(فصل اول پایان یافته) با دیدن مکی که جیمین به لب‌های خودش زده بود ، اخم کوچکی کرد و نگاهش را به چشم‌های زیبای پسر داد. +این لب‌ها مال منن...جیمینا...تو اجازه نداری اونارو مزه کنی. -چ-چی؟! +میگم که من فقط اجازه دارم مزهٔ لباتو بچشم و اونارو بمکم. (فصل دوم) +اگه بگم منو ببخش...میبخشی؟! من خیلی دوست دارم پسرک شیرینم...م...
[این کیوت ترین فیکیه که می تونی بخونی] خلاصه: جیمین هیچوقت فکر نمی کرد با برگشتن به کره طبق وصیت خواهرش، مجبور به ازدواج با شوهر خواهرش مین یونگی جذاب بشه و البته بشه پدر خواهرزاده ش.. Couples: YOONMIN , TAEKOOK,NamJin, YinWar Gener:Romance,Comedy,Angust Telegram : @Yjfiction
زندگی واقعا فاجعه است مخصوصا زندگی من . . ولی فاجعه رو تبدیل به فرصت کردم فقط با معامله من پارک جیمین خودمو به جایی رسوندم که اطرافیانم حتی توی رویاشون اینو نمیبینن.... کاپل: یونمین، تهکوک روز های اپ:جمعه ها
↴ేخلاصه جیمین باید اون شب کشته میشد تا دولت بتونه به راحتی تمام اون آزمایشات رو نابود کنه. ولی یونگی با سرپیچی از فرمان دولت کره، اون روباهِ سرتق رو به خونه اش آورد.... چرا؟ چون مین یونگی فضول ترین مردِ روی زمین بود _ من حاضرم برات بمیرم...! پسرک همون طور که اشک می‌ریخت با حرکات دستش گفت و باعث لبخند مرد شد. _ ولی من...
🍊کامل شده💫اون پسر کله نارنگی قبلا یکی از بهترین دوستام بود..الان همکار،همخونه و همینطور دوست پسر داداش احمقم! اما چرا بین این همه آدم داداش من؟چرا از بین این همه پلیس اون اومد تیم ما؟چرا از بین این همه آدم با اون همخونه شدم؟نمیدونم!! این سرنوشت منه؟ واقعا مطمئن نیستم! ... [وضعیت:پایان یافته🫧] 🍊فیکشن:کله نارنگی 🍒ک...
کاپل های اصلی: تهگی، کوکمین فصل اول:پایان یافته فصل دوم:به زودی در همین بوک شبیه یه پلیس تیکه های داستانو کنار هم بچسبون و حقیقت رو پیدا کن.. کی پشت این همه خرابکاریه؟ چاقویی که پهلوی پسر بیچاره رو پاره کرد، متعلق به کیه؟ تو این پرونده، فقط یه چیز وجود داره اون آدم خطرناکیه..ازش فاصله بگیر وضعیت آپ: رابطه ی تنگاتنگ با...
میدونی فرق بزرگ بین من و تو چیه؟ هزاران هزار فرصت اگه میخواستی میتونستی خیلی وقتِ پیش نفسمو ببری بارها فرصت داشتی تا یک بار برای همیشه به زندگی من و عذاب خودت پایان بدی ولی این کارو نکردی و هر روز تو آتیش جهنمی که لیاقتت نبود سوختی چون دوستم داشتی متاسفم که حقیقتی رو که حتی تو خلوت خودت ترسیدی به خودت بگی رو یاد...