"Gülmeyi sevenlere ithafen..." Bir derginin genel müdürü olan Ali Ömer Erez; görünürde çapkın, hovarda ve ciddi ilişkiden kaçan bir adamdır. Tamamıyla tesadüfi olarak esas kızımız Cemre Soylu ile tanışır ve art arda gelen talihsizlikler sonucunda kendisini onunla evlenmiş olarak bulur. Fakat sonraları Ali Ömer Erez'in daha önce esmer bir dilber tarafından kalbinin kırıldığını ve bu yüzden 'çapkınım, hovardayım, yirmi dört ayardayım' maskesini taktığını öğreneceğiz. Hatta daha da ileri gidip onun varlığından ve kırılan kalbinden bir haber olan esas kızımızın tek bir gülüşüyle adamı iyileştirdiğini, esas adamımızla 'tesadüfi' karşılaşmalarının hepsinin planlı olduğunu göreceğiz. Yetmeyecek, esas adamımız bize hikâyenin sonunda ana fikri verecek. İtirafında diyecek ki: 'Tesadüf diye bir şey yoktur. Tesadüf görünümlü olsun diye söylenmiş küçük, tatlı, beyaz yalanlar vardır.' Kız şaşıracak, adamın onu elde etmek için çevirdiği dolaplarla afallayıp kalacak. Bir an sonra ana fikri destekleyen motto da ondan gelecek. Diyecek ki: 'O benim yalancı damadımdı! Yalanlarla girdiği hayatımda en güzel gerçekleri tattırmıştı.'

☆ Tüm hakları şahsıma aittir. ☆ Gölgesinde yaşayacağı geçmişi olmayan bir adam, Geçmişin acılarını unutmaya çalışan yaralı bir kadın. Ortaya çıkmayı bekleyen onlarca sır, aydınlatılmayı bekleyen karanlık bir geçmiş. İmkanların imkansızlığına yenik düşmek istemeyen iki yürek. Herşeyi unutabilir insan. Çocukluğunu, insanları, olayları, peki ya aşkı? ... Olaylar gün yüzüne çıktıkça, geçmişin tozlu rafları ortadan kalktıkça aşk kaçınılmaz olacak. Minik & Sırık'ın geçmişin acılarıyla kavrulan tutku dolu aşkı.. Birbirlerine "Çünkü Beni Sevdin" diyebilmek için, kaç acıyı arkalarında bırakmak gerekli? Başlangıç: 20 Mart 2016 Bitiş: 20 Temmuz 2017

<Güzel sevmek üzerine bir hikâye... > - Yaş farkı vardır- Mahalledeki gençler olarak uzak tavırları, suskunluğu, sert mizacı sebebiyle aramızda onun adı "Yaban"dı. Beş yıl sonra mahalleye geri döndüğünde hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Özellikle benim için. * (Nisan 2021)

"Gitmek mi istiyorsun?" diye sordu. "Evet," dedim. "Gözlerime bak," dedi. Baktım. Ve saatler sonra bakışlarında ilk kez, ufacık bir ihtimalle cebelleşen şüpheyi gördüm. "Ben sana her şeyimsin dedim. Ama sen hiçbir şeyimmişsin." Artık yapabilecek hiçbir şey kalmamıştı. Yolun sonu burasıydı ve o ne yaparsa yapsın, gidişime engel olamayacaktı. Saatler içinde çökmüştü güzel yüzü. Bomboştu karanlık gözleri. Bana öyle bir bakıyordu ki, sanki bıçağı kalbine saplamışım da geri çekmek bilmemişim gibi. "Bu bir son değil," dedi sadece benim duyabileceğim bir sesle. "Gideceksin ve ne yazık ki ben seni bırakmayacağım. Daha önce de söylediğim gibi, istersen dünyanın öbür ucuna git, yine de bulurum seni. Ama eğer seni bulduğumda, bir şeylere mecbur kalmadığını anlarsam, ikimize de geçmiş olsun. Eğer ki gerçekten benden intikam almışsan..." Gözlerine uzun uzun bakmak, dakikalarca nefes tutmakla eş değerdi. "Dua et ki Allah seni karşıma çıkarmasın."

metanoia: Günlüğünü gerçekten çöp kutusuna mı atıyordun? metanoia: İstenilmeyen şeyler imha edilir. metanoia: Ve o defter benim ayaklarımın ucuna düştüğüne göre, metanoia: Bu okumam gerektiği anlamına mı geliyor? 12.12.20 | karanligiyazar

"Berdel olacak !" Sesi titreyerek çıkmıştı bu kelimeler Asminin dudaklarının arasından. Abisi ve sevdiği kadının ölmesine nasıl izin verebilirdi ki Asmin. Yıllarca kaçtığı töreye, abisi uğruna kurban olmayı kabul etmişti aslında. Öfkeli bakışlara çevirdi bu defa gözlerini. "Sende kabul edersen, ben berdel'e razıyım asaf ağa." Sesini güçlü çıkması için zorlasa da başaramamış ve sesi darmadağın bir insanın ses telleri gibi güçsüz çıkmıştı. "Kabul." Güçlü sesi ve öfke saçan gözleri ile söylemişti bu sözleri Asaf ağa. İşte şimdi Asmin için yeni bir hayat başlıyordu. "Bir kitap düştü yere. Kapandı bir pencere." 20.05.2021- Başlangıç tarihi 🌹 12.06.2021-Final tarihi 🧚‍♀️ Kapak tasarımı~ papatya_suratli 🌹

Bu kitap +18 yetişkin içeriğe sahiptir. Kuma ve kadına şiddet aşağılama yoktur "Daha evlenmedik üç gün sonra dönünce nişan takacağız bir aya kalmadan evleniriz, ama ben can eşimi buldum." Kurt bey Neyrana bakınca yeşil kahve gözleri parladı. Uzakta onu acıyla izleyen bal rengi gözlerden bir haberdi. O gözlerin önünde canı alınmıştı Neyranın. En büyük acıyı vermişti ona, içini söküp almıştı. Ömer Mirza acıyla yutkundu, zamansız bir el ayırmıştı onları. Ömer Mirzanın gücü yetmemişti hiç bir şeye. Kurt bey eğilip Neyranın boynuna bir öpücük bıraktı. Oysa Ömer Mirza Neyranın teninin kokusunu bile bilmezdi. Onu en çok yaralayan şeyse Neyranın Kurt beye bakan gözleriydi. O gözlerde güven vardı, yeni yeni filizlenen bir aşk vardı. Yanan bir kadın Neyran Cevheri İntikam için herşeyi göze alıp yakan bir adam Ömer Mirza Altuner Sevmek için kalbi olmadığına emin olup bir çift göze tutulan Kurt Agâh Viranlı Yetişkin içerik şiddet cinsellik argo ve küfür barındırır (kitap yetişkin içerik barındırıyor. şiddet küfür argo ve cinsellik var ona göre okuyun bebekler )

Kor olmuş elem dağı bir semer misali sarmıştı bedenlerini... Kalp ağrıtıcı feryatlar dilleri zorluyor, bir türlü dökülmeyen vaveylalar boğaz yakıyordu. Suskunluk en sarsıcı tepkiydi. Ağzı bıçak açmıyor, kederli gözler asla kurumuyordu. Derdi veren Rab dermanını da veriyordu ya işte... Dinlemiyordu gönül. Defterin kara sayfası, ardındaki aydınlığı gölgeliyor, o an içinde boğulacakları kör kuyuları andırıyordu. Fakat her karanlığın bir sabahı vardı. Ve her sabah bambaşka bir yapraktı... Yirmi dört yaşında, yüz yaşında insanın hayatına sığdıramayacağı şeyler yaşamış Ahsen -Karahan- Miroğlu, feleğin en sert sillesini sol yanından yemişti. Yürek burkan hikâyesinin en can alıcı yeri silahından çıkan kurşundu. Gerçeğin aksine, kurşunu sol yanından yiyen Yavuz Arslan Miroğlu'nun çiçek açmamış toprakları buz tutmuş bahtına ve Çiyeşan soyuna inat tekrar tekrar yeşerecekti. Kuru topraklar sevdiğinin ellerinde can bulacak, yıllardır karanlığa gömülmüş mazi kendini aklayıp, pirüpak karşılarına dikilecekti. Bunca yıldır onlarca canı katleden kara yazgı gerçeğe kavuşacak ve hikaye baştan yazılacaktı. Yürek kırgındı, vicdan mahcup. Ruh perişandı, beden bitap. Diller lâl, gözler şair... Kaderin kanlı pençesinde kıvranıyordu iki can... Kirli geçmişin gölgesinde çırpınan iki kan... Ve ortak bir düşman... Belki de tek düşman. Yanlış bilinen doğrunun acı gerçeği... Hüda'nın keskin kılıcı ve aşk denilen bataklığın iki kölesi... Yürekli bir kadın, akıllı bir adamın hikâyesi... *** Kapak tasarımı @ayatutulansizofren 'e aittir. ~~Tüm hakları saklıdır, herhangi bir çalınma, izinsiz kopyalanma durumunda tarafımdan yasal işlem başlatılacaktır. ~~

Ben Yağmur Demir. Koşulsuz güvendiğim bir ailem vardı. Benden asıl gerçekleri saklayan... Sevdiğim bir adam vardı. Yalanlar üzerine gizleyerek sakladığım...Abimin en yakın arkadaşı. Bir abim vardı, koşulsuz güvendiğim ama güvenimi boşa çıkartan... Ben Yağmur Demir. İnandığım, güvendiğim ne varsa hepsini birer birer kaybettim. Kaybediyorum. Kendimi kaybetmemek için aşkıma ve dostlarıma sığınıyorum. Ben annemin rahminden düşen bir lanetim. Hikayeye başlama tarihi : 28.08.2021 Hikayeye bitirme tarihi : 29.07.2023

İlk gözlerini açtıklarıydı onlar için aşk... Çünkü yüreklerini de ilk onlara açmışlardı. İlk içlerini titretendi aşk... Çünkü yüreklerindeki tüm ırmaklar izinsiz, sorgusuz onlara akmıştı. Şimdi izini yanlış topraklarda sürüyordu aşk... En yanlış adresti Ama en doğru aşktı... Hırçındı... Kavgacıydı... Ama tüm öfkeleri aşktandı. Utangaçtı... Çekingendi... Ama bunlar hep masumluktandı. İlk buluşma heyecanının yaşandığı, İlk öpücüğün beklendiği, İlk sevgilinin o apansız telaşının yaşandığı sımsıcak bir masal... Yanlışla doğrunun savaştığı minicik yüreklerin, Büyüyüp, koskocaman bir aşk olmasının hikayesi... Aşkın sokağında son duraktayız... YANLIŞ ADRES DOĞRU AŞK - AŞK SOKAKTA SERİSİ III