▪︎Düşmandan Aşka ▪︎Yazar Kadın - Mafya Erkek ▪︎Dark Romance ▪︎Smut/Yetişkin İçerik "Çukura düşmekle bir sorunum yok." dedi beklediğim şekilde. "Hele ki o çukurda sende varsan... Kendimi o çukura seve seve iterim. " Elimi çenesinden çektim. "Savaşmak istiyorsun değil mi?" inanmaz bir şekilde güldüm. "Anladığın tek şey bu. Sevişemiyorsak savaşalım istiyorsun." "Sevişmeyi tercih ederim tabi ama savaşmak istiyorsan savaşırım. " durup gözlerimin içine sanki görünenin çok daha derininde geziniyormuş gibi baktı. "Seninle hiçbir şey olmak istemiyorum. Senin için herhangi biri olmaktansa, düşmanın olmayı tercih ederim. " "Düşmanım olmak canını yakacak olsa bile mi?" "Düşman olmak canımızı yakacak olsa bile." **** Katre Mafya babasının hayat hikayesini yazmayı kabul ettiğinde önüne çıkacak engellerden haberdardı ve sonuna kadar savaşmayı seçti. Bu savaş zamanla tutkuyu beraberinde getirdiğinde Göktuğ Talu hem düşmanı hem de tutkusu oldu. Kim kazanacak, kim kaybedecek? Kesin olan tek şey var Günahlar yazılacak. +İlk kitap tamamlanmıştır. Günah 1: Gurur isimli kitap yazılmaya devam etmektedir.

Rosanna Camborne, bir kitap yazarıdır ve aklındaki karakterleri kelimelere dökmeyi planladığı sırada işler bambaşka gelişir. İlkel bir zamana ve hayal gücündeki canlıların bile ötesinde bir dünyaya geldiğinde yazmayı planladığı kötü karakter artık tam da karşısındadır; Blake Nightingale. Rosanna tüm zorlukları aşıp, tekrar kendi dünyasına dönmeye çalışırken farkında olmadan kurgusunun baş karakteri çoktan olmuştur. "Soğuk beni sarıp varlığımı sonsuza kadar işkence etmek için dondururken aklımda tek bir şey vardı... Şeytan'ın cehennem ateşinde yaktığı koca bir yalandı."

Tanrı ne gökteydi ne de yerde. Ne içimizde bize en yakındı ne de dışarda bir yerde bize en uzak köşedeydi. Tanrı aklımızın alamayacağı bütün boyutlara ve evrene sahipti. O yüceler yücesi,insana nefes almayı,yemek yemeği,üretmeyi ve şayet onun şanslı kullarındansak bazı görevleri bahşetmişti. Ve onun görevi yeni kurbanı Dilhun İpekteni Tanrıya teslim etmekti...

Bazı ÖLÜMLER uzun, bütün HAYATLAR kısaymış!!! "Ne yapıyorsun sen?" diye haykırdım. "Sus, ben ne dersem onu yapacaksın. Kaltak!" bir tokat daha attı suratıma. "İmdaaaaat!" diye bağırdım ama müzik son sesti, kimse sesimi duyamazdı. Adamın fantezisine bak, beni öldürecek! "Bağırma" dedi hiddetle, bir tane daha çaktı suratıma. Gözlerim kaydı ve bayıldım. Her şey durdu. Acaba ölmüş müydüm? Yoksa gerçekten kalbimin attığı yere, annemin mezarına mı gidiyordum. 24 saat oldu, kurtuldun.. dedi içimde dedelere, amcalara, abilere hep inanmış olan ses. Ama hep de kazık yedin be Zümra hepsinden, dedi küskün çocuk içimdeki. "200'e şarj ediyorum. Dur! Geldi." Bu kadın sesi de neydi böyle, Serkan'dan kurtulmuş muydum, ellerimde bir şeyler vardı ama kesinlikle kelepçe değildi, kafamın üstünde değillerdi bir kere bileklerim, vücudumun iki yanındaydılar. Kadın benim için geldi diyordu, o sırada kapının orada sevinçle zıplayan üç kişi gördüm bulanık bulanık. Sonra içlerinden biri netleşmeye başladı. Çok tanıdık bir yüz, sakalları çıkmış, boyu daha da uzamış ama kızıl sakalları daha da yakışmış bir genç... Beni tek mutlu etmiş insan bilmese de.. "Tuna gelmişsin." dedim son gücümle zorlayarak. Zorladım çünkü gitsin istemiyordum. Ama sesim çok tuhaf çıkmıştı. Kendi sesimi tanıyamıyordum. Boğazıma bir şey mi yapmıştı o pislik? Karnımda bir acı hissediyordum, sanki kesilmiş gibi. Elimi kaldırmak istedim kaldıramadım. Tuna yanındakilere garip bakışlar attı ve sonra yanıma yaklaştı. Doktor gibi görünüyordu, çok yakışmıştı ona doktorluk.

🖤♾️ "Bir daha gelme!" Dedi fısıltıdan ibaret buruk sesiyle. "Sakın ola bir daha bana dokunma da!" Kendisi ne kadar öfkesini ortaya seriyorsa, Mirhan'da mimik oynamıyor öylece gözlerine bakıyordu. "Geleceğim..." dedi kısık fakat vurgulu bir kararlılıkla Mirhan. Bakışları dudaklarına inip tekrar gözlerine çıktı. "Dokunacağım da." diyerek sürdürdü kararlılığını. Hatta kendinden fazlasıyla emin bir şekilde,"Bir kere aldım, yine alacağım." dedi büyük yemin verir gibi."Yine biz olacağız..." Burnundan verdiği soluğu alaylı bir şekilde havaya karıştı, her kelimesi bir meydan okuma gibiydi."Hangi yüzle söylüyorsun bunları?" Eli de ağır ağır kalbinin üzerine gitti. "Sen şurama, onca acımın tam üzerine bir de evlat acısı yerleştirdin ya...Ben o gün, senli olan bütün anıları tek celsede çöpe attım... Gök kubbe yere inip ikiye yarılsa, biz diye bir şey olmayacak artık." Dila ♾ Mirhan 29/04/2021

❝Günahsa bu hisler, Tanrı bizi terk etmiş demektir.❞ Zihin; bir odanın içindeki beyaz duvarlar kadar amansız hastalığa sahip düşünceler gibidir. Mermiyi anımsatan bu düşünceler seni karşı konulamaz gerçeklerle yanıltır Ve o var olur. Şeytanın kızı. Patlamaya hazır hale gelen bu hastalıklı düşüncelerin gebe kaldığı ölümler, artık bir karış uzaklıkta onu bekliyor. Azrail, kollarını ona açıyor ama o, kendi kanatları altına giriyor. Kendi bildiği o yolda ilerliyor ve kendi kanatlarıyla uçmaya çalışıyor. Her ne kadar şeytanın kızı olsa da. Damarlarından ruhsuzca akan bu kanı taşımak soyunu tehlikeye atsa dahi cevapları aramak için o karanlığın koynuna bir defa sokuluyor. Geri dönüşünün olmayacağını bile bile. Çıkışın, o mezarlıklardaki kasvete bürüneceğini fark ederek. Matilda Valeska, zihninin pususuna yenik düşüyor. Zihni ona bir oyun oynuyor ama bu oyun ona pahalıya patlayacağından habersiz. Kader, ona dört duvarın bir ev olmadığını söylüyor ama buna sağır olan Matilda, zihniyle ladese giriyor. Kazanan taraf olmak istese bile ölümün her ikisini de yeneceğini bilmiyor. Ölüm, duvarların arasına sıkıştı. Yirmi, artık bir sayı değil. Yirmi son demek, ilk demek. Aşk demek. Tutku demek. Ölüm demek. 4.4.24➰

Yıllar önce hamile kaldığı adam 7 yıl sonra karşısına çıkınca neler olacak? Ailesi ne diyecek? Ve en önemlisi kızı babası olduğunu öğrendiğinde neler söyleyecek?

Babasının kumar borcu yüzünden bir adam'a satılan Devin,o adam tarafından hayatının en güzel anlarını yaşayacağını nereden bilebilirdi?

1 Temmuz 2018: Genç kız henüz yeni çıkmıştı üniversite sınavından bahçede ailesine bakınıyordu . tabi asla görmek istemediği manzaraları da şuan görüyordu . İstemsizce gözü kayıyordu sınavdan çıkan çocuklarını teselli eden , onun başaracağını düşündüğünü söyleyen ailelere ama Dilda öyle değildi onu desteklemeyi geç annesi ondan hiç bir sey beklemiyordu . sadece onu destekleyen bir abiye sahipti ama o da annesine karşı gelmiyordu. Dilda abisini seviyordu ama anne sevgisini de hissetmeyi her çocuk gibi o da istiyordu Daha dün annesinin söylediği sözler aklından çıkmıyordu ki annesinin onu sevmeyi,desteklemeyi geç nefret bile ettiğini düşünmeye baslamıştı. sınav stresinin yanında bir de ailende kimse tarafından aman aman desteklenmeyince insan daha bir kötü hissediyor kendini.Bu durumda sınava girmişti yine de sınav beklediğinden çok iyi geçmişti zaten Dilda liseyi birincilikle bitirmişti Ancak bu bile annesini memnun etmiyordu . Dilda geçte olsa 15 yaşında bırakmıştı aslında annesinin onu desteklenmesini istemeyi hatta dildanin zor günler gecirdigi 15 yaşında annesinden çok onunla komşuları olan sevda teyzesi ilgilenmisti kendi çocuğu gibi benimsemişti onu o yüzden ona ne kadar teşekkür etse az geleceğini düşünüyordu dilda ama sevda teyzesi ondan teşekkür değil kendi ayakları üzerinde durabilen güçlü bir kadın olmasını istemişti. Şimdi ise o güçlü kadın olmaya az kaldığını düşünüyordu Dilda hissediyordu bu sefer yapamazsın diyen herkese karşı gelecekti ve başaracaktı. ♤♡ Bir insanın hayatında onlarca yüzlerce insan olabiliyor . Ama bu insanların çoğunun amacı açık aramak ve insanları empoze etmek o yüzden her şerde bir hayır vardır diyip her kötü olayda hayatındaki o iğrenç insanları çıkarmak gerekir ve genelde insan bunu yapar degil mi? ama ya bu insanlar senin ailense ve sen onlara sırtını dönemiyorsan

Ailesi yurt dışında yaşama kararı aldığında kalbinin sesini dinleyerek evinde kalma kararı alan Beren tek eksiğinin ona seneler önce elini uzatan adam olduğunu düşünüyordu. Adının anlamını taşıyan Fatih kalbini fethetmiş, kendini kalbinin derin kuytularına gizlemesine izin vermişti ona elini uzatarak ancak bir kez bile dönüp görmek istediği anlamla bakmamıştı kızın gözlerine. Yıllarca ümitle bekledi kız, onun aşkını göreceğini günü sabırla bekledi... Ama sonra bir şey oldu. Boynundan hiç çıkarmadığı pusula kolyesinin yönü değişti; çıkmaz sokakta tanıştığı adama döndü. Ve kız gerçek aşkı tam olarak bu noktada öğrendi. Arkasından çevrilen intikam planlarını, yalanları görmeden yana yana, sonunda küle dönüşeceğini bile bile pusulanın gösterdiği yöne kanat çırpmaya başladı.