Δύο χρόνια μετά την τραγωδία που σημάδεψε τη ζωή του, ο Αντρέι-ή αλλιώς Ανδρέα Λάσκαρη, επιστρέφει στη Μάνη, κουβαλώντας στις πλάτες του το βάρος του παρελθόντος. Εκεί, ανάμεσα στους ανέμους και τα πέτρινα τοπία, η μοίρα θα τον φέρει μπροστά στη Θεοφανώ. Μια ατίθαση, απρόβλεπτη νέα, σαν θύελλα που δεν γνωρίζει όρια. Μια συνάντηση τυχαία, ξαφνική, μα καθοριστική, σαν κύμα που σαρώνει την ακτή χωρίς προειδοποίηση.

Μάνη, 1818 Ένας ξένος πατάει τα χώματα του τόπου του για πρώτη φορά. Αναζητά μια πατρίδα, ένα σπίτι και τις ρίζες του . Μια γυναίκα, που τα μάτια της σαν τα κοιτάς σε μαγεύουν, τον παρακολουθεί. On hiatus

κάποιες από τις αναμνήσεις τις θεωφανώς έχουν αρχίσει και επανέρχονται. Όμως μαζί με αυτές έχουν επιστρέψει και κάποιες άλλες , πιο σαρκικές. Έτσι αποφασίζει μετα από πολύ σκέψη να απευθυνθεί στο μόνο άτομο που μπορεί να βοηθήσει,τον Αντρέι. εμπνευσμένο από το "Μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος", της υπέροχης @EMfcfae

με τα παράθυρα κατεβασμένα και την οροφή ανοικτή, η κοπέλα ανέβασε την ένταση της μουσικής και και κουνούσε τα κεφάλι της ρυθμικά, με τις καστανό ξανθές μπούκλες της να βρίσκονται παντού χάρης τον αέρα που της χτυπούσε το πρόσωπο και την έκανε να νιώθει ελεύθερη . Εκείνος, παρόλο που ήταν ο οδηγός, δεν μπορούσε να αντισταθεί. Πείρε τα μάτια του από τον δρόμο και κοίταξε εκείνη. ορκιζόταν δεν είχε ξαναδεί ένα τόσο όμορφο θέαμα.

Η Θεοφανώ το σκάει κι εκείνος τη βρίσκει. Ο Αντρέι αντί για να μένει στους Λασκαραιους, κατέληξε έμπιστος του Δραγουμάνου.

Το σκοτάδι στο βλέμμα της νεαρής μάγισσας έγινε φως και όλα τα κρίματα αποκαλύφθηκαν. Ο θάνατος του Μιχαήλ και η αλήθεια για το χαμό του Τζανέτου θα φέρουν και μια ακόμα αλήθεια στην επιφάνεια. (AU όπου η Αγάθη στην πραγματικότητα είναι η Χαριτίνη)

Την ημέρα που πέθανε η Θεοφανω, ο κόσμος σταμάτησε να γυρίζει για τον Ανδρέα Λάσκαρη. Εκείνη την ημέρα εκείνος φόρεσε ξανά το ατσαλάκωτο προσωπείο του Αντρει Σιντοροφ και προσπάθησε να επικεντρωθεί στην ζωή που είχε πριν από εκείνη. Στην ζωή που δεν υπήρχε. Αφιερωμένος σε σκοπούς και υποσχέσεις για να ξεχάσει, ο Αντρει αφήνει πίσω του τον κόσμο της μαγείας. Ξεχνώντας, ότι όλοι έχουμε τελικά λίγη μαγεία μέσα μας. Κάτι, κάποιος, τον καλεί να γυρισει στην Μανη. Όμως ποτέ, ποτέ δεν θα φανταζόταν ότι ο λόγος είναι η γυναίκα που άφησε πίσω του. Η Θεοφανω πλέον χωρίς μνήμη και χωρίς χάρισμα, δεν μπορεί να θυμηθεί ποια είναι και τι ψάχνει. Όμως, η υπόσχεση που είχε δώσει στον Αντρει λίγα χρόνια πριν, την τραβούσε να ψάξει όνειρα και επιθυμίες που δεν θυμόταν ότι είχε. Μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος είχαν πει. Και θα το τηρούσαν.

Ο Αντρέι γυρίζει στην Οδησσό χρόνια μετά... *(όχι τόσο καλογραμμένο, απλά μια ιδέα που είχα στο μυαλό μου)

Τι ορίζεται ως ανατροπή; Τι ως φως; Μεταξύ εμού και του official φινάλε της "Μάγισσας" υπάρχει μια κάποια διχογνωμία, οπότε είπα να κάνω τα δικά μου μαγικά... "Παρόν σημαίνει μια στιγμή, μια επιλογή, ένα παιχνίδι με την τύχη."

Μια ιστορία για μια μάγισσα και έναν ορθολογιστή που δεν πίστευε στο μεταφυσικό. Τι θα συμβεί όταν ενωθούν; Αντρέι & Θεοφανώ AU 💙⚔️