Babası onu terk ettiğinde küçük bir kız çocuğuydu. Annesi öldüğündeyse henüz büyüyememişti. Ona arkadaşlık etmek için yanında bir tek dedesi vardı, o da sevgi konusunda eli çok sıkı bir adamdı. O zor da olsa kendi kendini büyüttü; sonra pahalı ayakkabılı bir adamın ayak ucuna düştü. - @askilav

Nasıl olduğumu, ne hissettiğimi bilmiyorum. Bunları yaşamam normal mi? İnsanların samimiyetsiz davranışlarını gördükçe midem bulanıyor, saçma ve garip geliyor. Belkide anlamsizlaştım. Birileri bana kendine gel böyle ilerlemez diyor ama gram heves yok! Birşeyler oluyor kafamın içerisinde kalbimi çok yaralıyor ve birileri benden gülümsememi istiyor... Sonunda başarıyorum ama hâlâ bir burukluk var içimde fark ediyorum. Ben uzaklaşıyorum onlardan ve onlar bana "Yarın görüşürüz!"diyorlar. Siz hiç bir zaman anlamayacaksiniz çünkü; Benim dermanım bana, çabam sadece benliğime, sakinligim anca bedenime yetiyor! Dahası... Dahası bilinmiyor.