Hazal, hayatında ilk defa girdiği bir kumarhanede, parasını değil de kalbini kaybedeceğini hiç düşünmemişti. Tıpkı, kendi halinde, deha düzeyde bir matematikçi iken, bu karanlık dünyaya nasıl düştüğünün farkında olmadığı gibi... Akın Ateşdağlı, adı anıldığında herkesin çekindiği, fakat kimsenin karakterini tam olarak çözemediği bir adamdı. Sol kaşının kavisinden aşağıya kadar olan kısmı tamamen beyaz olduğu için, lakabı Kaşıbeyazdı; ama hiç kimse ona böyle seslenmeye cesaret edemezdi. Birbirinden tamamen farklı bu iki insandan biri tecrübeli bir kumarbazken, diğerinin sadece kalbini koyduğu bir oyunda ne kadar şansı vardı?

KİTAP OLDU. "Yani sen bir tanrısın?" diye sordum alayla. Adamın kızıla çalan gözlerinden bir karaltı geçerken, "Gülmeye devam et küçük kız." diye fısıldadı. Aramızda bıraktığı mesafeyi iyice azalttığında nefes almam gittikçe güçleşiyordu. "Eline düşebileceğin en tehlikeli tanrının eline düştün." Tek kaşımı havaya kaldırıp çenemi havaya diktim. Ona meydan okuyabilirdim. Sonuçta şizofren olup aklımı kaçırmıştım. Karşımdaki muhteşem beden kaçık zihnimin uydurmalarından biriydi. Bir tanrı olamazdı. En fazla bir büyücü falandı. "Ya..." diye mırıldandım. "Kimin elinde olduğumu öğrenebilir miyim artık?" Adam beni ürpertecek bir şekilde gülerken bembeyaz, güzelce sıralanmış iri dişleri gözüktü. "Uslu kız," diye mırladı. "Kibar olmayı öğrenmişsin." Kafasını bana iyice yaklaştırdı. Gözlerinin içindeki kanla yıkanmış kızıl nehir fokurdadı. "Heves, ihtiras, tutku..." Dilini sivri köpek dişlerinin üzerinde dolaştırırken gözleri kısıldı. "Şehvetin tanrısı." ❝Alev alev yanmak normalde bizi öldürür. Bu kadar tutkuyla birlikte kazanan biziz.❞ • Tür: Genç Yetişkin- Fantastik • Kitapta geçen mitoloji kitaba özel oluşturulmuştur. Ayrıntılı tanıtım için Tanıtım bölümüne bakabilirsiniz! Başlangıç: 05.09.2018 Tüm Hakları Saklıdır. ÇALINTI, ESİNLENME GİBİ DURUMLARDA UYARI OLMAKSIZIN YASAL İŞLEMLERE BAŞVURULACAKTIR.

(Kitapta cinsel ögeler mevcuttur. Yaşı küçük okuyucuların bunu dikkate almasını rica ediyorum.) Bir magazin dergisinde en fazla ne yaşanabilir ki? Feris Doğan, genel yayın yönetmeni olmak için beklerken dergi sahibi tarafından haksız yere getirilen kadınla savaşırken bir yandan da aşk hayatını düzene sokmaya çalışacaktır. Nesli Üstün, patronu tarafından kovulup tüm dergiyi rezil ettikten sonra ayakları üzerinde durmaya çalışırken neler yaşayacağını asla bilemezdi. Mayıs Pektaş hayatının doğru erkeğini ararken gittikçe yanlış bir insana dönüştüğünü fark ettiğinde her şey için çok geç olduğunu bilememişti.

bu kitap, vaveyla kitabına ait geçmişe dair özel sahneler içermektedir.

Parmaklarım küllerinde dolaştı. Sonra birden yağmur bastırdı. Gülümsedim ve beni izledi. Sustu ve onu dinledim. Sessizliği bile güzeldi. "Çünkü Leyla, çünkü iki gözüm, yangında en son küller ölür."

KETEVAN I - HİÇLİĞİN PRENSESİ Savaşçıların, nişancıların, suikastçıların, şifacıların ve büyücülerin olduğu bir okul düşünün.. İkinci Güneş Yılında kurulmuş ve üç bin asırdır hüküm süren Valentia Krallığı'nda Kraliyet Akademisine girmeyi başarabilen her öğrenci bu dört ana daldan hangisine yeteneği varsa seçilip eğitim görürdü. Yaşları on dört olduğunda takımlar oluşturulurdu. Her takım içlerinde tüm dallardan birer kişi olacak şekilde kurulurdu. Bir kimsesiz olan Savaşçı Aelita Nadenka ise akademiye satılan çocuklardan biriydi. Takımlar çoktan oluşmuş Akademi Sınavları başlamıştı. Artık onsekiz yaşında olan Aelita için hayat yeni başlıyordu. Valentia Krallığı'nın uçsuz bucaksız sınırları içinde aşkını bulacak, arkadaşlıklar edinecek ve kim olduğunu öğrenecekti... * 26.08.2021

"Acıdan geçemeyen kadının, acısı bitemeyen adamla; kırık dökük sevdası." Kendini bilmez bir gecede, ay tamda göğün bağrında uyuklarken başladı her şey. Kader; dizleri yaralı bir kızı, dudakları kan kokulu bir adamın koynuna sardı. Yitirdiği hafızasının ardından, hiç bilmediği bir adamın elini tuttu. Geçmişi hatırlamaya çaba gösterdiği her an kendiyle ilgili bilinmezlere daldı. Adam her an köşe başındaydı, soluğundaydı ve ne parmağındaki yüzük, ne de hatırlamadığı geçmiş bu ihtirasa mani olamadı. Oysa ki şeytanın ini, adamın köşesi kıvrılmış zihniydi. Kadın adamın cehennemiydi; saf ateşin koynu, zemheri kışın soluğu.

her şey, telefonuna düşen bir mesajla başladı. ve o andan sonra, bunun hiç sonu gelmedi. *(bu bir texting hikayesidir.)*

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

"Sadece seni yok etmek istiyorum." dediğinde dudaklarımda kışkırtıcı bir gülüş oluştu. "Öyle mi?" dedim dudaklarına doğru fısıldayarak. "Daha çok beni nefesimi kesene kadar öpmek istiyormuş gibi bakıyorsun." dedim ama bakışlarını hiç değiştirmedi, bana öyle bakmaya devam etti. "Doğru başta amacın gerçekten beni yok etmekti, sonra baktın ki etrafımda bunu yapmaya meraklı insan çok, acıdın mı?" Konuşurken hafif alaylıydım, her bir kelimemde, her nefesimde amacım onu daha da çıldırtmaktı. "Aslında evet, seni ben mahvedecektim ama ortada mahvedilecek bir şey kalmamış." dedi eli çenemi hafif hafif okşarken. Ve onun dokunuşu mahvedilecek bir şeylerin kaldığını hissettiriyordu. Yine de bakışlarım düşmanca kısıldı. "Senin görevin beni korumaktı, değil mi? Dur o da oyundu, doğru ya." 07.04.2023