Çevremdeki ağaçlar aynı gözükseler de aynı değiller. Uzaktaki dağlar bildiğimden daha soğuk. Rüzgar aynı hissettiriyor belki ama o bile tanıdığım rüzgar değil. Çünkü benim dünyamda çoktan unutulmuş büyüleri taşıyor kucağında. Olduğuma inandığım yerde değilim. "Bana her şeyi anlat. Bana dünyanızla ilgili her şeyi, en küçük detayına kadar anlat." Ben, Eira Morwen, dönmenin bir yolunu öğreneceğim. Ve ancak her şeyini bilirsem büyüyle ve korkunç canavarlarla dolu bu dünyanın girişini de çıkışını da bulabilirim.

Yaşamı boyunca hiç kimsenin onu "tehlikeli" olarak nitelendireceğini düşünmezdi. Eh, hayat bazen hoş olmayan sürprizler yapabiliyordu. "Nefes al," dedi kendine. "Çünkü her an biri gelip onu senden alabilir." Ölüme kapadığı gözlerini bir öncekilerden çok farklı, çok daha karanlık bir dünyaya açmıştı. Tek bir bakışla tüm o renklerin, o sihrin ve mükemmeliyetin ondan çok uzakta, geçmişte kaldığını anladı. Yakında uğruna savaşması gereken tek şeyin canı ile sınırlı olmadığını da anlayacaktı. Belki bu gökyüzü bile olmayan evrende, kalbini verdiği cesaret timsali oğlan, belki de sayısız esir ve acılı ruh. Her biri Alessia'nın büyüsünü ve kılıcını savurması için dualar ediyordu. Yüzlerce Labradorit, Garnet, Sitrin ve Yem edilmiş ruh refaha kavuşacak ya da daha karanlık günler ile karşı karşıya kalacaktı. Alessia ruh yiyen bir imparatoru yerle bir edebilir miydi? Edemezsin demişlerdi. Göreceklerdi.

Aydınlık Vaadi'nin sakin limanı, o gece karanlıkla yıkanmıştı. Prenses Elara, balıkçı sevgilisini kurtarmak için gizlice lanetli gemiye sızmıştı. Fakat aniden, ölü denizcilerin dehşet verici saldırısına tanık oldu. Balıkçı, ölü denizcilerin acımasız pençeleri arasında parçalanıyordu, prensesin gözleri korkuyla doluydu. Prenses korkuyla parıldamaya başladı. Bu parıltı elbette asırlardır hayatta bile sayılmayan Ölü Korsan Jhon'un dikkatinden kaçmayacaktı. Onun kanının ölüleri yeniden diriltmek için hayati bir rol oynadığını görür görmez anlamıştı. Efsaneleri herkes bilirdi, Jhon bile. Ölü denizcilerin karanlık gölgeleri içinde kaybolan prenses, içindeki aydınlık gücünü hissederek, umutsuzca direnmeye çalıştı. Sevdiği adamın sonunu getirmiş lanetli bir mürettebatla aynı gemideydi. Üstelik en büyük dilekleri için anahtar görevi görecekti. Ölü Jhon ne kadar kötü biriydi? Belki de en az namı kadar.

Biri yeşil diğeri parlak kırmızı renkte iki elma düşünün. Bu cümleyi okuyan insanların (istatistiksel verilere göre) %97'si bu elmaların görüntüsünü zihinlerinde hemen canlandırırlar. Ancak afantazya sorunu yaşayan kişiler bu nörolojik süreci başlatamazlar. Çünkü zihinlerinin görme yeteneği yoktur. ••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• Yazdıklarını zihninde canlandıramayan Faye, romanlarının geleceğinden şüphe duymaya başlar. Gözünde canlandıramadığı hikayelerle başarıya ulaşması ve okurları derinden etkilemesi mümkün görünmemektedir. Yorucu bir çalışma gününün ardından yarım kalmış onlarca hikayenin bulunduğu sayfalar üzerinde uyuyakalır. Gözlerini açtığındaysa kendini yazdıklarının içinde bulur. Afantazi rahatsızlığı hakkında daha fazla bilgi edinmek için: https://my.clevelandclinic.org/health/symptoms/25222-aphantasia ziyaret edebilirsiniz. Konuyla alakalı makale: https://www.researchgate.net/publication/344526764_Aphantasia_imagination_and_dreaming -- • •

Ekonomik krizler, toplumsal olaylar ve teknolojinin hızla gelişmesinin ardından insanlık durağanlığını yitirmiş, hızla evrendeki her şeyin sonunu getirmeye çalışırcasına doğaya zarar vermekteydi. Her şey en kötü haliyle bile güzel giderken küresel iklim krizi kapıyı çalmıştı. İnsanlık bu misafirin geleceğini biliyordu ancak hazırlık yapmamış, işini son güne bırakmıştı. Farklı bölümlerden mezun olan 5 yakın arkadaş, son zamanlarda yaşanan iklim krizinin üzerine kafa yormaya başlamıştı. Ülkeler aşırı kuraklığa çözüm olarak suni yağmurda karar kılmış ve birçok ülkeden bilim insanının katıldığı bir kurul oluşturulmuştu. Bu kurulun amacı, hızlı bir şekilde dünya genelinde suni yağmur projesini gerçekleştirip, kuraklığa son vermekti. Doğada yaşanabilecek felaketleri hesaba katsalar da projenin insanlığı yaşanan krizden kurtaracağı konusunda ortak karar alınmıştı. Bu projeye karşıt görüşlü olan bir çok bilim insanı tepki gösterse de engel olmayı başaramamıştı. Meteorolojist Mustafa Demir, bu kişilerden en önemlisiydi. Mustafa Bey elinden gelen her şeyi kullanarak projeye karşı çalışmalar yapmaktaydı ancak bu savaşı kaybetti, proje gerçekleşti. İnsanlığın sonu olacak yağmurlar başladığında yapacak bir şey kalmamıştı. Ülkeler şimdi de insan ölümlerinin başladığı, karantinalardan kaçan ve sadece iklim krizi ile değil açlıkla sınanan insanları zapt etmeye çalışmaya başlamıştı. Mustafa Bey ve onunla yolları kesişen bu 5 arkadaşın yolculuğu tam da burada başladı. Aşkı, arkadaşlığı, doğayı ve varoluşlarını sorgulayan gençlerin ve Mustafa Bey'in hedefi belliydi, hayatta kalmak ve hayatta tutmak, en önemlisi de insanlığı bu beladan kurtarmak.

24 Krallıktan gelen genç prens ve prensesler için kurulmuş bir Kraliyet Okulu. Ancak acımasız bir suikastçı kendini soyluları teker teker öldürmeye adamıştır. Kaçış yok. Teslim olmak yok. Oyuna hazır mısınız?

Annesini ve kız kardeşini kaybeden Prenses Euria Vaseva, onların intikamını almak için yıllarca kendini eğitmiş, ve Ocreya Krallığının en ünlü suikastçisi olan Gümüş Firari kimliğine bürünmüştür. Hedefine çok yaklaştığı sırada babası, Ocreya Kralı, Gümüş Firari denen suikastçının yakalanmasını emreder ve Euria kendini son derece zor bir durumun içerisinde bulur. Bir seçim yapması gerekiyordur. Suikastçı kimliğini terk edip tahta geçecektir ya da intikamın peşinde tacını devredecektir.

Tüm diyar, doğudaki savaş yüzünden kaosa sürüklenmiştir. İmparatorluğu ayakta tutmanın ve Wisteria'yı kurtarmanın tek yolu ise Saige Nerth ve Zaiden Regheena'nın kimsenin neye benzediğini bilmediği bir kahini bulmasıdır.

KARANLIK VE AYDINLIK SERİSİ / KISIM I Feray Eldem, psikoloji okurken aynı zamanda Karaköy'de bir sanat galerisinde çalışmaktadır. Gece yarısı telefonuna gelen mesaj ile galeriye gittiğinde patronunu ölü bulur ve işlenen cinayet ile Feray şüpheliler listesinde bir numaraya yerleşir. Cinayetin hemen ardından evine kırmızı zarflar gelmeye başlar. Her zarf bir bilmeceden ibarettir ve cevap doğruca diğer zarfa gitmektedir. Çocukluğundan beri babasıyla define avı oynayan Feray bu gizemi çözmeden edemez ve varını yoğunu şüphelisi olduğu cinayeti aydınlatmaya koyar. Bu süreçte ise ona karşı dairesine yeni taşınan, imalı sözleri ve tavırlarıyla Feray'a hatırlayamadığı geçmişinden geldiğini düşündürten, son derece gizemli bir karaktere sahip olan Hektor yardım eder. Bilmeceler çözüldükçe geçmişin kapıları aralanır ve yaralı zihinler bir araya gelir. ✨ "Yaralı zihinler bir araya geldiğinde Dite Şehri'nin kapıları aralanır. Kırmızı daireler sarar etraflarını. Sınırdan geçen ruhlarını ölçer, kader tartısı."

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.