudaklarıni kapayıp açmayı , yalamayı denedi, Dili ağzının icinde tuhaf bir et parçası gibiydi Büyük ve aşınmış blok taşlardan yapılma bir yolda iki büklüm ilerlemeye başladı Burayı nasıl bulduğunu bilmiyordu. O sırada büyük beyaz sütunlar girdi rüyasına, gerçek mi değilmi bilemedi. Bir film setine girmiş Zamanda sıçrayarak antik döneme geri gitmis gibi elini uzatsa tutacak kadar yakın Zeytin ağaçları elini uzattığını Su mermerinden binanın eşiğe yığıldığı sırada üzerine bir gölge düştü ... bir el uzanıp kolunu tuttuğu zaman omzu kökünde