Güzeller güzeli Zeynep... İki adam ve bir kadın. Afran'ın mutlu olmak istediği tek masal prensesi Zeynep'ti. Zeynep'in masalında aşık olduğu prens Afran'dı! Lakin masalın iyi adamı Kadir'di... O babası ve sevdikleri tarafından bir kuleye değil Mardin'de bir konağa hapsedildi. Afran konağın kapılarını kırarak girdi içeri fakat sevdasının Arafı değilde Afran'ı olarak kalmak istedi. Onu bir seçime mecbur bırakmadan arkasını dönüp çıktı. Kadir sarıp sarmaladı. Adamın kocaman bir yüreği ve yüreğini dolduran küçük bir Zeynep'i vardı. Afran'a sorsan kavuşamayan bütün masallar Zeynep'ti... Kadir'e sorsan yürek sızısıydı. Zaten Zeynep'e soran olmadığı için kimisine göre Leyla, kimisine göre Zin... Ne olmak istersen diye sordular, o an aklımda sadece Afran'a Zeynep olmak geldi. Onun tek dileği Afran'a Zeynep olmaktı ya, kaderde Kadir'e eș olmak vardı. Kavuşamayan tüm sevdalar Zeynep'ti! Üç ayrı insan. İki farklı din aynı dua... İki adamın Zeynep olan kalbi... Allah der ki; kimi benden çok seversen onu senden alırım... Ve ekler: "Onsuz yaşayamam" deme, seni onsuz da yaşatırım. Ve mevsim geçer, gölge veren ağaçları dalları kurur, sabrın taşar, canından saydığın yar bile bir gün el olur, aklın şaşar. Dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur, öyle garip bir dünya. Olmaz dediğin ne olursa varsa hepsi olur..." Düşmem" dersin düşersin. "Şaşmam" dersin şaşarsın. En garibi de budur ya "Öldüm" der durur yine de ölmezsin. Üç kalp yandıkça yanıyordu. Öldük diyorlardı ama ölmüyorlardı. ZEYNEP KİTABIMIN KURGUSU WATTPADE ŞUANA KADAR HİÇ YAZILMAYAN BİR KURGUDUR. (Ç)ALINTI VEYA TAKLİT EDİLMESİ HALİNDE GEREKLİ HUKUKİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR.

Paralı ajan olarak yer altında çalışan Liya, Kelebek takma ismini kullanan birinden iş teklifi alır. Kendisinden Jan Kvasov'u araştırması ve bir açık bulması istenir. Kendisine fazlasıyla güvenen Liya, yüklü bir miktar para karşısında bu teklifi kabul eder. Karanlık bir oyunun içine düştüğünü fark edemeyen Liya, işi bitirmek için her türlü yöntemi dener. Bir yandan saklanan annesi, bir yandan bilinmeyen ve üstüne kimliği deşifre olan Liya'nın hayatı kabusa döner. Ortada birden fazla oyun dönmektedir. Bu oyunların merkezi Liya gibi gözükse de aslında çoğu oyunların gerçekleşmesi için sadece bir araçtır.

"Ali," dedim titreyen sesimle. "ben... özür dilerim Ali. Özür dilerim. Ali..." Soluk alıp veriş sesini duyabiliyordum telefonun diğer ucundan. Bu anı dondurabilsek ve bir kavanoza koyabilsek ben evim yapardım o kavanozu. "Ne için?" Gelen geçen insanlar omzuma çarpınca çok ortada durduğumu fark edip kenara çekildim. Gözüm bulanıyordu. Silmek için elimi bile kaldıramıyordum. Öyle utanıyordum ki. "Ali... biliyorsun işte. Ben karşılık vermedim. Hemen ittim onu Ali, ne olduğunu bile anlamamıştım. Ben... çok içmiştim." Yanaklarımdaki gözyaşı akmaya görsün hemen buharlaşıyordu. Soğuk acıyı bile hapsedecek kadar kuvvetliydi. "Ali bir şey söyle." "Vera," dedi. Kaskatı kesilmiş bedenim birden çözüldü sanki. Omuzlarım çöktü. Tek tek akan yaşlar, sicim oldu gözlerimden salınan. "Ben yapamıyorum sevgilim." "Dur, dur lütfen Ali, beni dinle. Ben ona hiç ümit veren bir şey yapmadım. O... o bana yakın olmak istiyordu ama ben hiç izin vermedim. Yemin ederim Ali. Yemin ede-" "Vera evlen benimle... Lütfen."

Şimdi hiç bilmediğim bir şehrin, hiç bilmediğim bir sokağındayım... Yanlız mıyım? Tabiki de "Hayır"... Sensizliğim ve tıklım tıklım yalnızlığım benimle... Sen peki? Sende bensiz misin ? Yoksa aklından bile geçmeyen bir geçmişin miyim senin için ? Senin bir kere yolun benden geçerken, benim bütün yollarım sana çıkıyordu.... Nerede olduğum pek önemli değil ... Aklımda senin olduğun bir yerde, sensizlikleyim.... ☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆ Hikayemin kullanım, paylaşım ve çoğaltma hakkı yanlızca bana aittir. Bu durum noter tarafından da onaylı olup, benim bilgim dışında çoğaltılması, yayınlanması ve yazarı belirtilmeden alıntı yapılması yasaktır. Bu kuralların ihlal edilmesi durumunda, ihlal eden kişi yada kişiler hakkında kanuni yollardan işlemlerin başlatılacağı duyurulur. İlk yayın tarihi: 02.04.2015