Sözde Nişanlıdan tanıdığınız Toprak Duru, Efe Berfin, Barış, Deniz ve Junior Tamer'in hikayesidir ;)

Erdem kalpten inanan bir dindardı. Yasak elmadan bir ısırık alana kadar. ya da; "Kutsal yüzü, beni günahkâr biri yapıyordu." *texting-metin karışık. Başlangıç: 25 Haziran 2019 Bitiş: 5 Şubat 2020

Birbirinden zıt iki insan birbirlerini sevebilecekler mi? Mafyanın oğlu olan Aras ve kendi halinde takılan Rüzgar Bir erkeğe aşık olacaklardan habersiz iki erkek. Peki onları ne zorluklar bekliyor olacak.

Emily dokumatik kısımda elini kaydırarak mesajı açtı. İki kız ilk defa gördükleri, ne olduğunu ayırt edemediği cisimle gözleri kocaman açılarak kala kaldı. Nicolas eliyle kavradığı erkekliğini çekerek genç kızlara atmıştı. Şaşkınca birbirlerine baktıktan sonra ilk konuşan Daphne oldu. "O-oha! Bu ne!" Emily kıkırdadı. "Bize penisini attı sanırım." Daphne iri gözlerini daha fazla açarak yutkunarak ekrana yaklaştı. "Vay canına. Kaç santim acaba?" Emily tekrar kıkırdadı. "Soralım." "Ah, siktir. Saçmalama Em." Emily umursamadan tuşların üzerinde parmaklarını gezdirdi. *Aletin kaç santim?* *On dokuz.* İki kız birbirine bakarak sırıttı. Ardından Nicolas'tan bir mesaj daha geldi. *Sende memelerini çek.* Daphne utanarak yanaklarını yellemeye başladı. "Bunu yapamayız." Emily gözlerini devirdi. "Saçmalama Daphne! Senelerdir cinsellikten habersiz olarak gezdik. Adımız rahibeye çıktı ne çabuk unuttun!" Daphne dudaklarını birbirine bastırarak sustu. Doğru okuldaki sürtükler onlarla dalga geçiyorlardı. "Yüce tanrım yapamam." Emily Daphne'nin gömlek düğmelerini açmaya başladı. Daphnenin gögüsleri onunkisinden biraz daha fazlaydı ve Nicolas ı büyülemeleri lazımdı. Daphne'nin itirazlarını dinlemeden göğüslerini uçları gözükecek şekilde sütyeninin üzerinden çıkartıp telefonunun kamerasını açtı. "Suratımı gösterme Em." Dedi Daphne mırıldayarak. Fazlasıyla üzgündü. "Tabi ki suratını göstermeyeceğim!" Daphne'nin suratı gözükmeyecek şekilde göğüslerini çekip Nicolas'a attı. Kısa bir an sonra Nicolas'tan tekrar cevap gelince bu seferki görev, iki bakireyi fazlasıyla zorlayacaktı. *Vajinanı görmek istiyorum. Tek parmağın içerideyken..*

İnsanların kendilerine bile söyleyemedikleri arzularını veya yaşadıklarını yazdım. Belki ikinci kitabımda daha da siz olacağım. Bunu bu kitaba karşı duygularınız belirleyecek demiştim. Kitabın yayınlandığı zamandan, şu zamana kadar verilen oy sayısı ise benim ilk cümledeki tespitime delil niteliğinde oldu. Okuyan sayısı bunca fazla iken oy veren sayısı aksine yok denecek kadar. Belki de beğenilmedi gerçekten. Bazı yapılan yorumlar aksini gösterse de. Kitabı okuyup, hatta beğenip de oy vermek istemeyen büyük bir kesim ise, muhtemelen bu derece açık saçık bir kitapta görünmek istememekte diye düşünüyorum. Her ne kadar benim dışımda kimse oy verenleri göremese de. İnsanların sadece ben de olsa duygularını göstermekte geri kaldığını görüyorum. Umarım kurduğunuz ve/veya kuracağınız ilişkilerinizde bu kadar çekingen davranmıyorsunuzdur. Bu size ve partnerinize o kadar çok şey kaybettirir ki, ilacı ve tedavisi olmayan zaman hastalığında geriye dönmek imkansızdır. Büyük yaralar kalır sizde olmadığını düşünseniz de partnerinizde. Çünkü siz bir Merve, Hale, Mert, Macit veya diğer karakterlerden birisinizdir. Çoğu zaman da yan karakterlerden biri. Bir türlü oyuna dahil olamayan veya dahil olmaktan çekinen. Ama şunda hepimiz hem fikir olmalıyız ki, hepimiz burada yazan bir çok şeyi yaptık, yapmak istedik veya yapamadığımız için üzülmekteyiz. Yeri geldi Merve gibi tek başına mücadele vermiş, Hale gibi kötü durumlara maruz kalmış, Macit kadar güçlü hissetmiş, ya da Tülay kadar farklı yaşamış, Serap kadar çekinmiş, Mahmut kadar fırsatçı olmuş, Taner kadar da yalnız kalmışızdır. Siz bu kitabı okurken bile kendinizi bir karakterin yerine koyacaksınız. Ama diğer karakterler de nedense size yabancı gelmeyecek, hatta bir çok anlamda aynı olacaksınız. Siz de okurken böyle düşünmeli, yalnız ve sakin kafayla okumalı, en azından dü

DİKKAT!!! Bu hikaye 18 yaşından küçüklerin okuması için uygun değildir. Delicesine aşık olan iki adam. Birini tercih etmek zorunda değilim.. Bu sizin bildiğiniz aşklardan biraz farklı. Belki bana kızabilir, onaylamayabilir, hatta küfür edebilirsiniz. Ama bu benim hikayem, onlarda benim erkeklerim.

"Clifford için gel bebeğim."

DÜZENLENDİ! "Sırtını yaslayacak bir duvara ihtiyacın var." "Biraz da soluklanmaya..." diye tamamladı beni. Dilimi dişlerim üzerinde gezdirdim. "Biliyor musun, benim de şurayı dolduracak bir şeye ihtiyacım var." dedim elimi başımın üstüne koyarak. Şaşkınlıkla birkaç saniye bana baktıktan sonra başını geriye atarak kahkaha attı. Gülümsemem dudaklarımda dondu, başımı eğerken ısındığımı hissettim. "İnsanlar dertlerini itmeye çalışırken sen başına dert almak mı istiyorsun?" dedi tek kaşını kaldırarak. "Ben sadece yerine endişeleneceğim birini istiyorum."

Turkuaz rengi gözlerinde çağlayan öfke parıltılarıyla bana döndü.Ne ara dibime kadar gelebildiğini anlayamamıştım: -Etrafına bak Efnan.Buranın kuralı benim! Çekingen bir tavırla ona baktım.'Sen kuralsızın ta kendisiyken buranın kuralı nasıl olacaksın?' diyemedim.

Fahişeler. Parayı basarsın, altına alırsın, becerirsin. Yüzüne bakmadan çekip gidersin. Beğenirsen, tekrar gelir becerirsin. Sonra bir daha. Bir daha. Bende bir fahişeyim. Evet, o nefret ettiğiniz, lanetlediğiniz insanlardanım. A, pardon insan mı dedim? Obje diyecektim. Peki fahişeler bu işi neden yapar biliyor musunuz? Bilmiyor musunuz? Peki ya fahişelere aşık olunur mu? Olunmaz mı? Olunur! Hemde öyle bir olunur ki, feleğin şaşar. Ne cinsiyetinin önemi kalır, ne fahişeliğinin. O'dur önemli olan. Sadece o! Ben bir abiyim, aynı zamanda bir baba. Ve bir fahişe. Herkesten, herşeyden gizli bir fahişe. Kardeşleri uğruna erkeklerin altına yatan, duygularını bastırmış, çoktan ölmüş bir fahişe. Ben uyandırılmayı bekleyen bir ölüyüm. Bir abi kardeşleri uğruna ne kadar ileri gidebilir? Kasım 2014