MeryemArvasss
- Reads 201,377
- Votes 10,309
- Parts 42
Yağmur ormanın üstüne ağır ağır düşerken, gökyüzü sanki bir sırrın yükünü taşıyordu.
Her damla, bir kalbin daha susacağını fısıldıyordu.
Ben yalnızca yanlış bir anda, yanlış bir yerdeydim.
Bir silah sesi duydum.
Bir adam yere düştü.
Ve o an kader, yönünü değiştirdi.
O geceden sonra hiçbir şey aynı olmadı.
Çünkü o an...
Biri beni gördü.
Biri beni aradı.
Biri beni vurdu.
Adı Barlas'tı.
Ya da sadece o geceyi hatırlatan bir lanet.
Gözlerini ilk kez gördüğümde, yağmur durmadı.
Çünkü gökyüzü bile bizim hikâyemizden korkmuştu.
O beni öldürmek için mi buldu, yoksa kurtarmak için mi bilmiyorum.
Ama emin olduğum tek şey var:
O gece bir adam ölmedi sadece.
Ben de öldüm.
Ve bir yanım hâlâ o ormanda, o yağmurun altında nefes alıyor.
Bazı hikâyeler "bir bakışla" başlar.
Bizimkisi bir kurşunla.