Dikkat: +18 sahneler barındırır. • Mafya • Anlaşmalı Evlilik • "Benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun, küçük köstebek." Yutkundum. O, Eymir Valen'di. Aynı otelde, yan yana odalarda kalmıştık ve ben ona yakalanmıştım. Beni bir köstebek olarak görmesinin sebebi buydu çünkü hakkında bilgi toplamaya çalıştığımı sanıyordu. Oysa benim amacımın Eymir'le hiçbir ilgisi yoktu. "Peki ya sen, benim hakkımda ne biliyorsun?" "Bir köstebek olduğunu." Kendi söylediği cümleyi düzeltti. "Güzel bir köstebek." Dudaklarım iki yana kıvrıldı. Belki harekete geçip varlığını ifşa etmem gerekirdi ama ben genelde kuralları çiğnerdim. "Burada olmamalıydın." Dedim, net bir şekilde. Abimler onu fark ederse cesedini çıkartırlardı. "Burada olmasaydım yarattığım şaheseri görme imkanını nasıl bulacaktım?" Bence benden bahsetmiyordu, elbiseden bahsediyordu. "Şaheserini bana göndermek yerine evinde muhafaza da edebilirdin." "Seni evimde muhafaza etme fikrini sevdim." 🕸 Mafya▪︎Düşman Aileler▪︎Anlaşmalı Evlilik Yayım tarihi: 22.07.2025

Kuzey ve Güney Kore ufak bir sınır ihlali suçundan ötürü savaş hazırlıklarına başlarlar. 2026 yılında iki ülke arasında yaşanan gerilimi savaş olmadan çözmek isteyen diğer ülke başkanları özel bir karargahta toplanır. Fakat bilmedikleri tek şey Sovyet Rusya'nın geri döndüğüdür. Bir roket. Üstünde tek bir cümle. "Sovyetler iyi günler diler." Tüm ülkelerde duyulan bu anons ve katliam. Ülkeler arası anlaşmazlığı gidermeye çalışan insanlarım ölümü... Gerisi ise sadece kaos... Yıkım... Üçüncü Dünya Savaşı.... 2035 yılına kadar eden savaş iki dünya devinin ateşkes emriyle sonlandı. Fakat verilen zararın haddi hesabı yoktu. Tam bu anda ise tüm dünyada siyasal bir çöküklük yaşandı ,tam on yıllık yeni bir savaş... Yeni devletler ve yeni monarşiler. Tüm sınırlar değişmiş, adına muhafız denilen insanlar kafalarına göre sokakta insan deşer olmuşlardı. Artık monarşi vardı, payitaht vardı, korku vardı... Ya biri gelirse ve on yıllık savaşı tekrar başlatırsa? Herşey daha mı kötü olur yoksa direniş dünyayı canlandırır mı? Distopik ama bir o kadar romantik Gölge Dansı'na hoşgeldiniz.

"Seni ne kadar uzun zamandır beklediğimizi biliyor musun? sen bizim eksik olan parçamızsın..."

Hayatın ne kadar üstüne gidersen, o kadar altında kalırsın. Varis Serisi, birinci kitap.

Artık tutsaksın,benim tutsağım.

Aşk Ender'in kızıl saçlarından mı çıkacak?Yoksa Agâh'ın gölgesinden mi?

"Bu avına âşık olan bir avcının skandalı değil... Hâkeza sen aslanın pençesine düşmüş zarif bir ceylan değilsin; kurdun inine düşmüş bir kuzu da değilsin." diye fısıldadığında, sıcak nefesi sus çizgime çarptı. Kül kokan parmaklarının tersi şakaklarımdan aşağıya doğru yavaşça sürtünüp, kirpiklerime takılmış uzun perçemlerimin bir tutamını kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Sen sürüsü olmayan bir kar leoparısın, ben de seni yamacında saklayan uçurum." • • • *Kurgunun bütün hakları bana aittir! En ufak bir çalıntı durumunda, gerekli işlemler başlatılacaktır.

(Bxbxbxbxg kurgusudur.) Ben bir evde, bir oda da zindan olmak için doğumuştum. İnsan parçalanacağını bilse dahi o odadan çıkmazdı. Bende parçalanacağımı bildiğim halde o odadan defalarca kez kaçandım. Bedenim o odada olsa bile ruhum çoktan kaçıp gitmişti. Para insanı değiştiren tek şeydi belki de. Para kazanmak için satılmak, kalbinize bilmediğiniz, daha önceden hissetmediğiniz ağrılar sokardı. Bende her ne kadar sevilmediğimi bilsem bile, bir pavyoncu'ya satılıcak kadar değersiz bir eşyaydım. Eskimiş eşyalar her zaman çöpe konurdu. Bende o eskimiş eşyay'dım. Ben çöpe konmak yerine, para için satılan ve yenisi alınandım. Satıp parayı alan kişi Halam Canan. Para karşılığında verilense bendim. Bir pavyon odasında saatlerimi geçirmek, evde uyuduğum saatten daha fazlaydı. Şuan evde olsaydım. O daracık odada, kulağımda kulaklığım, elinde kitabım ve üzerimde yorganım olmak için paralar verebilir belkide yüzme şampiyonluğumu bile feda ederdim. Annem ile Babam yaşıyor olsaydı, yeşil gözlerimi halamla dahi buluşturmazdı ancak beni bir arabanın içinde yanlız bırakmışlardı. Keşke onların yok oluşunu görmeseydim. Keşke bu hayata sahip olmasaydım. Keşke ölen Annem ve Babam değil ben olsaydım. Şuan daracık bir oda da tanımadığım dört adamla bakışıyordum. Biri sert, biri sert ancak bana karşı güler yüzlü, ikisi ise durmadan kahkalarla gülendi. Bana zarar vermedikleri için onlara elimde olan herşeyi verebilirdim. Onlara yalvarmamıştım, ancak bekışlarımla herşeyi anlamışları. Geceleri yatmadan önce herzaman Babama birşeyler anlatırdım. O öldükten sonra ise sadece, "Lütfen beni biri kurtarsın Baba. Yalvarırım birilerini gönder. Çok korkuyorum, sen kızının korkusunu görmekten korkarsın baba." Derdim. Bazen senelerce yalvardığınız insanlar zamanı gelince dileğinizi yerine getirirdi. Babamsa bana bu dört adamı göndermiş. Bu dör

RUS MAFYA LİDERİ VIKTOR VOLKOV & BALERİN VERA VASILIEVA BUZ&GÜNEŞ Rus Mafya | Balerin | Romantik Gerilim | İlk Görüşte Aşk | Bilinmeyen Aile Buzla kaplı bir kalp güneşin ışığına dayanamaz. Peki buz eridiğinde geriye ne kalır? Vera Vasilieva, Londra'da parlayan bir bale yıldızıyken, büyükannesinin ani ölümüyle hayatı altüst olur. Rusya'ya dönüşü, onu sadece geçmişin gölgeleriyle değil, aynı zamanda tehlikeli bir mafya ağının merkezindeki gerçeklerle yüz yüze getirir. Bale tutkusuna tutunmaya çalışırken, karşısına Viktor Volkov çıkar. Yakışıklı. Soğuk. Güçlü. Tehlikeli. Aynı zamanda Vera'nın kalbine işleyen, unutulmaz bir adam. Viktor, sadece bir mafya lideri değil, Vera'nın geçmişiyle derin bağları olan bir adamdır. Ona ilk görüşte aşık olur; buz tutmuş kalbi, Vera'nın ışığında erir. Ancak tehlike her adımda yaklaşır. Çünkü bu karşılaşma rastlantı değil-kaderin karanlıkla yazdığı bir senaryodur. Viktor, kendi gölgeleriyle savaşırken bu tehlikeli dünyadan Vera'yı koruyabilecek midir? Gerçek aşkın bedeli ne olabilir? "İlk öptüğüm erkek sensin, Viktor." "Tek öptüğün, hatta son öptüğün de ben olacağım, moya malyshka."

Okul gezisi olarak başlayan gezi,gençlerin kendilerini ölümcül bir oyunda bulmalarıyla şekil değiştirir. Her şeyden habersiz, etrafı ölümcül tuzaklarla ve onları öldürmek isteyen katillerle çevrilmiş bir adaya bırakılan çocuklar, bu adadan kurtulma mücadelesi verirken aynı zamanda da birbirleriyle mücadele ederek hayatta kalmaya çalışırlar. Teker teker bütün sırları ortaya çıkarılan gençler,kendi sırlarını açıklamanın rahatlığını yaşarken diğer kişilerin sırlarının altında ezilirler. "Bu adadaki en büyük tehlike; ne tuzaklar ne de bizi öldürmek için can atan katiller. En büyük tehlike,sırlarımızın hapsolduğu kafesin sonuna kadar açılmış olması!"