You promised me that you will always protect me You promised that you will always stay You promised that you will always love me What happen?? Where did that boy go? Why did you leave me?? Where's the promised affection you told me before?? I will never forgive her I will never forgive all of you who hurt me All of you who killed me inside again and again I will have my revenge Note: I'm a beginner so the grammar and plot are not good. Some content not appropriate for minor. The pictures i used in the story came from the international

Famine, war, and death. These were the things Rita saw during the Japanese occupation in the Philippines. The country was under the shade of Imperial Japan. Loyalty, patriotism, honor and duty above all. These were the values that Imperial Japanese soldiers have. Seiji, an officer with Filipino blood was caught in between his duty and honor, and his heart. The red string of fate happened to connect these people in the midst of war. Story written in Japanese, English, and Tagalog. Started: April 15, 2018 Finished: February 5, 2021

Started: 04/27/2021 Ended: 08/24/2021 Ang hirap palang tumanda. Ang hirap magbayad ng bills. Ang hirap suportahan ng pamilyang akala ay isang milyon ang suweldo mo. Ang hirap ngumiti sa nanay na mataas ang tingin sa'yo pero hindi ka kayang ipagtanggol. Ang hirap tabihan sa hapagkainan ng tatay na pinag-uubusan mo ng pera pero hindi ka maalala. Ang hirap mag-abot ng tulong sa kapatid na baon sa utang. Ang hirap intindihin ng hipag na nakakapagpa-rebond pa kahit kapos na kapos na. Ang hirap pakisamahan ng bunsong halos ilahad ang mga palad tuwing makikita ka. Ang hirap ngitian ng mga taong tanong nang tanong kung bakit hindi ka pa nakakapag-asawa. Ang hirap humarap sa mundong isasampal sa'yo na mag-isa ka. Tulong, bigay, utang. Isang iling mo lang, madamot ka na. Kasama mo sila kapag may maibibigay ka, pero hindi mo sila mahahanap kapag wala na. Ikaw ang kakayod, sila ang tutuka. Ikaw ang iiyak sa pagod, sila ang magtatamasa. Iyon ang summary ng buhay ko. Sobra-sobra ang naririnig na paghingi, kulang na kulang ang naririnig na pasasalamat. Sobra-sobra ang pagpapasensya, kulang na kulang ang natatanggap na pagpapahalaga. Sobra-sobra ang binabayaran, kulang na kulang sa kasiyahan. Kaya nang dumating sa buhay ko ang nag-iisang lalaking hindi ako nakita bilang naglalakad na alkansya, ang nag-iisang lalaking nakinig sa mahabang listahan ko ng problema, ang nag-iisang lalaking nagbigay sa akin ng kakaibang saya, ipinangako ko sa sarili na sa gitna ng hirap ng pagtanda, magtitiis ako basta't siya ang kasama. Kahit pa ang kapalit noon ay pagtalikod sa minahal na pamilya. Kahit pa ang kapalit noon ay paglaban sa mundong pinatatakbo ng kapangyarihan at pera. Kahit pa ang kapalit noon ay ang pagdurusa't pag-iisa. Siya ang ginhawa, pahinga, at kasiyahan ko. Dumating man ang araw na tanaw ko na ang dulo. Dumating man ang araw na wala na kaming sagot sa lahat ng bakit at paano. Dumating man ang araw na pareho na kaming talo.

I thought I was going to lose my virginity to my wonderful boyfriend... instead he sacrificed me to a demon. Now I'm a lost, terrified soul in Hell, where each of the Seven Deadly Sins is ruled by a powerful sovereign. I'm in Acedia, the land ruled by Sloth. It's cloudy, sad, and home to a very charismatic demon named Valefar. But he's not just any demon, he's the King! [ I WROTE THIS A FEW YEARS AGO... COMPLETELY UNEDITED. I TRIED TO BE SERIOUS, BUT IT DIDN'T TURN OUT THAT WAY #TEAMRUTHIE... ENJOY! ]