Jest to jedynie krótka scena, z której dowiecie się mniej więcej, co dzieje się po epilogu Między Wierszami. Zachęcam do zapoznania się po przeczytaniu tej książki. Ten ,,rozdział'' nie zniknie, więc w każdej chwili możecie do niego wrócić.

Krótkie opowiadanie w zimowym klimacie. Tatiana Aleksandrovna po długiej nieobecności w końcu powróciła do akademii - szkoły z internatem, do której uczęszczały dzieci najbogatszych ludzi w Rosji. Nikt nie miał pojęcia, co przez ten czas działo się z dziewczyną. Nikt, prócz dyrektora i jego siostrzenicy, która została jej współlokatorką. Miała nadzieję na to, że uda jej się odzyskać swoją upragnioną samotność, jednak Rodion Aristow nie miał zamiaru dać jej spokoju. Był w stosunku do niej wredny i wyniosły, lecz gdy nikogo nie było obok, patrzył na nią, jak na cenny skarb, który za wszelką cenę pragnął chronić. Czy kłamstwa, którymi oboje się karmią, okażą się na tyle piękne, iż nigdy nie przestaną w nie wierzyć?