O, Su'ydu. Bense, Su'ya âşık olan deniz kızıydım. Mavide boğulmamız kaçınılmaz, sakınılamaz ve men edilemezdi. NOT: RUHUMDAKİ İMZA'YI OKUMAK İÇİN TENİMDEKİ İMZA'YI OKUMANIZ GEREKMEZ.

2 yıl boyunca lisede ezik olarak çağırılmak? Dışlanmak? Sevdiği çocuk tarafından okulun önünde rezil edilmek? Bir kız bunları nasıl taşıyabilir? Bence artık değişim zamanı! Bir de edilmiş intikam yemini... Peki gerçekten Mertcan Karahan'ı pişman edebilecek miydi? Ya siyah vardı ya beyaz, benim hayatımda griye yer yoktu. Ya mutsuzdum ya umutsuz. Ya aydınlıktım ya da tam karanlıktım. İşte ben buydum ya vardım ya da hiç yoktum...

Hafif yağan yağmurun altında hızlıca karşı kaldırıma geçtim. O arabasına yaslanmış beni bekliyordu. Siyah gözleri, ona doğru yaklaşan beni görünce gözlerimle buluştu. Yanına ulaşınca alayla gülüp konuştum. ''Biliyorum beni görmeden duramıyorsun.'' Beni büyüleyen kahkahalarından bir tane patlattı ve dilini dudaklarının üstünde gezdirdikten sonra beni baştan aşağı süzdü. Ani bir hareketle beni arabayla arasına alınca küçük bir çığlık attım. ''Ne yapıyorsun sen?'' dedim sinirle. Alaylı gözlerle beni süzdü. ''Ne yapıyormuşum ben?'' dedi sakince. ''Salak,'' dedim kısık sesle. Yavaşça bana yaklaştığında donup kaldım. Gözlerimi gözlerine çıkarınca bana değil de dudaklarıma baktığında bende yavaşça gözlerimi kapattım. Birkaç saniye sonra nefesini boynumda hissedince vücudumda bir titreme dalgası oluştu. ''Benden etkileniyorsun Devrim ve ben de senin o eşsiz güzelliğine kapılıyorum.'' 30.01.2016

"Bana ne yaptın ufaklık?" dedi aramızdaki iki adımlık mesafeyi kapatarak. Vücudumda ki alevler almış başını giderken kaçırdığım gözlerimi gözlerine sabitledim. "Bu koca adama ne yaptın ?" dedi cevap beklercesine.acaba konuşsam sesim çıkar mıydı? Şuan ölmeden mezara koydular beni durumundaydım. "Sadece çok sevdim be hoca" dedim. Evet çok Sevmiştim imkânsız olduğunu bile bile, istenmeyecegini bile bile sevmiştim. "Bidaha bana hoca deme !" dedi sinirli olduğunu beli eden yüz ifadesiyle "O zaman sende ufaklık demeyeceksin" diyip heyecandan sıktığım elimi gevsettim. "Sana sadece ben ufaklık diyebilirim. Ama bana bütün öğrencilerim hoca diyor .sen benim için öğrenciden daha fazlasısın ufaklık " dedi ve alnıma öpücük kondurdu.

YABANCI REPLİKLERİ VE OKUYUCULARIN DÜŞÜNCESİ

©Tüm hakları saklıdır. Biz o yasak elmanın, iki yarısından bir tam yapan elmaydık. İşte o yasak elma bizdik...🍎 Her zorluğu, komediyi, aksiyonu, heyecanı, mutluluğu ve en önemlisi özellikle de tutkuyu görebileceğiniz bir kitaba başlıyorsunuz öncelikle. Aşk ve tutkunun birleşimiyle oluşan şehvete yenik düşen duyguların yoğun olduğu bu bölümlerde sizlere şimdiden iyi okumalar diliyor, yorum ve oylarınızın ne kadar önemli olduğunu hatırlatarak burada sonlandırıyorum... [ -Mutluluk bir gün bize de gelir mi? Diye büyük bir umutla sordum karşımda beni pür dikkatle dinleyen doktora. Sahi, bütün bu olanlar ne zaman bitecekti, ne zaman son bulacaktı? Her şeyi bir kenara bırakmış, artık sadece mutluluğun geleceği günü bekliyordum köşemde. O gün gelecek diye kendimi avutuyordum hep. Gelecek elbet bir gün, biliyorum ki o mutluluk bana da gelecek...] Yeniden aranıza katılmaktan büyük mutluluk duyar, desteklerinizi her zaman beklerim... Yazarınızdan Sevgilerle; 🥰

Hiç beklenmedik bir anda, soğuk bir adam dahil oldu, sıradan olmaktan sıyrılamayan hayatlarımıza... Sadece onun varlığıyla, bütün hayatımın ipleri koptu ve başıboş kalan kaderim, Kızıl Gözlü Adam'ın varlığıyla şekillendi; ellerinde yoğruldu, gözlerinde boğuldu. Acı çektiğimde bilirdim ki, o da acı çekerdi. Ölümle yüzleştiğimde ise koşar gelirdi. Cehennem çukurunu andıran gözleri vardı. İçine düşüp yandığım, yandıkça harlanan ateşin beni yuttuğu, yaktığı bir kızıllık. Acıların arasından doğmuş olan adam, Mete, tanıdığım en insancıl varlıkken, Acılarla beslenen adam, Albatros, tanıdığım en karanlık varlıktı. Ve her nasıl oluyorsa, İkisi tek bir beden içinde sıkışıp kalmış, Savaşıyordu. İşte bu savaşın ortasında kaldı kalplerimiz... Kah yandı, kah söndü, kah kül oldu ama asla ölmedi, ölümsüzdü! **KİTAP YASAL OLARAK KORUMA ALTINDADIR - KOPYALANMASI YASAKTIR** KBV 17.10.2015-Cumartesi Vampir kategorisinde 1.!!! KİTABIN ESKİ İSMİ KORUMAM BİR VAMPİR'İDİ.

Her şey o notla başlamıştı.İlk önce beni mutlu etse de,sonradan hayatımın kabusu oldu.Ondan kurtulamıyordum.Her an peşimdeydi.Aldığım nefesten bile haberdardı.Her adımımı takip ediyordu.Bu beni gerçekten korkutuyordu.

Karşımdaki adam öyle çaresiz, öyle bitkin, öyle solgun görünüyordu ki benim bile canım acımıştı. "Sana seni seviyorum demek çok basit ama senin bana bu iki kelimeyi söylemen kalbimde ki bu karıncalanmayı, kafamın içinde ki bu uğultuyu götürebilir ama olmuyor işte sevemiyorsun!" Ayın sadece yüzünün bir tarafını aydınlattığı gözünden bir damla yaş döküldü ardından bir tane daha ve bir tane daha... Ellerini saçlarına daldırıp çekiştirdi. "Ben düşünemiyorum, kavrayamıyorum, en kötüsü korkuyorum, ben deliriyorum, kafamı yastığa koyduğum anda senin hayalinle başbaşa kalıyorum, gözlerimi kapattığımda kulaklarımda senin kahkahaların ben hiç bu kadar acı çekmemiştim. Ben hiç bu kadar sarhoş olmamıştım..." Yere düştüğünde bekledim ne hissediyordum? Ne düşünüyordum? En önemlisi ne cevap verecektim? Göğüs kafesimin olabildiğince hızlı inip kalkmasıyla yanına doğru ilerledim. Bi dizimi kırıp yere oturdum yüzünü avucumun içine alıp gözyaşlarını sildim gözlerinin içine bakıp yutkundum ve sordum. "Aşk mı bu?" ••..•• Belkide kabasakal, safinazı temel reisten daha çok seviyordu...