İki Dünyanın Arasında Bir Aşkın Peşinde Elçin, geçmişinin ağırlığını sırtında taşıyan bir kadındır. Şehit babasının mirası, ona vatan sevgisini ve güvenliğini her şeyden önce tutmayı öğretmiştir. Fakat, yıllar önce hayatını değiştirip kendisinden uzaklaşan eski sevgilisi Giray, Elçin'in ruhuna dair gizli bir kırılma noktası bırakmıştır. Özel Harekat Polisi olan Giray aslında karanlık tarafı olan bir adamdır, Elçin'i terk etmiş olsa da onu seneler boyu Doğu görevi yapmak için geldiği şehirde gizlice izlemeye devam etmiş ve aralarındaki bağ hiçbir zaman kopmamıştır. Ama şimdi, Elçin tehlikeli bir sınavla yüzleşmektedir, Erdem... Karşısındaki bu soğuk, manipülatif kaymakamın, her şeyi gerilim dolu bir şekilde değiştireceğini bildiğinden, Elçin'in hayatı bir kez daha tehdit altına girecektir. Tutkunun, öfkenin ve ihanetin iç içe geçtiği bu evrende, Giray'ın Elçin için her şeyi göze alabileceği bir noktaya gelirken, ikisi arasındaki duygusal bağın sınırlarını zorlayacak. Bir aşk, iki kayıp, ve kaçınılmaz bir tehlike... Aralarındaki bu sarsılmaz bağ, hem aralarındaki savaşı hem de kalplerini ateşle yoğuracak. "Sen.." dedi öfkeyle yüzüme bakarken. "Sen, dokunmaman, sevmemen gereken bir insanı delicesine istemenin nasıl acı verdiğini biliyor musun, söyle bana!" bir iki adımla bana yaklaştığında ondan uzaklaştım. "Benden uzakta, varlığımdan bihaber yaşayıp kendine yeni bir hayat kurmanı izlemek, kolay mıydı sanıyorsun?" Biliyordum, o hissin nasıl insanın içini körlemesine yaktığını biliyordum. Ama ona ve mesleğine zarar vermemek için ondan uzakta durmam gerektiğini de biliyordum. "Dokunamıyorsan, istemeyeceksin de." diye fısıldadım yapay bir nefretle. "Senin artık hiç bir şeye hakkın yok Giray!"

Aile-asker kurgusu✨️ 🪷 Gözlerime bakmaya devam ederken sordu. "Sen benim kim olduğumu biliyor musun?" kafamı aşağı yukarı salladım. "Abim!" dedim gür bir sesle. "Abimsin sen benim!" Afalladı. Ona, sen uzaylısın desem bu kadar şaşırmazdı hani. "Ne?" dedi. "Nil ben. Kardeşinim!" 🪷 07.09.24✨️ #aile 1 12.09.24✨️ #gençkurgu 1 21.08.2024🍭 18.07.2025🍭 (TAMAMLANDI)

"Umutlarıma tutunarak mucizeler yarattım." - Dışardaki yağmur sesi biraz olsun dindiğinde elimdeki mumu çekmecenin üzerine koydum. Gözlerim yavaştan kapanmaya başlayınca gözümden bir damla yaş yanağıma süzüldü. Sonra ise dudaklarımdan hayatımı tamamen değiştireceğini bilmediğim o kelimler döküldü. "Bir mucize olsun." - En acısı da neydi biliyor musun? Ölüm ile kapattığın gözlerini zorla hayata açtıracaklardı. Peki ya, umutları tükenmiş biri en fazla ne kadar yaşayabilirdi? - ✨06.05.21-15.08.22✨

Ay Tanrıçasının varisi , Son ejder soyunun süvarisi Luna Santana... Cadıların laneti ve çözmesi gereken büyük bir kehanetin kor alevleri içine , anlamadığı bir anda düşen Luna , bilmediği bir çok kapıyı da beraberinde açacak ve tüm sırları açığa çıkaracak... Gelin hep birlikte Luna'nın zaten aksiyonlu ve değişik hayatının birden daha da aksiyonlu ve fantastik bir hayata dönüşmesini görelim. Kapak Tasarımı : @azureebblue

* Hikayemden her hangi bir isim veya alıntı gibi benzeri şeyler alındığı taktirde yasal işlemler başlatılacaktır * * Hikayenin konusu ve fikirler tamamen bana ayitir * Yazım tarihi 15 ağustos 2025 ben HAZAL DAĞHANLI Urfa'nın büyük olan DAĞHANLI aşiretinin ağası babam MEHMET DAĞHANLI nın kızıyım. babam beni çok sever küçüklüğümden bu yana hep onun yanındaydım bana herşeyi öğretmeyi çok istediği için o ne dese onu yaptım ve bu yaptıklarımın arasında en büyük fedakarlığı da okulumu bırakmak oldu liseyi bitirdikten sonra tek sözüyle herşeyi silip attım . geleceğimi, umutlarımı ,hayellerimi ve birçok şeyden sadece babamın bir isteğiyle silip attım herşeyimi . ben dahil olmak üzere 5 kardeştik 2 abim ben ve benden küçük olan erkek kardeşim ve bir kız kardeşim vardı annem ve babam bizi en iyi şekilde yetiştirmişti saygı ,sevgi ,merhamet ,adelet bunlar çok önemliydi. ama bu topraklarda daima kız çocukları hep bir adım geride geliyordu tıpkı benim hayatımda olduğu gibi ama ben artık boyun eğme meye karar vermiştim işte benim savaşım şimdi başlıyordu. çünkü tüm aileme sırtımı dönecek herkesi yok sayacak ve bu topraklardan kurtulacaktım artık çünkü bu son olan olay beni kendime getirmiş ve ben artık hayatımın iplerini elime almaya karar vermiştim...

Yanlız bir adam düşünün. İşkolik, kaba, sert, iri yarı. Öyle ki insanlar onun gözlerine bakmaya korkarken bir anda hayatına giren minicik bir bedenin bu adamı bir kediye dönüştüreceğini kim bilebirdi ki? ○○○○○○○○○○○○○○○ Kucağındaki minik kızına baktı içine dolan sevgiyle. "Babasının güneşi, güzeli. İyiki geldin babam. İyki girdin hayatıma. Mis kokulum.." ○○○○○○○○○○○○○○○

*DÜZENLENECEK* Rahatsız olacaklar için, bolca argo kelimeler, madde, şiddet +18 ögeler vardır. Duyar kasacaksanız veya toksik watty girls iseniz engelleyip geçin. WATTPAD PLATFORMUNDA "GECENİN ZEHRİ" ADLI İLK VE TEK KİTAPTIR!!!!

Genç ressam Neva Alanka, yıllardır kalbinde ve aklında üzerini örttüğü kişiyi sır gibi saklıyordu. Aslında her şey açıktı, görmek isteyen görüyor, duymak isteyen duyuyordu. Ama Roman Oflaz... O sevgiyi yıllarca görmedi, o sevgiyi dile getiren kelimeleri duymadı. O sevginin üzerini örten katran karası renkteki nefreti ise anlayamadı. Neva Alanka, tüm tablolarında tek bir kişiyi ve o kişinin ona bıraktığı acıyı yansıttı. Fırça darbeleri, kalbini dinleyerek kağıtların üzerinde ağır ağır gezindi, anılar, acılar, görünmeyen yaralar çizdi. Sevdiği adam için sesini kaybetmişti, özünü, ruhunu unutmuştu. Kimse anlamadı. Roman Oflaz ise, onun adını haykıran küçük kızı duymadığı gibi onun kalbine bıraktığı acıyı da, ruhuna açtığı derin yaraları da bilmedi, görmezden geldi. Her karşılıksız aşktan, bir nefret doğardı... Neva Alanka, kalbini parçalara ayıran, ruhuna daima kanayacak yaralar açan, şen sesini duymayan, onu hiç görmeyen Roman Oflaz'a, yara mı olacaktı yoksa yara bandı mı? KİTABIN TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR, (Ç)ALINTI DURUMU OLURSA HUKİKİ İŞLEMLER BAŞLATILACAKTIR. 02/02/2025

(Gerçek aile kurgusudur) Birinin ölmesini engellerken kendiniz ölümle burun buruna gelseydiniz ne hissederdiniz? Deren, arkadaşının intiharını engellemeye çalışırken düştü çatı katından. Sonsuzluğa kapattığını düşündüğü gözlerini açtığında kendisini yeni bir aile bekliyordu. Tüm yaşamı boyunca yanında olan, düştüğünde kaldıran, gerektiğinde azarlayan abisi onu hatırlamıyordu. Çocukluğunun geçtiği ev ona yabancıydı artık. Hafızasını kaybettiğini düşünen ve onu çok seven bir aileye ise daha çok yabancıydı. ©Tüm hakları saklıdır. Herhangi bir çalıntı durumunda adli işleme başvurulacaktır.

Şimdi düşününce o güne geri dönsem yine o arabaya biner miyim diye sorguluyordum. Bana attığı ilk mesaja cevap verir miydim? Bu yaşadıklarımızı yaşayacağımızı bilsem hayatımdaki ilk keşkeye dönüşen adama büyük bir aşkla tekrar bağlanır mıydım? Tüm bunların yaşanacağını bilsem bile yine o arabaya binerdim. Yekta benden gitmiş olsa bile onun arkasında bıraktığı şey benim için paha biçilemez değerdeydi. Şimdi buradayım, Yekta'nın karşısında. Kucağımda bir yaşına basmak üzere olan kızımla beraber. Kızım. Kızım diyordum çünkü Asya hiçbir zaman Yekta ile bizim kızımız olmamıştı. O sadece benim kızımdı. Yekta'nın Asya'nın üzerinde gezinen bakışları, gözlerinde ve yüzünde edinen o şaşkınlığı beni öfkelendiriyordu. Oysa ben Asya'nın yüzünü ona göstermeyecektim. Yekta hayatı boyunca Asya'nın yamacına bile yaklaşamayacaktı. Bunu hak etmiyordu. Yekta şu an kızımı görmeyi hak etmiyordu. Kader bir şekilde yollarımızı kesiştirmese dünyanın bir ucunda birbirimizden habersiz bir şekilde yaşamaya devam edecek, belki de birbirimizin adını ağzımıza almayacaktık. Çünkü ben iki yıldır onun adını ağzıma almamıştım. '310324 🔗