'Ömrüm, pek sonrasında karşılaştığım, tesadüfe inanmayan kafamı karıştırdığın için, geçmişinle, geleceğinle iyinle, kötünle zihninle, kalbinle öfkeli çıkan sesinle, merhametle bakan gözlerinle, Kısacası her şeyinle, seninle bir ömür geçirmek istiyorum. Geçmişimde yer ettiğin zaman yetersiz benim zannımda güzelim, geleceğimde ol istiyorum. Geçmişinde var mıyım bilmiyorum ama geleceğine ortak olmak istiyorum, güzel anılarına aracı olmak istiyorum. Seni varlığında, yokluğunda özlüyorum, sevgimi kabul et istiyorum. Seni çok seviyorum... Eğer o güzel gözlerini arkana çevirirsen sana bir teklifte bulunmak istiyorum :)' Ve yanlış kişiye edilen bir evlilik teklifi, beraberinde gelen trajikomik hikaye...

"Warthia'nın Çağrısı" Athena'nın dünyası, bir müzeye yaptığı tek bir ziyaretle altüst olur. Eski bir kitap, ona kaybolmuş bir dünyanın kapılarını açar. Sayfaları boş olan bu kitap, Athena'yı Warthia adında karanlık ve büyülü bir dünyaya çeker. Ancak Warthia, sıradan bir yer değildir. Tüm yasaklar, eski düşmanlıklar ve bilinmeyen güçlerle dolu bir yerdir. Athena, bir zamanlar güçlü olan Jamertha Krallığının kaybolan vârisi ve Sirius'un lanetli gücünü taşıyan son kişisidir. Warthia'nin geçmişi, onu ve krallığını yok eden sırlara sahiptir. Kaderin, en karanlık sırlarını gün yüzüne çıkardığı bu dünyada Athena, yalnızca hayatta kalmakla kalmayacak, aynı zamanda Warthia'yı yeniden şekillendirecek bir gücü keşfedecektir. Hazır mısınız? Kaderin en karanlık sırları aydınlandığında, neye sahip olacaksınız? Warthia'nın Çağrısı yükseliyor, kalbinizin neye cevap vereceği ise yalnızca size bağlı...

Ellerimi göğsümde birleştirmiş ona baktığımı görünce o da şaşırmıştı. "Ne oldu?" Aklımdan geçenleri söyledim "gerçekten çekilmezsin!" Gerçekten çekilmezdi. Aniden soru dolu bakışlarının yerine muziplik geçmişti. Hafif öne doğru eğilip yüzlerimizi bir birine yaklaştırdı. Aptalca sırıtırsan ve benim kalp atışlarım kulaklarıma gelirken o sakince konuştu. " En azından yakışıklıyım." Bir de geri çekilirken göz kırpmasın mı? Delirecem! "Bu ne mütevazilik Faruk bey?" Arabanın önüne gelince ona döndüm. Binmeden, buraya kadar benimle gelmiş adama en azından bir veda etmeliydim. Ayrıca belgeleri evime getir esini söylemeliydim. Elimden geldiğince askeriyeye gelmek istemiyordum. Fakat arkamı döndüğümde gözlerime dolu gözleriyle bakan bir adam görmeyi beklemiyordum. Ne olduğunu anlayamadım. Kötü bir şey mi demiştim? "Lütfen, lütfen Asena. Bana eskisi gibi seslen. Ömer de, Faruk deme." Sesi titremişti. Tıpkı babam gibi... Ben bugün sayısız kalp kırmıştım bilerek yada bilmeyerek. Birini daha kaldıramazdım. Ben böyle biri değildim. "Ta-tamam, özür dilerim Ömer. Ama bana en azından gerçek ismini söyleyebilirdin. Hem Ömer görevdeki adın değil miydi? Neden?" "O sana ait Asena, sadece sana güzelim."

Hikayede kusur varsa bendendir, İslam'dan değil. Hikayeye yorum yaparken lütfen argo kelimeler kullanmayın. "Seni nasıl sevdiğimi bilsen gitmezsin. Bilmediğinden gidiyorsun ben biliyorum."

Seni unutursam ey Kudüs! Sağ elim hünerini yitirsin. Seni anmaz, Kudüs'ü en büyük sevincimden üstün tutmazsam, dilim damağıma yapışsın! | Tevrat - Mezmurlar 137.