Ölümdü… Bir gölge misali onu takip eden, aldığı her nefeste soğukluğuyla ciğerlerini dolduran ölüm… Maskesiz, diye düşündü. Hançer maskesiz yaşayan bir ölümdü. Ve kadın... Ona doğru çekildiğini hissetti. Ufkun aslında bir uçurum olduğunu bilen minik bir serçeydi. Sonunun geldiğini hissetse de engel olamıyordu uçuşuna…...
Aşkın tutkusuna kapılmış hayatım pes ediyor tüm olanlara . Zamansız gidişlerin acısını çıkartıyor benden . Giden o iken ben neden etkileniyorum demesine firsat vermiyor çığlıklarım . yere yığıldığım zamanın kısa bi kesiti kaliyor aklimda . - Yanlızlık Allah'a mahsustur . Peki ya sensizlik ...