Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

Aşk nedir? Belki de yıllardır cevap aranan yegane soru bu olmuştur. Doğan her insan, başka kelimeler sığdırmıştır aşka. Biri Ferhat'ın dağları delmesinden söz etmiş, diğeri aşkından yataklara düşen Şirin' i anlatmıştır. Asırlardır adı değişmese de anlamı kılıktan kılığa girmiştir aşkın. Peki benim tanımım ne? Aslında, aşk benim için sadece bir oyun. *** 27/08/2015*** & Tüm Hakları Kalemliğimde Saklıdır &

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Derin bir nefes aldım. Ağlamamak için gözlerimi yukarı diktim. Yavaşça, durumumuzu özetleyen şu cümleyi kurdum. "Biliyor musun? Ben en çok martıya aşık olmuş balık için üzülüyorum. Hadi diyelim, martı da imkansız olanı başarıp balığa aşık oldu. Peki yuvaları neresi olucak? Her türlü imkansızız biz... İki farklı maviyiz biz, imkansızız." diyerek arkama bakmadan, göz yaşlarımı akıta akıta yoluma koyuldum. Onsuz ve mutsuz bir hayata adım attığımı sandım sadece. Beni kolumdan çekerek, kaburgalarımı kırıcak derecede sıkarak sarıldı.Ve hayatımın en güzel sözlerini kulağıma fısıldadı. "Evet, imkansız oldu. Martı, balığa aşık oldu. O martı için hiçbir engel yok, imkansız diye bir kelime de yok. Sadece balık var onun için, ikisinin yuvası da neresi olucak dersen; iki mavinin birleştiği sonsuz mavilik olucak. Sakın! İmkansız deme bir daha bize."dedi Yavaşça kollarımı kafasından geçirip kaldırıp, boynuna kollarımı doladım. Kokusu beni mest ederken, hayatımdaki varlığının bu kadar değerli olması, beni bile korkutmuştu. En büyük örneği ise, az önce, onsuz ne kadar mutsuzsam, şimdi mutluluktan uçacaktım. Onsuzluluk, benim için yok oluştu... #02.02.2015 ©Tüm hakları saklıdır.