Yer altı ne kadar pis bir dünya olsada insanların yaşadığı dünya daha pisti. Açlıktan ölen çocuklar vardı,giyiminden dolayı yargılanan kadınlar, güçlerini göstermek için karısını döven adamlar vardı. Benliğini üç kuruş uğruna satan insanlar asıl dünyada yaşayanlardı. Ruhu pis insanlar vardı. Uygar Demirarslan; Karanlık ruhlu insanları satın alan bir adamdı.Onun ruhu pis değildi, onun ruhu karanlıktı.Geceden daha karanlık gündüzden daha aydınlıkdı. Yeri geldiğinde kaplan yeri geldiğinde kartaldı. Kimsesiz değildi.Çok insan vardı çevresinde, seveni çok fazlaydı.Ancak sevgi güçsüzlüğün simgesiydi ta ki hayatın en büyük hatasını yapana kadar. ALINTI: Kalbimin sesi kulaklarıma doluyordu.Derin bir nefes aldım.Buraya kadar gelmişken herşeyi elime yüzüme buluştıramazdım. Kasanın şifresini girdim, şifre doğrulanırken küçük bir kilit sesi geldi.Kasa açılmıştı.Dışarıdan adım sesleri geliyordu. Lanet olsun planda böyle bir hesaplama yapmamıştım. İçimden kendime küfürler ederken seri bir şekilde kasanın içine çipi yerleştirip kilitledim ve hızla ayağa kalkarak masanın diğer ucuna geçtim. Kapı ardımdan açıldı.Adım sesleri ile koşuyordu adeta, olduğum yerde kaldım.Biliyordu en başından beri ne için geldiğimi,kim olduğumu biliyordu. "Yolun sonu pek güzel bir yere çıkmadı galiba"dedi Uygar Demirarslan."Ellerini kaldır ve arkana dön Mavi" sesi odada yankı yapmıştı. Ben Mavi.İhanet sonucu gelmiş aynı şekilde ihanet için büyütülmüştüm.

Yaşamı boyunca hiç kimsenin onu "tehlikeli" olarak nitelendireceğini düşünmezdi. Eh, hayat bazen hoş olmayan sürprizler yapabiliyordu. "Nefes al," dedi kendine. "Çünkü her an biri gelip onu senden alabilir." Ölüme kapadığı gözlerini bir öncekilerden çok farklı, çok daha karanlık bir dünyaya açmıştı. Tek bir bakışla tüm o renklerin, o sihrin ve mükemmeliyetin ondan çok uzakta, geçmişte kaldığını anladı. Yakında uğruna savaşması gereken tek şeyin canı ile sınırlı olmadığını da anlayacaktı. Belki bu gökyüzü bile olmayan evrende, kalbini verdiği cesaret timsali oğlan, belki de sayısız esir ve acılı ruh. Her biri Alessia'nın büyüsünü ve kılıcını savurması için dualar ediyordu. Yüzlerce Labradorit, Garnet, Sitrin ve Yem edilmiş ruh refaha kavuşacak ya da daha karanlık günler ile karşı karşıya kalacaktı. Alessia ruh yiyen bir imparatoru yerle bir edebilir miydi? Edemezsin demişlerdi. Göreceklerdi.

Külkedisinin prensese değil, Anka'ya dönüşme hikayesi. Sonsuzluğa kanat çırpan otuz kuşun öyküsü.| Elena'nın hayatı, ruhu farklı bir boyuta çekilene dek; ev, iş ve ailesini kaybettiği yangını gördüğü kabuslardan ibaretti. Samantha; tanımadığı bir kız odasında bir anda ortaya çıktığında, kahinlerle birlikte yok olan cennet kuşunun da aynı anda ortaya çıkmasının tesadüf olmadığını biliyordu. Odasındaki o kız, üç yüz yıl aradan sonra gelen ilk kahindi. Elena, Orién ülkesindeki büyücüler, element büyücüleri ve element sahiplerinin asker olabilmek için eğitim gördüğü Doğu Lermont'a gittiğinde, kendini hiç beklemediği olayların içinde bulur. Lermont'ta, tüm öğrencilerin katıldığı Lermont Oyunları'nın da alevlendirdiği bir güç savaşı vardır. Ancak bu onun en küçük sorunu bile değildir çünkü geçmişte ayaklanma çıkararak birçok kişinin ölümüne neden olmuş isyancılar yeniden harekete geçmiştir. Savaş kapıdadır ve savaşın seyrini değiştirebilecek tek kişi olan Elena, kahin olduğunu herkesten saklamak zorundadır. Özellikle de Doğu Lermont'taki hainden. "Unutma Elena. Orién'de yanından uçup giden bir kelebek bile hayatını baştan aşağı değiştirebilir." BAŞLANGIÇ: 20.02.2014