(TAMAMLANDI) "Çünkü ruhundaki İz'i gördüm Tavşan. Bana bakarken o izin sevilmesini isteyen o kadını gördüm. Benim gibi birini." Başlangıç Tarihi : 06/08/2023 Bitiş Tarihi : 26/09/2023

❗Yetişkin İçerik Barındırır❗ 0546****; Şu beynini bir rüzgara çevirde ceryan yapsın lan! 0546****; Burası sanayi bak altını çiziyorum sanayi! buranın içinden şortla geçilir mi lan?! 0546****; Şortu bırak senin buranın içinde ne işin var?! 0546****; Beynini en son nerde terk ettin sen?! 0546****; Kafayı mı yedin amına koyayım?! Ekin; Ben mi dedim koskoca sitede gidin fırını, marketi, bakkalı sanayinin içine açın diye?! Başlama Tarihi: 11 Haziran | 23:46

Her şey abimin düğününde beğendiğim çocuk yerine abimin arkadaşının numarasını almakla başladı. Liya; Analar neler doğuruyorr Liya; Kaynanam abartmışşş Liya; Kurban verene boyuna postunaaa Liya; Gözlerinin mavisinde boğ benii Tıpçı kocam; Öncelikle iyi akşamlar Liya Tıpçı kocam; Benim gözlerim mavi değil yeşil Tıpçı kocam; Tıpçı değilim polisim Tıpçı kocam; Adım da Barlas. Liya; Barlas abi? 🌸07.08.2023🌸 #1 polis 12.08.2023 #1 mahalle 13.08.2023 #3 mizah 13.08.2023 #2 eğlence 17.08.2023 #3 aşk 18.08.2023 #3 texting 18.08.2023 #2 genç kız edebiyatı 18.08.2023 #1 yarı texting 18.08.2023 #3 kısa hikaye 18.08.2023 #2 gençkurgu 22.08.2023 #1 aksiyon 24.08.2023 #3 genelkurgu 24.08.2023 #1 sevgi 31.08.2023

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

İnsan kendini düşünürdü değil mi? Ben öyle değildim. Niye değildim? Niye her zaman en son düşündüğüm kendimdi? Acılarıma, hayal kırıklıklarıma, sevgime rağmen. Sevdiklerim için acılarımı, benliğimi unutuyordum. Sevdiklerim için her şeyi yenerdim. Yenebilirdim, yenmek isterdim. Ama yenildim. Onlar için en kötü şeye yenildim, ölüme. Ölümüme. Artık bu hayata karşı yenilgim olmaz sanıyordum, hayata karşı son bir kez daha yenildim, aşka. Aşkıma. Kazanmak isterken kaybetmek en kötüsü. Kaybederken kazanılır mı? Ama ben galiba kaybederken kazandım. Hem ölümüm de hem aşkım da. __ Bölümler düzenlemeye alındı.

Gerçek ailem kurgusu dur... Ben Aleska soyadı ve ailesi olmayan ama binlerce hayranı olan kız... Ben Minel Sayra Aksoy soyadı olan ve sözde bir ailesi olan kız... ************ " Üçüzlerin zaten bir dördüze ihtiyacı yok onlar zaten tamlar , bizimde bir kardeşe ihtiyacımız yok seni bir tek annem ve babam sever ki onlarda senin gerçek yüzünü gördüklerinde seni sevmeyi bırakacaklardir..." " Benimde zaten bir aileye ihtiyacım yok..." Benim bir aileye ihtiyacım vardı... Üçüzler belki kendilerini tam hissediyordu ama ben kendimi tam hissetmiyordum... ************* " Biz de artık abi deme aşamasına mı geçsek ?!" Diyen Barış abiye kaydı bakışlarım. " Daha değil..." Diye mırıldandım hafif tebessüm ederek . Onlara sahip olduğum için artık kendimi dünyanın en şanslı insanı hissediyordum... ( İlk 4-5 bölüm sıkıcı ve ergence gelebilir ama daha sonra düzeliyor merak etmeyin ) ( Kitap final verdikten sonra düzenlenecektir bu yüzden okurken yazım yanlışlarına ve noktalama işaretlerine fazla takılmayın hızlı yazdığım için çok dikkat etmiyorum haberiniz olsun)

Patron: Yanımdayken böyle konuşamıyordun, uzaklaşınca sana bi' cesaret geliyor galiba. Ben: Diyelim ki, yanında seninle böyle konuştum. Deli gibi kızdırdım, hiç sevmediğin şeyleri yaptım, kötü sözler söyledim. Ne yaparsın? Patron: Kendini altımda bulursun. Gözlerim kocaman açıldı, hatta bacaklarım istemsizce titredi ve başımı kaldırıp dehşet içinde ona baktım. O ise telefonunu kenara bırakıp, gözlerimin içine bakarak gömleğinin düğmelerini birer birer çözmeye başladı... (Yaş farkı ve yetişkin içerik vardır.)

Güneş: Polis ol, polisle birlikte ol ama asla polislik olma demişler ya Güneş: Halt etmişler Güneş: Tutuklayanım sen olacaksan polislik olmaya razıyım Çevikçi Bey çevrim içi (01.52) Görüldü (01.52)

Aklıma Şeker Portakalından Zeze'ye ait bir söz geldi: "Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi."