გროულს არასოდეს არაფერი ეკუთვნოდა, არასოდეს გაუბედავს, ასეთ ძვირფას შენაძენზე ეოცნება. ის იყო არასასურველი ნაბიჭვარი, რომელიც ყოველთვის სხვების ნარჩენებით კმაყოფილდებოდა. ახლა კი მას მიართვეს ის, რაც სულ რაღაც რამდენიმე კვირის წინ მისთვის მიუწვდომელი იყო - ის, ვისთვისაც შორიდანაც კი ვერ გაბედავდა აღტაცებით ეცქირა - მათი ერთ-ერთი ყველაზე დიდი განძი. ის მის ფეხებთან დააგდეს, რადგან დარწმუნებულნი იყვნენ, რომ გროული მას გაანადგურებდა. ის გოგონას სასჯელი იყო, სიკვდილზე უარესი ხვედრი, გზა, რათა უკიდურესი სასჯელი მოეწყოთ გოგონას მამისთვის, რომელმაც ისინი ასე ძალიან განარისხა. კარა ყოველთვის სამაგალითო გოგო იყო, მაგრამ ამან არ დაიცვა იგი. მან არ იცოდა მისი ნამდვილი სახელი. პირისპირ მას გროულს ეძახდნენ, ზურგს უკან კი - ნაბიჭვარს. ეს არცერთი სახელი არ იყ