"Co widzisz, kiedy patrzysz w lustro?" Czy kiedykolwiek patrząc w swoje odbicie zastanawialiście się kim jesteście? Ja.... No cóż. Panicznie bałam się tego kogo w nim widzę. Przerażało mnie wszystko co w nim widziałam. Bałam się wyrażać swoją opinię, bo z tyłu głowy wciąż słyszałam głos, który podpowiadał, że nikogo to i tak nie interesuje. Nigdy też nie mówiłam tego na co tak naprawdę mam ochotę, bojąc się, że i tak tego nie dostanę. Nie patrzę na siebie z zadowoleniem, wciąż wymieniając jedynie swoje wady. Uważam, że nie zasługuję na miłość, szczęście czy też przyjaźń. W końcu ciągle powtarzano mi, że nie jestem dość dobra. Wystarczyła zwykła kłótnia, aby z dobrej córki, stać się tą najgorszą. Wystarczyła różnica zdań z koleżanką, by stać się jej wrogiem. Ale dla niego... Dla niego byłam wyjątkowa. I to nas zgubiło. Ostrzeżenie. W książce pojawiają się zaburzenia lękowe, stany depresyjne, zaburzenia odżywiania czy też kwestionowanie własnej wartości. Jeśli jesteś osobą wrażliwą, zastanów się czy ta książka będzie dla ciebie odpowiednia.

Dla Cartera muzyka jest całym życiem. Gdy rodzice zabraniają mu udziału w konkursie dla młodych talentów z powodu złych ocen chłopak nie zamierza się poddawać. Ma prosty plan, który nie będzie kosztował go wiele wysiłku - zawróci w głowie jakiejś naiwnej kujonce, która pomoże mu na sprawdzianach i odwali za niego brudną robotę. Jego wybór pada na Aurelie. Problem w tym, że ta "naiwna kujonka" nie jest wcale taka głupia, jak mu się wydawało. A na liście osób których nie trawi Carter zajmuje zaszczytne pierwsze miejsce. Książka jest przeznaczona dla osób powyżej 14 roku życia.