Veronika'nın Günlüğüne hoş geldiniz!

Dünya zümre sistemine tekrar dönmüştü ve alt sınıftan olan Karen, bu sistemin zorluklarıyla mücadele etmeye çalışırken en yakınının ölümüyle hayatı tamamiyle değişecek, kendini Tanrının Oyunları'nda bulacaktı. Hayatta kalmaya ve katili bulmaya çalışırken işi hiç de kolay olmayacaktı çünkü tanrı tarafından en başından beri zaten bir oyunda olduğundan haberi yoktu. Katiller, oyuncular ve avlamak için bekleyen avcılar, alınacak intikam ve güven vermeyen aşıklar... Karen ve Tanrı'nın savaşında kazanan kim olacak? * "Yaralarını saklama..." ensemde hissettiğim nefesiyle beraber ürperdim. "Onlar, çok çirkin ama." dedim sesim çatlarken. Saçlarımı önüme yavaşça itti ve enseme yumuşak bir öpücük kondurdu. "Sen benim gördüğüm en güzel şeysin ve bu yaralar," sırtımdaki yaraları tek tek öperken konuştu, "senin ışığını asla söndüremez çünkü sen, benim için, eşsiz bir madenden çıkma bir taşsın. Ne gözlerimi, ne de kendimi alamıyorum senden. Bu yüzden izin ver, seveyim seni. İzin ver, öpeyim çirkin dediğin güzelliğini. Saklama, izin ver ki, yok olayım gözlerinde, izlerinde." *

Krallığından kaçak yaşayan bir büyücü, çocukluğundan beri sığındığı, iksir tüccarı diye bilinen bir adam, herşey böyle başlamıştı işte. Savaştan yeni çıkmış altı krallık ve gizemli bir dünyada Lucia, kendini geliştirip iyi bir büyücü olabilmek için ilerlediği bu yolda bilinmeyen tüm sıraları açığa çıkarıp, kendini tehlikeye atacağını hiç düşünmemişti. Ya da asıl tehlikenin aslında kendisi olduğunu hiç tahmin etmemişti. İhanetler, savaş, katliam, tehlikeli yaratıklar, yıkılmış krallıklar ve öldürmeye hazır cellatlar... Lucia, geçmişini bulmaya çalışırken en yakınlarının bunu elinden aldığını öğrendiğinde herşeyi baştan yazacaktı. * "Ona karşı gelebileceğini mi sanıyorsun?!" duyduğum sesle arkamı dönüp alayla sırıttım. O ise bu hareketime karşın imkanı varcasına daha da kaşlarını çattı ve ardından "Seni pis cadı!" diyerek bana doğru öfkeyle adımladı. "İlk olarak, ben cadı değil bir büyücüyüm." dedim ve bir adım ona yaklaşıp sağ elimi açıp sağa, sol elimi açıp sola çevirdim. "Ben ona karşı kazanacağımı biliyorum ama sen," onun aksine derin bir nefes alarak havalanan ayaklarına ve nefes almak için çırpınan ellerine baktım. "ama sen bana karşı gelebileceğini mi sanıyorsun?" *