🥀💔 "Ben gidiyorum Berfan. Bir daha dönmemek üzere gidiyorum." Kelimeler ağırdı, nefesi düzensizdi. Kalbinin çarpıntısı, göğsünü sıkıştırıyor, nefes almasına bile izin vermiyordu. Boğazındaki düğümü yutkundu ve ekledi. "Tek başıma." Sonda vurguladığı tek nefeslik cümle, bir bıçak gibi Berfan'ın içine saplandı. Yüreğini burkan bir sessizlik çöktü aralarına. "Biz!" diye haykırdı Berfan, gözleri koca bir çığlığı içinde tutmaya çalışırcasına parlıyordu. O tek kelime, yıkılan gururunun enkazında can çekişirken, ayaklarının altına batıyordu sanki. Ama umursamadı, acısını hiçe saydı. "Biz diye bir şey yok. Unut olanları." Acımasızca savurdu bu cümleyi Yusuf Karahan. Sesinde soğuk bir keskinlik vardı. O soğukluk, Berfan'ın içine işledi, iliklerine kadar titremesine sebep oldu. Gözleri kararmıştı. İçindeki öfkeyle birkaç adım attı ve göğsünden sertçe itti. Yusuf'un bir anlığına sendelemesine aldırmadan, gözyaşlarıyla harmanlanan sesiyle haykırdı: "Ne demek yok! Allah'ın cezası, ne demek 'biz' diye bir şey yok?" Nefesi düzensizdi, göğsü hiddetle inip kalkıyordu. "Dün gece... Dün gece benimle birlikte oldun sen!" derken sesi çatallaşmış, titremesi öfkeyle gölgelenmişti. "Sabah gittiğinde 'geleceğim' dedin... Ne değişti, hı? Söylesene, ne değişti de yine benden vazgeçtin?" 🥀 "Göreceksin!" diye tısladı, sesi zehir gibiydi. İki parmağının tırnaklarını birbirine bastırarak devam etti. "Gün gelecek..." Her kelimesi bir intikam yeminiydi. "Seni şu kadar sevmem için bana yalvaracaksın." Baş parmağıyla işaret parmağının arasındaki incecik boşluğu gösterdi. Gözleri, karşısındaki adamı delip geçecek gibi parlıyordu. "Ama ben o gün..." dedi, sesi alaycı bir acıyla titreyerek. "Bırak sevmeyi, senin yüzüne dahi bakmamak için ölmeyi tercih edeceğim!"

Ben Zeynep Yıldırım, Belki cahillik edip çok hataya koşmuştuk. Belki ağzımızdan çıkanı kulağımız duymamıştı. Ama gözlerimiz gerçeği söylüyordu. İkimizin karışımı karşımızda oynarken ikimizde gülüyorduk. Hayat bu işte, İşte huzur bu dediğin zaman hayata bağlayan şeyler...

-"Aramızda olan önemsiz sayıları umursamadan senin olmak istiyorum." 18.02.19 "Anlamayanlara ve anlamak istemeyenlere dip not ; bu bir yaş farkı hikayesidir. Yaş farkı günümüzde olan 6-7 yaş gibi sıradan bir fark değildir. İdrak edecek olgunluğa erişmemiş okuyucular lütfen hikayeyi okuyarak değerli vaktinizi harcamayınız."

..

"Ekim ayında aşık olduk, bu yüzden sonbaharı seviyorum." 06.01.2021 TAMAMLANDI henrycavill #1 daddyissues #1 hayrankurgu #1

"Ve her ne olursa olsun ben senin tarafındayım." Uyarı: Daddy Issues ve Öğretmen-Öğrenci ilişkisi içerir. Başlangıç:22.04.2021

Binbaşı: Bu kadar çok öfke neden küçük hemşirem Ana: Herkese yatımızı söylüyor. Binbaşı: yani Ana: Biz yatmadık. Bir adım daha yaklaşıyor, sesi kısık bir fısıltıya dönüşüyor. Binbaşı: Evet, yapmadık. Ama birbirimizi yeterince sert ısırdık ve tam olarak bunu ima eden izler bıraktık. Herkes bizim seviştiğimizi düşünüyor, Anastasia."

Alp SİPAHİ Alas Burak'ın dadısı.Buse'yi ise seven adam.Holding sahibi Alp Alas'ın gözde dadılarının arasına girerse ve Buse'nin kalbini çalabilirse mutlu bir adam olabilir .Ama düşündüğü gibi gitmez işler karışırsa o zaman ne olucak?

Bundan tam 9 yıl önce birbirlerine deli gibi aşık olan yüzbaşı Kadir Doğan ve doktor Efsu Barçın çifti vardı. Ailelerinin rızası ile evlenen çift evliliklerinin ilk yılları mutluyken bir anda aralarına soğukluk girer ve aşk dolu evlilikleri, katlanılmaz bir evliliğe dönüşür. °•° "Yine o kadına gitdin değil mi?" Boş gözler ve hiçbir duygu barındırmayan sesim ile elimdeki katalogumda gözlerimi gezdirdim. Asker üniformasını çıkararak bıkkın bir nefes verip, sorumu es geçerek üstü çıplak bir şekilde sürgülü dolaba doğru adımladı. Hayal kırıklığı ile ellerimi yumruk haline getirip katalogu masaya sertçe bırakıp ayağa kalktım. Açmak üzere olduğu dolabın kapağına elimi koydum ve onunda yüzüme bakmasını sağladım. "Neden cevap vermiyorsun?" Alayvari sesim ile gözlerimi kısıp yüzünü inceledim. Bıkkınlıkla gözlerini kapatıp yeniden açarak mavi ve yeşilin ahenki olan gözlerime öfkeyle bakdı. "Ne istiyorsun kadın!" Diye tısladı dişleri arasından. Kalbim yeniden kırılsa bile istifnimi bozmadan kollarımı göğsümde bağladım. 9 yıldır evliydik ve bu dokuz yılın sadece 3 yılı iyi geçmişti. Diğer kalan 7 yıl ise bir yabancı gibiydik. Aynı yatakda uyumuyor ve aynı oda da kalmıyorduk. Ben midesiz bir kadın olmadığım için, başka kadının koynundan çıkan adamla aynı yatakta yatamazdım ve ya bana dokunmasına izin veremezdim. Sadece evliydik ve evli kalmaya mecburduk. Kadir kaşlarını çatarak tam yeniden ağzını açıp konuşacakken odanın kapısı bir anda açıldı ve "anne, baba!" Diyerek 7 yaşındaki oğlum Deniz bize taraf koşup Kadirin bacağına sarıldı. Kitap kapağı: Damla_yazar Kitap şahsıma aitdir! Çalınma gibi olasılık olduğun da kanalınız şikayet etdirilecektir!