Alışık olduğu için asla yadırgamadan savaşmaya giden yiğit bir Türk kızı, sınırın ötesinde duran şahıstan hiç olmadığı kadar rahatsız olmuştu. Daha önce hiçbir düşmanına karşı duymadığı rahatsızlığı hissetmişti. Oysaki tarih boyunca her zaman aynı kandan olmadıkları halde birbirlerine kenetlenmiş bir şekilde bağlı olduklarını hesaba katmıyordu. Bu yiğit Türk kızı, size hiçte yabancı değil aslında. Sonuçta: Her Türk asker doğar. Ve askerliği sadece içinde bir özlem olarak değilde, gerçekten yaşayarak tatmak isteyen Kıdemli Üsteğmen Defne Kılıç, hiç olmadiği kadar sınırın ötesinde kahverengiyle buluşan ela hareli bir Yunan askerine kilitlenmiş bir şekilde bakıyordu. Sınırın ötesinde... Çok uzak değil, ama yakında değil. Kıdemli Üsteğmen Defne Kılıç, o gün gördüğü Yüzbaşı Ares Vlachos'u ilk ve son görüşü olduğunu düşünerek onu bakışlarıyla yiyip bitirmişti. Ama nereden bile bilirdi ki, Yüzbaşı Ares'in en az onun kadar inatçı ve bu bakışların karşılığını misliyle vermek isteyerek gönüllü bir şekilde ülkesine gelip onunla iş birliği kuracağını...

Odanın sol tarafından koyu tonlarda bir tane sandalye getirdim ve tam karşısına yerleştim. "Kendini tanıt, sarışın." Başını yerden kaldırıp saniyesinde, "Senin gibi katilllerin yakalanmasına yardımcı olan, bir dedektifim." diye yanıtladı. ꕥ ꕥ ꕥ Neden yapıyorsun bunları?" diye sordu. Sesi öfke ve çaresizlikle doluydu. "Sanat için, dedektif," diye yanıtladım sakin bir şekilde. "Her bir cinayet, karanlık ve güzelliğin eşsiz birleşimi. Sizler sadece birer araçsınız... Bu gösterinin bir parçasısınız." dediğimle gözlerini sıkıca yumdu. ... °Seul'ün en iyi dedektiflerinden, Han Jisung. Güney kore'nin acımasız seri katili, Lee Minho. °°Bu fic argo sözler, küfür, kışkırtıcı unsurlar ve 🔞 içerikler vb. İçermektedir. YETİŞKİN İÇERİKTİR! EĞER OKURSANIZ SORUMLULUK BENDE DEĞİLDİR! °°°dark romance (Lycoris Radiata, Japonya başta olmak üzere çoğu ülkede ölümü temsil eden çiçek olarak bilinir. Kırmızı örümcek zambağı veya Lycoris Radiata olarak bilinir.)

Mervan Ağa tabancayı havaya kaldırdı, namluyu ağır ağır çevirdi. Ağalara baktı. Sesi bu kez buz gibi çıkıyordu."Ben birini istiyorsam alırım. Kimse de bana engel olamaz! Engel olmak isteyen varsa... buyursun gelsin!" Derin bir sessizlik oldu. Kimse cevap veremedi. Kimse kımıldayamadı. Mervan Ağa tabancayı indirdi ve öfkeyle arka odaya yürüdü. Kadınların olduğu odaya girince orada da fırtına gibi esti. Herkes panikle geri çekildi. Bir tek Avşin kalakaldı. Elinde tepsi vardı. Öylece duruyordu. Gözleri kan çanağı gibi şişmiş, ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Titreyen dudaklarıyla bir şey söylemeye çalıştı ama sesi çıkmadı. Mervan Ağa bir an durdu. Onu öyle görünce içi bir anlığına yumuşar gibi oldu. Ama hemen ardından Diyar'ın yüzü geldi gözünün önüne. Diyar'ın kardeşi... düşmanın kanı...

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.