Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

17 Yıl sonra gerçekleri öğrenen Bade, yıllardır onu arayan abilerine giderse. Azıcık dram. Bolca eğlence. Bolca aksiyon. Bir tutam da kaos. Daha ne olsun? Var mısın benimle yeni bir serüvene? (Bal Bade'm adında ilk ve tek kitaptır.) (Kitabımda reklam istemiyorum. Yapmayınız lütfen.)

"Karanlık şehrin nefes kesen sokaklarında, suçun acımasız dünyasında adını sıkça duyduğumuz Valeria ve Marcus, her biri kendi alanında ustalaşmış, korkulan isimlerdir. Valeria'nın soğukkanlılığı ve dikkatli planları, Marcus'un ise sessiz ama etkili hareketleri, onları diğer suçlulardan ayıran özelliklerdir. Ancak, şehirdeki dengeler bir operasyonla alt üst olur ve bu durum, Valeria ve Marcus'u beklenmedik bir işbirliğine zorlar. İkisi de kendi çıkarları doğrultusunda hareket etse de, bu ortaklıkta yatan tehlike ve fırsatlar, onları daha önce hiç görmedikleri bir mücadeleyle yüzleşmeye iter."

Şehit Üsteğmen kızı Serçe Kaya. Annesi ve Babası daha küçük yaşta şehit haberini aldığı günden beri askerlerden ve polislerden korkardı. "Annemi arkanıza mı sakladınız?" Diye sordu Serçe. Elinde Türk bayrağı olan komutanla konuştu. "Babam nerede? Saklambaç mı oynuyoruz?" Komutan diyemedi ailen saklambaç oynamak için çok fazla büyükler. Serçe öksüz kalmıştı. Oysaki sadece 7 yaşında küçücük bir çocuktu. gökyüzünün zarif maviliğini alan gözleri, ağaç gövdesine benzeyen kahve saçları. *** Not: +18 sahneler mevcut olacaktır. *Polisiye bir kurgudur* Yayımlanma Tarihi: 22.08.2023